¹ای خدا، ما به گوش خود شنیده ایم و پدران ما کاری را که در روزهای شان و در ایام قدیم انجام داده ای، به ما بیان کرده اند.

¹Al Músico principal: de los hijos de Coré: Masquil. OH Dios, con nuestros oídos hemos oído, nuestros padres nos han contado, La obra que hiciste en sus días, en los tiempos antiguos.

²تو با دست خود امت ها را بیرون کردی، اما پدران ما را برقرار نمودی. قوم ها را تباه کردی و ایشان را منتشر ساختی.

²Tú con tu mano echaste las gentes, y los plantaste á ellos; Afligiste los pueblos, y los arrojaste.

³زیرا که اجداد ما با شمشیر خود زمین را تسخیر نکردند و بازوی ایشان آن ها را نجات نداد بلکه دست راست تو و بازوی تو و نور روی تو. زیرا از ایشان خشنود بودی.

³Porque no se apoderaron de la tierra por su espada, Ni su brazo los libró; Sino tu diestra, y tu brazo, y la luz de tu rostro, Porque te complaciste en ellos.

⁴ای خدا تو پادشاه من هستی، پس بر نجات اولادۀ یعقوب امر فرما.

⁴Tú, oh Dios, eres mi rey: Manda saludes á Jacob.

⁵با کمک تو دشمنان را مغلوب می کنیم و به نام تو مخالفان خود را پایمال می سازیم.

⁵Por medio de ti sacudiremos á nuestros enemigos: En tu nombre atropellaremos á nuestros adversarios.

⁶زیرا بر کمان خود اعتماد نمی کنم و شمشیرم مرا نجات نمی دهد،

⁶Porque no confiaré en mi arco, Ni mi espada me salvará.

⁷بلکه تو ما را از دست جفاکنندگان ما رهایی می بخشی و دشمنان ما را رسوا می سازی.

⁷Pues tú nos has guardado de nuestros enemigos, Y has avergonzado á los que nos aborrecían.

⁸تمامی روز بر خدا فخر می نمائیم و نام تو را تا به ابد ستایش می کنیم.

⁸En Dios nos gloriaremos todo tiempo, Y para siempre loaremos tu nombre. (Selah.)

⁹اما حالا تو ما را ترک کرده و رسوا ساخته ای و دیگر لشکرهای ما را همراهی نمی کنی.

⁹Empero nos has desechado, y nos has hecho avergonzar; Y no sales en nuestros ejércitos.

¹⁰ما را از پیش دشمن فرار داده ای و آنانی که از ما نفرت دارند، ما را تاراج می کنند.

¹⁰Nos hiciste retroceder del enemigo, Y saqueáron nos para sí los que nos aborrecían.

¹¹ما را مثل گوسفندان برای خوراک تسلیم کرده ای و ما را در میان امت ها پراگنده ساخته ای.

¹¹Pusístenos como á ovejas para comida, Y esparcístenos entre las gentes.

¹²قوم برگزیدۀ خود را ارزان فروختی و از قیمت ایشان سودی نبردی.

¹²Has vendido tu pueblo de balde, Y no pujaste en sus precios.

¹³ما را نزد همسایگان خوار ساخته ای و ما مورد توهین و تمسخر اطرافیان قرار گرفته ایم.

¹³Pusístenos por vergüenza á nuestros vecinos, Por escarnio y por burla á los que nos rodean.

¹⁴ما را در میان امت ها ضرب المثل ساخته ای و باعث جنبانیدن سر در میان قوم ها.

¹⁴Pusístenos por proverbio entre las gentes, Por movimiento de cabeza en los pueblos.

¹⁵رسوایی من همه روزه در نظر من است و خجالت رویم را پوشانیده است،

¹⁵Cada día mi vergüenza está delante de mí, Y cúbreme la confusión de mi rostro,

¹⁶از آواز ملامت کننده و دشنام دهنده، از روی دشمن و انتقام گیرنده.

¹⁶Por la voz del que me vitupera y deshonra, Por razón del enemigo y del que se venga.

¹⁷این همه بر ما واقع شده است، ولی تو را فراموش نکرده ایم و پیمانی را که با ما بسته ای نشکسته ایم،

¹⁷Todo esto nos ha venido, y no nos hemos olvidado de ti; Y no hemos faltado á tu pacto.

¹⁸دل ما از تو دور نگردیده و پاهای ما از طریق تو منحرف نشده است.

¹⁸No se ha vuelto atrás nuestro corazón, Ni tampoco se han apartado nuestros pasos de tus caminos.

¹⁹هرچند ما را در مکان شغالان کوبیدی و با تاریکی مطلق پوشانیدی.

¹⁹Cuando nos quebrantaste en el lugar de los dragones, Y nos cubriste con sombra de muerte,

²⁰اگر ما نام خدای خود را فراموش می کردیم و دست خود را بسوی خدایان غیر دراز می کردیم،

²⁰Si nos hubiésemos olvidado del nombre de nuestro Dios, O alzado nuestras manos á dios ajeno,

²¹آیا خدا از این واقف نمی شد؟ زیرا او اسرار قلب را می داند.

²¹¿No demandaría Dios esto? Porque él conoce los secretos del corazón.

²²یقیناً به خاطر تو همواره با مرگ روبرو بوده و مثل گوسفندانی هستیم که منتظر کشته شدن باشند.

²²Empero por tu causa nos matan cada día; Somos tenidos como ovejas para el matadero.

²³ای خداوند، بیدار شو! چرا خوابیده ای؟ برخیز و ما را تا به ابد ترک مکن.

²³Despierta; ¿por qué duermes, Señor? Despierta, no te alejes para siempre.

²⁴چرا روی خود را از ما پنهان کرده و ذلت و خواری ما را نادیده می گیری؟

²⁴¿Por qué escondes tu rostro, Y te olvidas de nuestra aflicción, y de la opresión nuestra?

²⁵زیرا که جان ما بر خاک افتاده و بدن ما به زمین خم شده است.به جهت کمک ما برخیز و به خاطر رحمت خود ما را نجات بخش.

²⁵Porque nuestra alma está agobiada hasta el polvo: Nuestro vientre está pegado con la tierra.

²⁶به جهت کمک ما برخیز و به خاطر رحمت خود ما را نجات بخش.

²⁶Levántate para ayudarnos, Y redímenos por tu misericordia.