¹ای تمامی قوم ها این را بشنوید! ای تمامی ساکنین روی زمین، گوش گیرید،

¹Al Músico principal: Salmo para los hijos de Coré. OID esto, pueblos todos; Escuchad, habitadores todos del mundo:

²خورد و بزرگ، ثروتمندان و فقیران!

²Así los plebeyos como los nobles, El rico y el pobre juntamente.

³زبانم به حکمت سخن می راند و تفکر دل من پُر از دانایی است.

³Mi boca hablará sabiduría; Y el pensamiento de mi corazón inteligencia.

⁴گوش خود را به مثلی فرا می گیرم و با نوای چنگ معمایی خود را حل می کنم.

⁴Acomodaré á ejemplos mi oído: Declararé con el arpa mi enigma.

⁵چرا در روزهای مصیبت، وقتیکه شرارت حیله گران احاطه ام کنند، ترسان باشم؟

⁵¿Por qué he de temer en los días de adversidad, Cuando la iniquidad de mis insidiadores me cercare?

⁶آنانی که متکی به ثروت خود هستند و به زیادی مال و دارائی خود می بالند،

⁶Los que confían en sus haciendas, Y en la muchedumbre de sus riquezas se jactan,

⁷هیچیک از اینها نمی تواند با مال و دارائی خود بهای حیات یکنفر را بپردازد و یا کفارۀ او را به خدا تقدیم کند.

⁷Ninguno de ellos podrá en manera alguna redimir al hermano, Ni dar á Dios su rescate.

⁸زیرا فدیۀ جان ایشان گرانبهاست و غیر قابل دسترسی.

⁸(Porque la redención de su vida es de gran precio, Y no se hará jamás;)

⁹هیچ کسی نمی تواند تا به ابد زنده بماند و فساد را نبیند.

⁹Que viva adelante para siempre, Y nunca vea la sepultura.

¹⁰زیرا می بیند که حکیمان می میرند و جاهلان و احمقان باهم هلاک می گردند و ثروت خود را برای دیگران ترک می کنند.

¹⁰Pues se ve que mueren los sabios, Así como el insensato y el necio perecen, Y dejan á otros sus riquezas.

¹¹فکر دل ایشان این است که خانه های ایشان دائمی باشد و جایداد ایشان از یک نسل به نسل دیگر. آن ها برای اینکه خاطرۀ شان جاودانی باشد، نام خود را بر زمین های خود می گذارند.

¹¹En su interior tienen que sus casas serán eternas, Y sus habitaciones para generación y generación: Llamaron sus tierras de sus nombres.

¹²لیکن انسان در شکوه خود باقی نمی ماند بلکه همچون حیوان جان می سپارد.

¹²Mas el hombre no permanecerá en honra: Es semejante á las bestias que perecen.

¹³این راه ایشان، جهالت ایشان است و نیز سرنوشت بازماندگان ایشان که سخن آن ها را می پسندند.

¹³Este su camino es su locura: Con todo, corren sus descendientes por el dicho de ellos. (Selah.)

¹⁴مثل گوسفندان به طرف کشتارگار روانند و موت آن ها را شبانی می کند. صبحگاهان مردمان راستکار بر ایشان حکومت می کند و وجود شان در قبر پوسیده می شوند و خانۀ ابدی شان گور است.

¹⁴Como rebaños serán puestos en la sepultura; La muerte se cebará en ellos; Y los rectos se enseñorearán de ellos por la mañana: Y se consumirá su bien parecer en el sepulcro de su morada.

¹⁵اما خدا جان مرا از گور می رهاند زیرا که مرا به حضور خود می برد.

¹⁵Empero Dios redimirá mi vida del poder de la sepultura, Cuando me tomará. (Selah.)

¹⁶پس ترسان مباش، چون شخصی ثروتمند شود و جلال خانۀ او افزوده گردد!

¹⁶No temas cuando se enriquece alguno, Cuando aumenta la gloria de su casa;

¹⁷زیرا چون بمیرد، چیزی از آن با خود نمی برد و جلالش او را همراهی نخواهد کرد.

¹⁷Porque en muriendo no llevará nada, Ni descenderá tras él su gloria.

¹⁸البته تا وقتیکه زنده است خود را برکت یافته می داند و چون ثروتمند است مردم از او توصیف می کنند،

¹⁸Si bien mientras viviere, dirá dichosa á su alma: Y tú serás loado cuando bien te tratares.

¹⁹اما عاقبت می میرد و با اجداد خود می پیوندد و دیگر نور را تا به ابد نمی بیند.انسانی که در شکوه است و فهم ندارد، همچون حیوان جان می سپارد.

¹⁹Entrará á la generación de sus padres: No verán luz para siempre.

²⁰انسانی که در شکوه است و فهم ندارد، همچون حیوان جان می سپارد.

²⁰El hombre en honra que no entiende, Semejante es á las bestias que perecen.