¹خدایا مرا نجات ده! زیرا آبها نزدیک است نَفَسِ مرا بگیرد.

¹Al Músico principal: sobre Sosannim: Salmo de David. SALVAME, oh Dios, Porque las aguas han entrado hasta el alma.

²در لجن زار عمیق فرو رفته ام، جایی که نمی توان ایستاد. در آب های عمیق افتاده ام و سیلاب مرا احاطه کرده است.

²Estoy hundido en cieno profundo, donde no hay pie: He venido á abismos de aguas, y la corriente me ha anegado.

³از فریاد خود خسته شده ام. گلویم خشک و چشمانم از انتظار خدای من تار گردیده است.

³Cansado estoy de llamar; mi garganta se ha enronquecido; Han desfallecido mis ojos esperando á mi Dios.

⁴آنانی که بی سبب از من نفرت دارند، از موهای سرم زیادتر اند و آنهائی که قصد نابودی مرا دارند، قوی و نیرومند هستند. پس آنچه را که از کسی نگرفته بودم، از من مطالبه می کنند.

⁴Hanse aumentado más que los cabellos de mi cabeza los que me aborrecen sin causa; Hanse fortalecido mis enemigos, los que me destruyen sin por qué: He venido pues á pagar lo que no he tomado.

⁵ای خدا، تو حماقت مرا می دانی و گناهانم از تو مخفی نیست.

⁵Dios, tú sabes mi locura; Y mis delitos no te son ocultos.

⁶ای خداوند، خدای قادر مطلق، منتظرین تو به سبب من خجل نشوند. ای خدای اسرائیل، آنهائی که طالب تو هستند، به خاطر من رسوا نگردند.

⁶No sean avergonzados por mi causa los que te esperan, oh Señor Jehová de los ejércitos; No sean confusos por mí los que te buscan, oh Dios de Israel.

⁷زیرا به خاطر تو متحمل تمسخر مردم شده و رسوایی روی مرا پوشیده است.

⁷Porque por amor de ti he sufrido afrenta; Confusión ha cubierto mi rostro.

⁸نزد برادرانم مثل یک اجنبی شده ام و خانواده ام مرا به نظر یک بیگانه می بینند.

⁸He sido extrañado de mis hermanos, Y extraño á los hijos de mi madre.

⁹غیرت عبادتگاه تو مرا خورده، و ملامت های ملامت کنندگان تو بر من روی آورده است.

⁹Porque me consumió el celo de tu casa; Y los denuestos de los que te vituperaban, cayeron sobre mí.

¹⁰هنگامیکه با روزه و اشک جان خود را فروتن ساختم، آن ها مرا مسخره کردند.

¹⁰Y lloré afligiendo con ayuno mi alma; Y esto me ha sido por afrenta.

¹¹وقتی برای توبه نمد پوشیدم، نزد ایشان ضرب المثل گردیدم.

¹¹Puse además saco por mi vestido; Y vine á serles por proverbio.

¹²مردم کوچه و بازار بر ضد من حرف می زنند و میگساران دربارۀ من سرود می خوانند.

¹²Hablaban contra mí los que se sentaban á la puerta, Y me zaherían en las canciones de los bebederos de sidra.

¹³اما من ای خداوند، در پیشگاه تو در وقت مناسب دعا می کنم. ای خدا، در کثرت رحمانیت خود و به خاطر حقیقتِ نجات خود دعای مرا مستجاب کن.

¹³Empero yo enderezaba mi oración á ti, oh Jehová, al tiempo de tu buena voluntad: Oh Dios, por la multitud de tu misericordia, Por la verdad de tu salud, óyeme.

¹⁴مرا از لجن زار خلاصی ده تا غرق نشوم و از نفرت کنندگانم و از عمق آبها نجات پیدا کنم.

¹⁴Sácame del lodo, y no sea yo sumergido: Sea yo libertado de los que me aborrecen, y del profundo de las aguas.

¹⁵مگذار که سیل آبها مرا بپوشاند و یا عمق ها مرا ببلعد و گودال نیستی مرا در دهان خود فرو برد.

¹⁵No me anegue el ímpetu de las aguas, Ni me suerba la hondura, Ni el pozo cierre sobre mí su boca.

¹⁶ای خداوند مرا مستجاب فرما، زیرا رحمت تو نیکوست و از روی رحمت بی کرانت به من توجه فرما.

¹⁶Oyeme, Jehová, porque apacible es tu misericordia; Mírame conforme á la multitud de tus miseraciones.

¹⁷روی خود را از این بنده ات مپوشان، زیرا در سختی قرار دارم. مرا به زودی مستجاب فرما.

¹⁷Y no escondas tu rostro de tu siervo; Porque estoy angustiado; apresúrate, óyeme.

¹⁸به من نزدیک شده، بهای آزادی ام را بپرداز و مرا از دست دشمنانم نجات ده.

¹⁸Acércate á mi alma, redímela: Líbrame á causa de mis enemigos.

¹⁹تو خواری، رسوایی و خجالت مرا دانسته و جمیع دشمنانم را می بینی.

¹⁹Tú sabes mi afrenta, y mi confusión, y mi oprobio: Delante de ti están todos mis enemigos.

²⁰رسوایی دلم را شکسته است و به شدت بیمار شده ام. خواهان شفقت بودم، ولی دلسوزی نبود و منتظر تسلی دهندگان بودم، اما نیافتم.

²⁰La afrenta ha quebrantado mi corazón, y estoy acongojado: Y esperé quien se compadeciese de mí, y no lo hubo: Y consoladores, y ninguno hallé.

²¹مرا برای خوراک زردآب دادند و چون تشنه بودم مرا سرکه نوشانیدند.

²¹Pusiéronme además hiel por comida, Y en mi sed me dieron á beber vinagre.

²²پس دسترخوان شان و همچنان آسایش آن ها، برای شان دام گردد.

²²Sea su mesa delante de ellos por lazo, Y lo que es para bien por tropiezo.

²³چشمان شان تار گردند تا نبینند و کمرهای شان را همواره لرزان گردان.

²³Sean oscurecidos sus ojos para ver, Y haz siempre titubear sus lomos.

²⁴خشم خود را بر آن ها بریز و در آتش غضب خود ایشان را بسوزان.

²⁴Derrama sobre ellos tu ira, Y el furor de tu enojo los alcance.

²⁵خانه های شان ویران گردد و در خیمه های شان هیچکس ساکن نشود.

²⁵Sea su palacio asolado: En sus tiendas no haya morador.

²⁶زیرا کسی را که تو زده ای زجر می دهند و دربارۀ دردهای آنانی که تو مجروح شان کرده ای، باهم سخن می گویند.

²⁶Porque persiguieron al que tú heriste; Y cuentan del dolor de los que tú llagaste.

²⁷پس گناه به گناه ایشان بیفزا و عدالت تو شامل حال شان نگردد.

²⁷Pon maldad sobre su maldad, Y no entren en tu justicia.

²⁸از دفتر حیات محو شوند و در شمار راستکاران محسوب نگردند.

²⁸Sean raídos del libro de los vivientes, Y no sean escritos con los justos.

²⁹اما من، مسکین و دردمند هستم، پس ای خدا، نجات تو مرا سرافراز سازد.

²⁹Y yo afligido y dolorido, Tu salud, oh Dios, me defenderá.

³⁰آنگاه نام خدا را با سرود ستایش نموده و عظمت او را با شکرگزاری بیان می کنم.

³⁰Alabaré yo el nombre de Dios con cántico, Ensalzarélo con alabanza.

³¹این است که خداوند را خشنود می سازد، زیادتر از قربانی های گاو و گوساله.

³¹Y agradará á Jehová más que sacrificio de buey, O becerro que echa cuernos y uñas.

³²اشخاص فروتن این را دیده و شادمان می شوند. ای کسانی که جویای خدا هستید، دل شما زنده گردد.

³²Veránlo los humildes, y se gozarán; Buscad á Dios, y vivirá vuestro corazón.

³³زیرا خداوند دعای نیازمندان را می شنود و اسیران خود را از یاد نمی برد.

³³Porque Jehová oye á los menesterosos, Y no menosprecia á sus prisioneros.

³⁴آسمان و زمین او را سپاس گویند و همچنان بحرها و هر چه که در آن ها حرکت دارند.

³⁴Alábenlo los cielos y la tierra, Los mares, y todo lo que se mueve en ellos.

³⁵زیرا خدا سهیون را نجات می دهد و شهرهای یهودا را آباد می کند تا قوم برگزیدۀ او در آنجا سکونت نموده و مالک آن گردد.فرزندان آن ها وارث آن می گردند و کسانی که نام او را دوست دارند، در آن ساکن خواهند گردید.

³⁵Porque Dios guardará á Sión, y reedificará las ciudades de Judá; Y habitarán allí, y la poseerán.

³⁶فرزندان آن ها وارث آن می گردند و کسانی که نام او را دوست دارند، در آن ساکن خواهند گردید.

³⁶Y la simiente de sus siervos la heredará, Y los que aman su nombre habitarán en ella.