¹{To the chief Musician. Of the sons of Korah. An instruction.} O God, with our ears have we heard, our fathers have told us, the work thou wroughtest in their days, in the days of old:

¹Oh Dios, sa among mga igdulngog nadungog namo, Ang among mga amahan nanagsugilon kanamo, Sa buhat nga gibuhat mo sa ilang mga adlaw, Niadtong karaang mga adlaw.

²Thou, by thy hand, didst dispossess the nations, but them thou didst plant; thou didst afflict the peoples, but them didst thou cause to spread out.

²Ikaw sa imong kamot naghingilin sa mga nasud; Apan sila gipahamutang mo: Gisakit mo ang mga katawohan; Apan gipapatlaag mo sila sa halayong dapit.

³For not by their own sword did they take possession of the land, neither did their own arm save them; but thy right hand, and thine arm, and the light of thy countenance, because thou hadst delight in them.

³Kay sila wala makapanag-iya sa yuta pinaagi sa ilang kaugalingong pinuti, Ni sa ilang kaugalingong bukton nangaluwas sila; Kondili sa imong toong kamot, ug sa imong bukton, ug sa kahayag sa imong nawong, Tungod kay nalooy ikaw kanila.

⁴Thou thyself art my king, O God: command deliverance for Jacob.

⁴Ikaw Oh Dios, mao ang akong Hari: Magsugo ka ug kaluwasan alang kang Jacob.

⁵Through thee will we push down our adversaries; through thy name will we tread them under that rise up against us.

⁵Pinaagi kanimo papahawaon namo ang among mga kabatok: Pinaagi sa imong ngalan among pagatumban ang mga nagatindog batok kanamo.

⁶For I will not put confidence in my bow, neither shall my sword save me.

⁶Kay ako dili mosalig sa akong pana, Ni magaluwas kanako ang akong espada.

⁷For thou hast saved us from our adversaries, and hast put them to shame that hate us.

⁷Apan ikaw nagluwas kanamo gikan sa among mga kabatok, Ug gipakaulawan mo sila, ang mga nanagdumot kanamo.

⁸In God will we boast all the day, and we will praise thy name for ever. Selah.

⁸Diha sa Dios anaa ang among pagpangandak sa tibook nga adlaw, Ug magahatag kami sa among mga pasalamat sa imong ngalan sa walay katapusan. (Selah

⁹But thou hast cast off, and put us to confusion, and dost not go forth with our armies;

⁹Apan karon imong gisalikway kami , ug gidala mo kami ngadto sa kaulawan, Ug wala ka na mogula uban sa among kasundalohan.

¹⁰Thou hast made us to turn back from the adversary, and they that hate us spoil for themselves;

¹⁰Gipasibog mo kami gikan sa among kabatok; Ug kadtong nanagdumot kanamo nanagpangagaw gikan kanamo alang sa ilang kaugalingon.

¹¹Thou hast given us over like sheep [appointed] for meat, and hast scattered us among the nations;

¹¹Gibutang mo kami sama sa mga carnero nga gitagana alang sa pagkaon, Ug gipapatlaag mo kami sa taliwala sa mga nasud.

¹²Thou hast sold thy people for nought, and hast not increased [thy wealth] by their price;

¹²Gibaligya mo ang imong katawohan sa walay bili, Ug wala madugangi ang imong bahandi tungod sa ilang bili.

¹³Thou makest us a reproach to our neighbours, a mockery and a derision for them that are round about us;

¹³Gibuhat mo kami ingon nga usa ka kaulawan sa among mga silingan, Usa ka yubitonon ug talamayon kanila nga nagalibut kanamo.

¹⁴Thou makest us a byword among the nations, a shaking of the head among the peoples.

¹⁴Gihimo mo kami nga usa ka pagya sa taliwala sa mga nasud, Usa ka yango-yangoan sa ulo sa taliwala sa mga katawohan.

¹⁵All the day my confusion is before me, and the shame of my face hath covered me,

¹⁵Sa tibook nga adlaw ania ang akong kaulawan sa atubangan ko, Ug ang kaulaw sa akong nawong nagatabon kanako,

¹⁶Because of the voice of him that reproacheth and blasphemeth; by reason of the enemy and the avenger.

¹⁶Tungod kay ang tingog niya nga nagatamay ug nagabalikas kanako, Pinaagi sa katarungan sa kaaway ug sa tigpapanimalus.

¹⁷All this is come upon us; yet have we not forgotten thee, neither have we dealt falsely against thy covenant:

¹⁷Kini ngatanan mingdangat sa ibabaw namo; bisan pa niini wala kami malimot kanimo, Ni maglapas kami sa imong tugon.

¹⁸Our heart is not turned back, neither have our steps declined from thy path;

¹⁸Ang among kasingkasing wala motalikod, Ni mosimang ang among mga lakang gikan sa imong dalan,

¹⁹Though thou hast crushed us in the place of jackals, and covered us with the shadow of death.

¹⁹Nga bisan ikaw nagdugmok kanamo sa dapit sa mga irong-ihalas, Ug gitabonan mo kami sa landong sa kamatayon.

²⁰If we had forgotten the name of our God, and stretched out our hands to a strange ùgod,

²⁰Kong mahikalimot kami sa ngalan sa among Dios, Kun nabayaw ang among mga kamot sa lain nga dios;

²¹Would not God search this out? for he knoweth the secrets of the heart.

²¹Dili ba kami pagasusihon sa Dios? Kay siya nahibalo sa mga tinago sa kasingkasing.

²²But for thy sake are we killed all the day long; we are reckoned as sheep for slaughter.

²²Oo, tungod kanimo gipamatay kami sa tibook nga adlaw; Ginaisip kami ingon sa mga carnero alang sa ihawan.

²³Awake, why sleepest thou, Lord? arise, cast [us] not off for ever.

²³Pagmata, ngano nga nagakatulog ka, Oh Ginoo? Bumangon ka, ayaw kami pag-isalikway sa walay katapusan.

²⁴Wherefore hidest thou thy face, [and] forgettest our affliction and our oppression?

²⁴Ngano ba nga ginatagoan mo man ang imong nawong, Ug hingkalimtan mo ang among kasakit, ug ang among pagkadinaugdaug?

²⁵For our soul is bowed down to the dust; our belly cleaveth unto the earth.

²⁵Kay ang among kalag gipaumod ngadto sa abug: Ang among lawas nagatapot ngadto sa yuta.

²⁶Rise up for our help, and redeem us for thy loving-kindness' sake.

²⁶Bumangon ka sa pagtabang q2 kanamo, Ug tubson mo kami tungod sa imong mahigugmaong-kalolot.