1And David spoke to Jehovah the words of this song in the day that Jehovah had delivered him out of the hand of all his enemies, and out of the hand of Saul.
1[] Και ελαλησεν ο Δαβιδ προς τον Κυριον τους λογους της ωδης ταυτης, καθ' ην ημεραν ο Κυριος ηλευθερωσεν αυτον εκ χειρος παντων των εχθρων αυτου και εκ χειρος του Σαουλ·
2And he said, Jehovah is my rock, and my fortress, and my deliverer;
2[] και ειπεν, Ο Κυριος ειναι πετρα μου και φρουριον μου και ελευθερωτης μου·
3God is my rock, in him will I trust -- My shield, and the horn of my salvation, My high tower, and my refuge, My saviour: thou wilt save me from violence.
3ο Θεος ειναι ο βραχος μου· επ' αυτον θελω ελπιζει· η ασπις μου και το κερας της σωτηριας μου, ο υψηλος πυργος μου και η καταφυγη μου, ο σωτηρ μου· συ εσωσας με εκ της αδικιας.
4I will call upon Jehovah, who is to be praised; So shall I be saved from mine enemies.
4Θελω επικαλεσθη τον αξιυμνητον Κυριον, και εκ των εχθρων μου θελω σωθη.
5For the waves of death encompassed me, Torrents of Belial made me afraid.
5Οτε του θανατου τα κυματα με περιεκυκλωσαν, χειμαρροι ανομιας με κατετρομαξαν,
6The bands of Sheol surrounded me; The cords of death encountered me;
6οι πονοι του αδου με περιεκυκλωσαν, αι παγιδες του θανατου με εφθασαν,
7In my distress I called upon Jehovah, And I cried to my God; And he heard my voice out of his temple, And my cry [came] into his ears.
7εν τη στενοχωρια μου επεκαλεσθην τον Κυριον, και προς τον Θεον μου εβοησα· και ηκουσε της φωνης μου εκ του ναου αυτου, και η κραυγη μου ηλθεν εις τα ωτα αυτου.
8Then the earth shook, and quaked; The foundations of the heavens trembled And shook because he was wroth.
8Τοτε εσαλευθη και εντρομος εγεινεν η γη· τα θεμελια του ουρανου εταραχθησαν και εσαλευθησαν, διοτι ωργισθη.
9There went up a smoke out of his nostrils, And fire out of his mouth devoured: Coals burned forth from it.
9Καπνος ανεβαινεν εκ των μυκτηρων αυτου, και πυρ κατατρωγον εκ του στοματος αυτου· ανθρακες ανηφθησαν απ' αυτου.
10And he bowed the heavens, and came down; And darkness was under his feet.
10Και εκλινε τους ουρανους και κατεβη, και γνοφος υπο τους ποδας αυτου.
11And he rode upon a cherub, and did fly; And he was seen upon the wings of the wind.
11Και επεβη επι χερουβειμ και επεταξε, και εφανη επι πτερυγων ανεμων.
12And he made darkness round about him a tent, Gatherings of waters, thick clouds of the skies.
12Και εθεσε σκηνην περιξ αυτου το σκοτος, υδατα ζοφερα, νεφη πυκνα των αερων.
13From the brightness before him Burned forth coals of fire.
13Ανθρακες πυρος εξεκαυθησαν εκ της λαμψεως της εμπροσθεν αυτου.
14Jehovah thundered from the heavens, And the Most High uttered his voice.
14Εβροντησεν ο Κυριος εξ ουρανου, και ο Υψιστος εδωκε την φωνην αυτου.
15And he sent arrows, and scattered [mine enemies]; Lightning, and discomfited them.
15Και απεστειλε βελη και εσκορπισεν αυτους· αστραπας, και συνεταραξεν αυτους.
16And the beds of the sea were seen, The foundations of the world were uncovered At the rebuke of Jehovah, At the blast of the breath of his nostrils.
16Και εφανησαν οι πυθμενες της θαλασσης, ανεκαλυφθησαν τα θεμελια της οικουμενης, εις την επιτιμησιν του Κυριου, απο του φυσηματος της πνοης των μυκτηρων αυτου.
17He reached forth from above, he took me, He drew me out of great waters;
17Εξαπεστειλεν εξ υψους· ελαβε με· ειλκυσε με εξ υδατων πολλων.
18He delivered me from my strong enemy, From them that hated me; For they were mightier than I.
18Ηλευθερωσε με εκ του δυνατου εχθρου μου, και εκ των μισουντων με, διοτι ησαν δυνατωτεροι μου.
19They encountered me in the day of my calamity; But Jehovah was my stay.
19Προεφθασαν με εν τη ημερα της θλιψεως μου· αλλ' ο Κυριος εσταθη το αντιστηριγμα μου·
20And he brought me forth into a large place; He delivered me, because he delighted in me.
20Και εξηγαγε με εις ευρυχωριαν· ηλευθερωσε με, διοτι ηυδοκησεν εις εμε.
21Jehovah hath rewarded me according to my righteousness, According to the cleanness of my hands hath he recompensed me.
21Αντημειψε με ο Κυριος κατα την δικαιοσυνην μου· κατα την καθαροτητα των χειρων μου ανταπεδωκεν εις εμε.
22For I have kept the ways of Jehovah, And have not wickedly departed from my God.
22Διοτι εφυλαξα τας οδους του Κυριου και δεν ησεβησα εκκλινας απο του Θεου μου.
23For all his ordinances were before me, And his statutes, I did not depart from them,
23Διοτι πασαι αι κρισεις αυτου ησαν εμπροσθεν μου· και απο των διαταγματων αυτου δεν απεμακρυνθην.
24And I was upright before him, And kept myself from mine iniquity.
24Και εσταθην αμεμπτος προς αυτον, και εφυλαχθην απο της ανομιας μου.
25And Jehovah hath recompensed me according to my righteousness, According to my cleanness in his sight.
25Και ανταπεδωκεν εις εμε ο Κυριος κατα την δικαιοσυνην μου, Κατα την καθαροτητα μου εμπροσθεν των οφθαλμων αυτου.
26With the gracious thou dost shew thyself gracious; With the upright man thou dost shew thyself upright;
26Μετα οσιου, οσιος θελεις εισθαι, μετα ανδρος τελειου, τελειος θελεις εισθαι·
27With the pure thou dost shew thyself pure; And with the perverse thou dost shew thyself contrary.
27μετα καθαρου, καθαρος θελεις εισθαι· και μετα διεστραμμενου διεστραμμενα θελεις φερθη.
28And the afflicted people thou dost save; And thine eyes are upon the haughty, [whom] thou bringest down.
28Και θελεις σωσει λαον τεθλιμμενον· επι δε τους υπερηφανους οι οφθαλμοι σου ειναι, δια να ταπεινωσης αυτους,
29For thou art my lamp, Jehovah; And Jehovah enlighteneth my darkness.
29διοτι συ εισαι ο λυχνος μου, Κυριε· και ο Κυριος θελει φωτισει το σκοτος μου.
30For by thee I have run through a troop; By my God have I leaped over a wall.
30Διοτι δια σου θελω διασπασει στρατευμα· δια του Θεου μου θελω υπερπηδησει τειχος.
31As for ùGod, his way is perfect; The word of Jehovah is tried: He is a shield to all that trust in him.
31Του Θεου, η οδος αυτου ειναι αμωμος, ο λογος του Κυριου ειναι δεδοκιμασμενος· ειναι ασπις παντων των ελπιζοντων επ' αυτον.
32For who is ùGod, save Jehovah? And who is a rock, save our God?
32Διοτι τις Θεος, πλην του Κυριου; και τις φρουριον, πλην του Θεου ημων·
33ùGod is my strong fortress, And he maketh my way perfectly smooth.
33ο Θεος ειναι το κραταιον οχυρωμα μου· και καθιστων αμωμον την οδον μου.
34He maketh my feet like hinds' [feet], And setteth me upon my high places.
34Καμνει τους ποδας μου ως των ελαφων και με στηνει επι τους υψηλους τοπους μου.
35He teacheth my hands to war, And mine arms bend a bow of brass.
35Διδασκει τας χειρας μου εις πολεμον, και εκαμε τοξον χαλκουν τους βραχιονας μου.
36And thou didst give me the shield of thy salvation, And thy condescending gentleness hath made me great.
36Και εδωκας εις εμε την ασπιδα της σωτηριας σου· και η αγαθοτης σου με εμεγαλυνεν.
37Thou enlargedst my steps under me; And mine ankles did not slip.
37Συ επλατυνας τα βηματα μου υποκατω μου, και οι ποδες μου δεν εκλονισθησαν.
38I pursued mine enemies, and destroyed them, And I turned not again till they were consumed.
38Κατεδιωξα τους εχθρους μου και ηφανισα αυτους· και δεν επεστρεψα εωσου συνετελεσα αυτους.
39And I have consumed them and have crushed them, and they rose not again; Yea, they fell under my feet.
39Και συνετελεσα αυτους, και δεν ηδυνηθησαν να ανεγερθωσιν· και επεσον υπο τους ποδας μου.
40And thou girdedst me with strength to battle: Thou didst subdue under me those that rose up against me.
40Και περιεζωσας με δυναμιν εις πολεμον· συνεκαμψας υποκατω μου τους επανισταμενους επ' εμε.
41And mine enemies didst thou make to turn their backs unto me, And those that hated me I destroyed.
41Και εκαμες τους εχθρους μου να στρεψωσιν εις εμε τα νωτα, και εξωλοθρευσα τους μισουντας με.
42They looked, and there was none to save -- Unto Jehovah, and he answered them not.
42Περιεβλεψαν, αλλ' ουδεις ο σωζων· εβοησαν προς τον Κυριον, και δεν εισηκουσεν αυτων.
43And I did beat them small as the dust of the earth, I trod them as the mire of the streets; I stamped upon them.
43Και κατελεπτυνα αυτους ως την σκονην της γης· συνετριψα αυτους ως τον πηλον της οδου και κατεπατησα αυτους.
44And thou hast delivered me from the strivings of my people, Thou hast kept me to be head of the nations: A people I knew not doth serve me:
44Και ηλευθερωσας με εκ των αντιλογιων του λαου μου· κατεστησας με κεφαλην εθνων· λαος, τον οποιον δεν εγνωρισα, εδουλευσεν εις εμε.
45Strangers come cringing unto me: At the hearing of the ear, they obey me.
45Ξενοι υπεταχθησαν εις εμε· μολις ηκουσαν, και υπηκουσαν εις εμε.
46Strangers have faded away, And they come trembling forth from their close places.
46Ξενοι παρελυθησαν και κατετρομαξαν εκ των αποκρυφων τοπων αυτων.
47Jehovah liveth; and blessed be my rock; And exalted be the God, the rock of my salvation,
47Ζη Κυριος· και ευλογημενον το φρουριον μου· και ας υψωθη ο Θεος, το φρουριον της σωτηριας μου.
48The ùGod who hath avenged me, And hath brought the peoples under me.
48Ο Θεος, ο εκδικων με και υποταττων τους λαους υποκατω μου·
49He brought me forth from mine enemies: Yea, thou hast lifted me up above them that rose up against me; From the man of violence hast thou delivered me.
49Και ο εξαγαγων με εκ των εχθρων μου· συ, ναι, με υψονεις υπερανω των επανισταμενων επ' εμε· ηλευθερωσας με απο ανδρος αδικου.
50Therefore will I give thanks to thee, Jehovah, among the nations, And will sing psalms to thy name.
50Δια τουτο θελω σε υμνει, Κυριε, μεταξυ των εθνων και εις το ονομα σου θελω ψαλλει.
51[It is he] who giveth great deliverances to his king, And sheweth loving-kindness to his anointed, To David, and to his seed for evermore.
51Αυτος μεγαλυνει τας σωτηριας του βασιλεως αυτου· και καμνει ελεος εις τον κεχρισμενον αυτου, εις τον Δαβιδ και εις το σπερμα αυτου εως αιωνος.