1{To the chief Musician. Upon Shoshannim. Of the sons of Korah. An instruction; -- a song of the Beloved.} My heart is welling forth [with] a good matter: I say what I have composed touching the king. My tongue is the pen of a ready writer.
1[] <<Εις τον πρωτον μουσικον, επι Σοσανιμ, δια τους υιους Κορε· Μασχιλ· ωδη υπερ του αγαπητου.>> Η καρδια μου αναβρυει λογον αγαθον· εγω λεγω τα εργα μου προς τον βασιλεα· η γλωσσα μου ειναι καλαμος γραμματεως ταχυγραφου.
2Thou art fairer than the sons of men; grace is poured into thy lips: therefore God hath blessed thee for ever.
2Συ εισαι ωραιοτερος των υιων των ανθρωπων· εξεχυθη χαρις εις τα χειλη σου· δια τουτο σε ευλογησεν ο Θεος εις τον αιωνα.
3Gird thy sword upon [thy] thigh, O mighty one, [in] thy majesty and thy splendour;
3Περιζωσον την ρομφαιαν σου επι τον μηρον σου, δυνατε, εν τη δοξη σου και εν τη μεγαλοπρεπεια σου.
4And [in] thy splendour ride prosperously, because of truth and meekness [and] righteousness: and thy right hand shall teach thee terrible things.
4Και κατευοδου εν τη μεγαλειοτητι σου και βασιλευε εν αληθεια και πραοτητι και δικαιοσυνη· και η δεξια σου θελει σοι δειξει φοβερα πραγματα.
5Thine arrows are sharp -- peoples fall under thee -- in the heart of the king's enemies.
5Τα βελη σου ειναι οξεα· λαοι υποκατω σου θελουσι πεσει· και αυτα θελουσιν εμπηχθη εις την καρδιαν των εχθρων του βασιλεως.
6Thy throne, O God, is for ever and ever; a sceptre of uprightness is the sceptre of thy kingdom:
6[] Ο θρονος σου, Θεε, ειναι εις τον αιωνα του αιωνος· σκηπτρον ευθυτητος ειναι το σκηπτρον της βασιλειας σου.
7Thou hast loved righteousness, and hated wickedness; therefore God, thy God, hath anointed thee with the oil of gladness above thy companions.
7Ηγαπησας δικαιοσυνην και εμισησας αδικιαν· δια τουτο εχρισε σε ο Θεος, ο Θεος σου, ελαιον αγαλλιασεως υπερ τους μετοχους σου.
8Myrrh and aloes, cassia, are all thy garments; out of ivory palaces stringed instruments have made thee glad.
8Σμυρναν και αλοην και κασιαν ευοδιαζουσι παντα τα ιματια σου, οταν εξερχησαι εκ των ελεφαντινων παλατιων, δια των οποιων σε ευφραναν.
9Kings' daughters are among thine honourable women; upon thy right hand doth stand the queen in gold of Ophir.
9Θυγατερες βασιλεων παριστανται εν ταις τιμαις σου· η βασιλισσα εσταθη εκ δεξιων σου εστολισμενη με χρυσιον Οφειρ.
10Hearken, daughter, and see, and incline thine ear; and forget thine own people and thy father's house:
10[] Ακουσον, θυγατερ, και ιδε, και κλινον το ωτιον σου· και λησμονησον τον λαον σου και τον οικον του πατρος σου·
11And the king will desire thy beauty; for he is thy Lord, and worship thou him.
11και θελει επιθυμησει ο βασιλευς το καλλος σου· διοτι αυτος ειναι ο κυριος σου· και προσκυνησον αυτον.
12And the daughter of Tyre with a gift, the rich ones among the people, shall court thy favour.
12Και η θυγατηρ της Τυρου θελει παρασταθη με δωρα· το προσωπον σου θελουσιν ικετευσει οι πλουσιοι του λαου.
13All glorious is the king's daughter within; her clothing is of wrought gold:
13Ολη η δοξα της θυγατρος του βασιλεως ειναι εσωθεν· το ενδυμα αυτης ειναι χρυσουφαντον.
14She shall be brought unto the king in raiment of embroidery; the virgins behind her, her companions, shall be brought in unto thee:
14Θελει φερθη προς τον βασιλεα με ιματιον κεντητον· παρθενοι συντροφοι αυτης, κατοπιν αυτης, θελουσι φερθη εις σε.
15With joy and gladness shall they be brought; they shall enter into the king's palace.
15Θελουσι φερθη εν ευφροσυνη και αγαλλιασει· θελουσιν εισελθει εις το παλατιον του βασιλεως.
16Instead of thy fathers shall be thy sons; princes shalt thou make them in all the earth.
16Αντι των πατερων σου θελουσιν εισθαι οι υιοι σου· αυτους θελεις καταστησει αρχοντας επι πασαν την γην.
17I will make thy name to be remembered throughout all generations; therefore shall the peoples praise thee for ever and ever.
17Θελω μνημονευει το ονομα σου εις πασας τας γενεας· δια τουτο οι λαοι θελουσι σε υμνει εις αιωνα αιωνος.