1{To the chief Musician. On Jeduthun. A Psalm of David.} Upon God alone doth my soul rest peacefully; from him is my salvation.
1[] <<Εις τον πρωτον μουσικον, δια Ιεδουθουν. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Επι τον Θεον βεβαιως αναπαυεται η ψυχη μου· εξ αυτου πηγαζει η σωτηρια μου.
2He only is my rock and my salvation; my high fortress: I shall not be greatly moved.
2Αυτος βεβαιως ειναι πετρα μου και σωτηρια μου· προπυργιον μου· δεν θελω σαλευθη πολυ.
3How long will ye assail a man; will ye [seek], all of you, to break him down as a bowing wall or a tottering fence?
3Εως ποτε θελετε επιβουλευεσθαι εναντιον ανθρωπου; σεις παντες θελετε φονευθη· εισθε ως τοιχος κεκλιμενος και φραγμος ετοιμορροπος.
4They only consult to thrust [him] down from his excellency; they delight in lies; they bless with their mouth, but in their inward part they curse. Selah.
4Δεν συμβουλευονται παρα να ριψωσι αυτον απο του υψους αυτου· αγαπωσι το ψευδος· δια μεν του στοματος αυτων ευλογουσι, δια δε της καρδιας αυτων καταρωνται. Διαψαλμα.
5Upon God alone, O my soul, rest peacefully; for my expectation is from him.
5Αλλα συ, ω ψυχη μου, επι τον Θεον αναπαυου, διοτι εξ αυτου κρεμαται η ελπις μου.
6He only is my rock and my salvation; my high fortress: I shall not be moved.
6Αυτος βεβαιως ειναι πετρα μου και σωτηρια μου· προπυργιον μου· δεν θελω σαλευθη.
7With God is my salvation and my glory; the rock of my strength, my refuge is in God.
7Εν τω Θεω ειναι η σωτηρια μου και η δοξα μου· η πετρα της δυναμεως μου, το καταφυγιον μου, ειναι εν τω Θεω.
8Confide in him at all times, ye people; pour out your heart before him: God is our refuge. Selah.
8[] Ελπιζετε επ' αυτον εν παντι καιρω· ανοιγετε, λαοι, ενωπιον αυτου τας καρδιας σας· ο Θεος ειναι καταφυγιον εις ημας. Διαψαλμα.
9Men of low degree are only vanity; men of high degree, a lie: laid in the balance, they go up together [lighter] than vanity.
9Οι κοινοι ανθρωποι βεβαιως ειναι ματαιοτης, οι αρχοντες ψευδος· εν τη πλαστιγγι παντες ομου ειναι ελαφροτεροι αυτης της ματαιοτητος.
10Put not confidence in oppression, and become not vain in robbery; if wealth increase, set not your heart upon it.
10Μη ελπιζετε επι αδικιαν και επι αρπαγην μη ματαιονεσθε· πλουτος εαν ρεη, μη προσηλονετε την καρδιαν σας.
11Once hath God spoken, twice have I heard this, that strength [belongeth] unto God.
11Απαξ ελαλησεν ο Θεος, δις ηκουσα τουτο, οτι η δυναμις ειναι του Θεου·
12And unto thee, O Lord, [belongeth] loving-kindness; for *thou* renderest to every man according to his work.
12και σου ειναι, Κυριε, το ελεος· Διοτι συ θελεις αποδωσει εις εκαστον κατα τα εργα αυτου.