1{To the chief Musician. [A Psalm] of David: to bring to remembrance.} Make haste, O God, to deliver me; Jehovah, [hasten] to my help.
1[] <<Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ, εις αναμνησιν.>> Θεε, ταχυνον να με ελευθερωσης· ταχυνον, Κυριε, εις βοηθειαν μου.
2Let them be ashamed and brought to confusion that seek after my soul; let them be turned backward and confounded that take pleasure in mine adversity;
2Ας αισχυνθωσι και ας εντραπωσιν οι ζητουντες την ψυχην μου· ας στραφωσιν εις τα οπισω και ας εντραπωσιν οι θελοντες το κακον μου.
3Let them turn back because of their shame that say, Aha! Aha!
3Ας στραφωσιν οπισω προς αμοιβην της αισχυνης αυτων οι λεγοντες, ευγε, ευγε.
4Let all those that seek thee be glad and rejoice in thee, and let such as love thy salvation say continually, Let God be magnified!
4Ας αγαλλωνται και ας ευφραινωνται εις σε παντες οι ζητουντες σε· και οι αγαπωντες την σωτηριαν σου ας λεγωσι διαπαντος, Μεγαλυνθητω ο Θεος.
5But I am afflicted and needy: make haste unto me, O God. Thou art my help and my deliverer: O Jehovah, make no delay.
5Εγω δε ειμαι πτωχος και πενης· Θεε, ταχυνον προς εμε· συ εισαι βοηθεια μου και ελευθερωτης μου· Κυριε, μη βραδυνης.