1{To the chief Musician. Upon the Gittith. [A Psalm] of Asaph.} Sing ye joyously unto God our strength, shout aloud unto the God of Jacob;
1[] <<Εις τον πρωτον μουσικον, επι Γιττιθ. Ψαλμος του Ασαφ.>> Ψαλατε εν ευφροσυνη εις τον Θεον, την δυναμιν ημων· αλαλαξατε εις τον Θεον του Ιακωβ.
2Raise a song, and sound the tambour, the pleasant harp with the lute.
2Υψωσατε ψαλμωδιαν και κρουετε τυμπανον, κιθαραν τερπνην μετα ψαλτηριου.
3Blow the trumpet at the new moon, at the set time, on our feast day:
3Σαλπισατε σαλπιγγα εν νεομηνια, εν καιρω ωρισμενω, εν τη ημερα της εορτης ημων.
4For this is a statute for Israel, an ordinance of the God of Jacob;
4Διοτι προσταγμα ειναι τουτο εις τον Ισραηλ, νομος του Θεου του Ιακωβ.
5He ordained it in Joseph [for] a testimony, when he went forth over the land of Egypt, [where] I heard a language that I knew not.
5Εις μαρτυριον διεταξε τουτο εις τον Ιωσηφ, οτε εξηλθε κατα της γης Αιγυπτου· οπου ηκουσα γλωσσαν, την οποιαν δεν εγνωριζον·
6I removed his shoulder from the burden; his hands were freed from the basket.
6απεμακρυνα απο του φορτιου τον ωμον αυτου· αι χειρες αυτου επαυσαν απο κοφινου·
7Thou calledst in trouble, and I delivered thee; I answered thee in the secret place of thunder; I proved thee at the waters of Meribah. Selah.
7εν καιρω θλιψεως επεκαλεσθης, και σε ελυτρωσα· σοι απεκριθην· απο του αποκρυφου τοπου της βροντης· σε εδοκιμασα εν τοις υδασι της αντιλογιας. Διαψαλμα.
8Hear, my people, and I will testify unto thee; O Israel, if thou wouldest hearken unto me!
8[] Ακουσον, λαε μου, και θελω διαμαρτυρηθη κατα σου· Ισραηλ, εαν μου ακουσης,
9There shall no strange ùgod be in thee, neither shalt thou worship any foreign ùgod.
9Ας μη ηναι εις σε θεος ξενος, και μη προσκυνησης θεον αλλοτριον.
10I am Jehovah thy God, that brought thee up out of the land of Egypt: open thy mouth wide, and I will fill it.
10Εγω ειμαι Κυριος ο Θεος σου, οστις σε ανηγαγεν εκ γης Αιγυπτου· πλατυνον το στομα σου, και θελω γεμισει αυτο.
11But my people hearkened not to my voice, and Israel would none of me.
11Αλλ' ο λαος μου δεν ηκουσε της φωνης μου, και ο Ισραηλ δεν επροσεξεν εις εμε.
12So I gave them up unto their own hearts' stubbornness: they walked after their own counsels.
12Δια τουτο παρεδωκα αυτους εις τας επιθυμιας της καρδιας αυτων· και περιεπατησαν εν ταις βουλαις αυτων.
13Oh that my people had hearkened unto me, that Israel had walked in my ways!
13Ειθε να μου ηκουεν ο λαος μου, και ο Ισραηλ να περιεπατει εις τας οδους μου·
14I would soon have subdued their enemies, and turned my hand against their adversaries.
14παραυτα ηθελον καταβαλει τους εχθρους αυτων, και κατα των θλιβοντων αυτους ηθελον στρεψει την χειρα μου.
15The haters of Jehovah would have come cringing unto him; but their time would have been for ever.
15Οι μισουντες τον Κυριον ηθελον αποτυχει εναντιον αυτου, ο δε καιρος εκεινων ηθελε διαμενει παντοτε·
16And he would have fed them with the finest of wheat; yea, with honey out of the rock would I have satisfied thee.
16και ηθελε θρεψει αυτους με το παχος του σιτου, και με μελι εκ πετρας ηθελον σε χορτασει.