1{To the chief Musician. Upon Muthlabben. A Psalm of David.} I will praise Jehovah with my whole heart; I will recount all thy marvellous works.
1[] <<Εις τον πρωτον μουσικον, επι Μουθ-λαββεν. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Θελω σε δοξολογησει, Κυριε, εν ολη καρδια μου· θελω διηγηθη παντα τα θαυμασια σου.
2I will be glad and rejoice in thee; I will sing forth thy name, O Most High.
2Θελω ευφρανθη και χαρη εν σοι· θελω ψαλμωδησει εις το ονομα σου, Υψιστε.
3When mine enemies turned back, they stumbled and perished at thy presence:
3Οταν στραφωσιν οι εχθροι μου εις τα οπισω, πεσωσι και αφανισθωσιν απ' εμπροσθεν σου.
4For thou hast maintained my right and my cause. Thou sittest on the throne, judging righteously.
4Διοτι συ εκαμες την κρισιν μου και την δικην μου· εκαθησας επι θρονου κρινων εν δικαιοσυνη·
5Thou hast rebuked the nations, thou hast destroyed the wicked; thou hast put out their name for ever and ever.
5Επετιμησας τα εθνη· εξωλοθρευσας τον ασεβη· το ονομα αυτων εξηλειψας εις τον αιωνα του αιωνος·
6O enemy! destructions are ended for ever. -- Thou hast also destroyed cities, even the remembrance of them hath perished.
6Εχθρε, αι ερημωσεις εξελιπον διαπαντος· και κατηδαφισας πολεις· το μνημοσυνον αυτων εχαθη μετ' αυτων.
7But Jehovah sitteth for ever; he hath ordained his throne for judgment.
7Αλλ' ο Κυριος διαμενει εις τον αιωνα· ητοιμασε τον θρονον αυτου δια κρισιν.
8And it is he that will judge the world with righteousness; he shall execute judgment upon the peoples with equity.
8Και αυτος θελει κρινει την οικουμενην εν δικαιοσυνη· θελει κρινει τους λαους εν ευθυτητι.
9And Jehovah will be a refuge to the oppressed one, a refuge in times of distress.
9Και ο Κυριος θελει εισθαι καταφυγιον εις τον πενητα, καταφυγιον εν καιρω θλιψεως.
10And they that know thy name will confide in thee; for thou, Jehovah, hast not forsaken them that seek thee.
10Και θελουσιν ελπισει επι σε οι γνωριζοντες το ονομα σου· διοτι δεν εγκατελιπες τους εκζητουντας σε, Κυριε.
11Sing psalms to Jehovah who dwelleth in Zion; tell among the peoples his doings.
11[] Ψαλμωδειτε εις τον Κυριον, τον κατοικουντα εν Σιων· αναγγειλατε μεταξυ των λαων τα κατορθωματα αυτου·
12For when he maketh inquisition for blood, he remembereth them; the cry of the afflicted ones hath he not forgotten.
12διοτι οταν καμνη εκζητησιν αιματων, ενθυμειται αυτους· δεν λησμονει την κραυγην των ταλαιπωρουμενων.
13Be gracious unto me, O Jehovah; consider mine affliction from them that hate me, lifting me up from the gates of death:
13Ελεησον με, Κυριε· ιδε την θλιψιν μου την εκ των εχθρων μου, συ ο υψονων με εκ των πυλων του θανατου,
14That I may declare all thy praise in the gates of the daughter of Zion. I will be joyful in thy salvation.
14δια να διηγηθω πασας τας αινεσεις σου εν ταις πυλαις της θυγατρος Σιων· εγω θελω αγαλλιασθαι δια την σωτηριαν σου.
15The nations are sunk down in the pit [that] they made; in the net that they hid is their own foot taken.
15Τα εθνη κατεβυθισθησαν εις τον λακκον, τον οποιον εκαμον· εν τη παγιδι, την οποιαν εκρυψαν, επιασθη ο πους αυτων.
16Jehovah is known [by] the judgment he hath executed: the wicked is ensnared in the work of his own hands. Higgaion. Selah.
16Ο Κυριος γνωριζεται δια την κρισιν, την οποιαν καμνει· ο ασεβης παγιδευεται εν τω εργω των χειρων αυτου· Ιγαιων· Διαψαλμα.
17The wicked shall be turned into Sheol, all the nations that forget God.
17Οι ασεβεις θελουσιν επιστραφη εις τον αδην· παντα τα εθνη τα λησμονουντα τον Θεον.
18For the needy one shall not be forgotten alway; the hope of the meek shall not perish for ever.
18Διοτι δεν θελει λησμονηθη διαπαντος ο πτωχος· η προσδοκια των πενητων δεν θελει απολεσθη διαπαντος.
19Arise, Jehovah; let not man prevail: let the nations be judged in thy sight.
19Αναστηθι, Κυριε· ας μη υπερισχυη ανθρωπος· ας κριθωσι τα εθνη ενωπιον σου.
20Put them in fear, Jehovah: that the nations may know themselves to be but men. Selah.
20Καταστησον, Κυριε, νομοθετην επ' αυτους· ας γνωρισωσι τα εθνη, οτι ειναι ανθρωποι. Διαψαλμα.