1And Jehovah had said to Abram, Go out of thy land, and from thy kindred, and from thy father's house, to the land that I will shew thee.
1യഹോവ അബ്രാമിനോടു അരുളിച്ചെയ്തതെന്തെന്നാല്നീ നിന്റെ ദേശത്തെയും ചാര്ച്ചക്കാരെയും പിതൃഭവനത്തെയും വിട്ടു പുറപ്പെട്ടു ഞാന് നിന്നെ കാണിപ്പാനിരിക്കുന്ന ദേശത്തെക്കു പോക.
2And I will make of thee a great nation, and bless thee, and make thy name great; and thou shalt be a blessing.
2ഞാന് നിന്നെ വലിയോരു ജാതിയാക്കും; നിന്നെ അനുഗ്രഹിച്ചു നിന്റെ പേര് വലുതാക്കും; നീ ഒരു അനുഗ്രഹമായിരിക്കും.
3And I will bless them that bless thee, and curse him that curseth thee; and in thee shall all families of the earth be blessed.
3നിന്നെ അനുഗ്രഹിക്കുന്നവരെ ഞാന് അനുഗ്രഹിക്കും. നിന്നെ ശപിക്കുന്നവരെ ഞാന് ശപിക്കും; നിന്നില് ഭൂമിയിലെ സകല വംശങ്ങളും അനുഗ്രഹിക്കപ്പെടും.
4And Abram departed as Jehovah had said to him. And Lot went with him. And Abram was seventy-five years old when he departed out of Haran.
4യഹോവ തന്നോടു കല്പിച്ചതുപോലെ അബ്രാം പുറപ്പെട്ടു; ലോത്തും അവനോടുകൂടെ പോയി; ഹാരാനില്നിന്നു പുറപ്പെടുമ്പോള് അബ്രാമിന്നു എഴുപത്തഞ്ചു വയസ്സായിരുന്നു.
5And Abram took Sarai his wife, and Lot his brother's son, and all their possessions that they had acquired, and the souls that they had obtained in Haran, and they went out to go into the land of Canaan; and into the land of Canaan they came.
5അബ്രാം തന്റെ ഭാര്യയായ സാറായിയെയും സഹോദരന്റെ മകനായ ലോത്തിനെയും തങ്ങള് ഉണ്ടാക്കിയ സമ്പത്തുകളെയൊക്കെയും തങ്ങള് ഹാരാനില് വെച്ചു സമ്പാദിച്ച ആളുകളെയും കൂട്ടിക്കൊണ്ടു കനാന് ദേശത്തേക്കു പോകുവാന് പുറപ്പെട്ടു കനാന് ദേശത്തു എത്തി.
6And Abram passed through the land to the place of Shechem, to the oak of Moreh. And the Canaanite was then in the land.
6അബ്രാം ശേഖേമെന്ന സ്ഥലംവരെയും ഏലോന് മോരെവരെയും ദേശത്തുകൂടി സഞ്ചരിച്ചു. അന്നു കനാന്യന് ദേശത്തു പാര്ത്തിരുന്നു.
7And Jehovah appeared to Abram, and said, Unto thy seed will I give this land. And there he built an altar to Jehovah who had appeared to him.
7യഹോവ അബ്രാമിന്നു പ്രത്യക്ഷനായിനിന്റെ സന്തതിക്കു ഞാന് ഈ ദേശം കൊടുക്കുമെന്നു അരുളിച്ചെയ്തു. തനിക്കു പ്രത്യക്ഷനായ യഹോവേക്കു അവന് അവിടെ ഒരു യാഗപീഠം പണിതു.
8And he removed thence towards the mountain on the east of Bethel, and pitched his tent, [having] Bethel toward the west, and Ai toward the east; and there he built an altar to Jehovah, and called on the name of Jehovah.
8അവന് അവിടെനിന്നു ബേഥേലിന്നു കിഴക്കുള്ള മലെക്കു പുറപ്പെട്ടു; ബേഥേല് പടിഞ്ഞാറും ഹായി കിഴക്കുമായി കൂടാരം അടിച്ചു; അവിടെ അവന് യഹോവേക്കു ഒരു യാഗപീഠം പണിതു യഹോവയുടെ നാമത്തില് ആരാധിച്ചു.
9And Abram moved onward, going on still toward the south.
9അബ്രാം പിന്നെയും തെക്കോട്ടു യാത്രചെയ്തുകൊണ്ടിരുന്നു.
10And there was a famine in the land. And Abram went down to Egypt to sojourn there, for the famine was grievous in the land.
10ദേശത്തു ക്ഷാമം ഉണ്ടായി; ദേശത്തു ക്ഷാമം കഠിനമായി തീര്ന്നതുകൊണ്ടു അബ്രാം മിസ്രയീമില് ചെന്നുപാര്പ്പാന് അവിടേക്കു പോയി.
11And it came to pass when he was come near to enter into Egypt, that he said to Sarai his wife, Behold now, I know that thou art a woman fair to look upon.
11മിസ്രയീമില് എത്തുമാറായപ്പോള് അവന് തന്റെ ഭാര്യ സാറായിയോടു പറഞ്ഞതുഇതാ, നീ സൌന്ദര്യമുള്ള സ്ത്രീയെന്നു ഞാന് അറിയുന്നു.
12And it will come to pass when the Egyptians see thee, that they will say, She is his wife; and they will slay me, and save thee alive.
12മിസ്രയീമ്യര് നിന്നെ കാണുമ്പോള് ഇവള് അവന്റെ ഭാര്യയെന്നു പറഞ്ഞു എന്നെകൊല്ലുകയും നിന്നെ ജീവനോടെ രക്ഷിക്കയും ചെയ്യും.
13Say, I pray thee, thou art my sister, that it may be well with me on thy account, and my soul may live because of thee.
13നീ എന്റെ സഹോദരിയെന്നു പറയേണം; എന്നാല് നിന്റെ നിമിത്തം എനിക്കു നന്മവരികയും ഞാന് ജീവിച്ചിരിക്കയും ചെയ്യും.
14And it came to pass when Abram came into Egypt, that the Egyptians beheld the woman that she was very fair.
14അങ്ങനെ അബ്രാം മിസ്രയീമില് എത്തിയപ്പോള് സ്ത്രീ അതി സുന്ദരി എന്നു മിസ്രയീമ്യര് കണ്ടു.
15And the princes of Pharaoh saw her, and praised her to Pharaoh; and the woman was taken into Pharaoh's house.
15ഫറവോന്റെ പ്രഭുക്കന്മാരും അവളെ കണ്ടു, ഫറവോന്റെ മുമ്പാകെ അവളെ പ്രശംസിച്ചു; സ്ത്രീ ഫറവോന്റെ അരമനയില് പോകേണ്ടിവന്നു.
16And he treated Abram well on her account; and he had sheep, and oxen, and he-asses, and bondmen, and bondwomen, and she-asses, and camels.
16അവളുടെ നിമിത്തം അവന് അബ്രാമിന്നു നന്മ ചെയ്തു; അവന്നു ആടുമാടുകളും ആണ്കഴുതകളും ദാസന്മാരും ദാസിമാരും പെണ്കഴുതകളും ഒട്ടകങ്ങളും ഉണ്ടായിരുന്നു.
17And Jehovah plagued Pharaoh and his house with great plagues because of Sarai Abram's wife.
17അബ്രാമിന്റെ ഭാര്യയായ സാറായിനിമിത്തം യഹോവ ഫറവോനെയും അവന്റെ കുടുംബത്തെയും അത്യന്തം ദണ്ഡിപ്പിച്ചു.
18And Pharaoh called Abram, and said, What is this thou hast done to me? Why didst thou not tell me that she was thy wife?
18അപ്പോള് ഫറവോന് അബ്രാമിനെ വിളിച്ചുനീ എന്നോടു ഈ ചെയ്തതു എന്തു? അവള് നിന്റെ ഭാര്യയെന്നു എന്നെ അറിയിക്കാഞ്ഞതു എന്തു?
19Why didst thou say, She is my sister, so that I took her as my wife. And now, behold, there is thy wife: take [her], and go away.
19അവള് എന്റെ സഹോദരിയെന്നു എന്തിന്നു പറഞ്ഞു? ഞാന് അവളെ ഭാര്യയായിട്ടു എടുപ്പാന് സംഗതി വന്നുപോയല്ലോ; ഇപ്പോള് ഇതാ, നിന്റെ ഭാര്യ; അവളെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടു പോക എന്നു പറഞ്ഞു.
20And Pharaoh commanded [his] men concerning him, and they sent him away, and his wife, and all that he had.
20ഫറവോന് അവനെക്കുറിച്ചു തന്റെ ആളുകളോടു കല്പിച്ചു; അവര് അവനെയും അവന്റെ ഭാര്യയെയും അവന്നുള്ള സകലവുമായി പറഞ്ഞയച്ചു.