¹My son, keep my words, and lay up my commandments with thee.

¹என் மகனே, நீ என் வார்த்தைகளைக்காத்து, என் கட்டளைகளை உன்னிடத்தில் பத்திரப்படுத்து.

²Keep my commandments, and live; and my teaching, as the apple of thine eye.

²என் கட்டளைகளையும் என் போதகத்தையும் உன் கண்மணியைப்போல் காத்துக்கொள், அப்பொழுது பிழைப்பாய்.

³Bind them upon thy fingers, write them upon the tablet of thy heart.

³அவைகளை உன் விரல்களில் கட்டி, அவைகளை உன் இருதயபலகையில் எழுதிக்கொள்.

⁴Say unto wisdom, Thou art my sister, and call intelligence [thy] kinswoman:

⁴இச்சகவார்த்தைகளைப் பேசும் அந்நியப் பெண்ணாகிய பரஸ்திரீக்கு உன்னை விலக்கிக் காப்பதற்காக,

⁵that they may keep thee from the strange woman, from the stranger who flattereth with her words.

⁵ஞானத்தை நோக்கி, நீ என் சகோதரி என்றும், புத்தியைப்பார்த்து, நீ என் இனத்தாள் என்றும் சொல்வாயாக.

⁶For at the window of my house, I looked forth through my lattice,

⁶நான் என் வீட்டின் ஜன்னலருகே நின்று, பலகணி வழியாய்ப் பார்த்தபோது,

⁷and I beheld among the simple ones, I discerned among the sons, a young man void of understanding,

⁷பேதையர்களாகிய வாலிபருக்குள்ளே ஒரு புத்தியீன வாலிபனைக்கண்டு அவனைக் கவனித்தேன்.

⁸passing through the street near her corner; and he went the way to her house,

⁸அவன் மாலைமயங்கும் அஸ்தமன நேரத்திலும், இரவின் இருண்ட அந்தகாரத்திலும்.

⁹in the twilight, in the evening of the day, in the blackness of night and the darkness.

⁹அவள் இருக்கும் சந்துக்கடுத்த தெருவில் சென்று, அவள் வீட்டுவழியாய் நடந்துபோனான்.

¹⁰And behold, there met him a woman in the attire of a harlot, and subtle of heart.

¹⁰அப்பொழுது இதோ, வேசியின் ஆடையாபரணந்தரித்த தந்திரமனமுள்ள ஒரு ஸ்திரீ அவனுக்கு எதிர்ப்பட்டாள்.

¹¹She is clamorous and unmanageable; her feet abide not in her house:

¹¹அவள் வாயாடியும் அடங்காதவளுமானவள்; அவள் கால்கள் வீட்டிலே தரிக்கிறதில்லை.

¹²now without, now in the broadways, -- and she lieth in wait at every corner.

¹²சிலவேளை வெளியிலிருப்பாள், சிலவேளை வீதியிலிருப்பாள், சந்துகள்தோறும் பதிவிருப்பாள்.

¹³And she caught him and kissed him, and with an impudent face said unto him,

¹³அவள் அவனைப் பிடித்து முத்தஞ்செய்து, முகம் நாணாமல் அவனைப் பார்த்து:

¹⁴I have peace-offerings with me; this day have I paid my vows:

¹⁴சமாதான பலிகள் என்மேல் சுமந்திருந்தது, இன்றைக்குத்தான் என் பொருத்தனைகளை நிறைவேற்றினேன்.

¹⁵therefore came I forth to meet thee, to seek earnestly thy face, and I have found thee.

¹⁵ஆதலால், நான் உன்னைச் சந்திக்கப்புறப்பட்டு, உன் முகத்தை ஆவலோடு தேடினேன்; இப்பொழுது உன்னைக் கண்டுபிடித்தேன்.

¹⁶I have decked my bed with tapestry coverlets of variegated linen from Egypt;

¹⁶என் மஞ்சத்தை இரத்தின கம்பளங்களாலும், எகிப்து தேசத்து விசித்திரமான மெல்லிய வஸ்திரங்களாலும் சிங்காரித்தேன்.

¹⁷I have perfumed my couch with myrrh, aloes, and cinnamon.

¹⁷என் படுக்கையை வெள்ளைப்போளத்தாலும் சந்தனத்தாலும் இலவங்கப்பட்டையாலும் வாசனை கட்டினேன்.

¹⁸Come, let us revel in love until the morning, let us delight ourselves with loves.

¹⁸வா, விடியற்காலம்வரைக்கும் சம்போகமாயிருப்போம், இன்பங்களினால் பூரிப்போம்.

¹⁹For the husband is not at home, he is gone a long journey;

¹⁹புருஷன் வீட்டிலே இல்லை, தூரப்பிரயாணம் போனான்.

²⁰he hath taken the money-bag with him, he will come home on the day of the full moon.

²⁰பணப்பையைத் தன் கையிலே கொண்டுபோனான், குறிக்கப்பட்ட நாளிலே வீட்டுக்கு வருவான் என்று சொல்லி,

²¹With her much enticement she beguiled him; with the smoothness of her lips she constrained him.

²¹தன் மிகுதியான இனிய சொற்களால் அவனை வசப்படுத்தி, தன் உதடுகளின் மதுரவாக்கினால் அவனை இணங்கப்பண்ணினாள்.

²²He went after her straightway, as an ox goeth to the slaughter, and as stocks [serve] for the correction of the fool;

²²உடனே அவன் அவள் பின்னே சென்றான்; ஒரு மாடு அடிக்கப்படும்படி செல்வதுபோலும், ஒரு மூடன் விலங்கிடப்பட்டு தண்டனைக்குப் போவதுபோலும்,

²³till an arrow strike through his liver: as a bird hasteth to the snare, and knoweth not that it is for its life.

²³ஒரு குருவி தன் பிராணனை வாங்கும் கண்ணியை அறியாமல் அதில் விழத்தீவிரிக்கிறதுபோலும், அவளுக்குப் பின்னே போனான்; அம்பு அவன் ஈரலைப் பிளந்தது.

²⁴And now, ye sons, hearken unto me, and attend to the words of my mouth.

²⁴ஆதலால் பிள்ளைகளே, எனக்குச் செவிகொடுங்கள்; என் வாயின் வார்த்தைகளைக் கவனியுங்கள்.

²⁵Let not thy heart decline to her ways, go not astray in her paths:

²⁵உன் இருதயம் அவள் வழியிலே சாயவேண்டாம்; அவள் பாதையிலே மயங்கித் திரியாதே.

²⁶for she hath cast down many wounded, and all slain by her were strong.

²⁶அவள் அநேகரைக் காயப்படுத்தி, விழப்பண்ணினாள்; பலவான்கள் அநேகரைக் கொலைசெய்தாள்.

²⁷Her house is the way to Sheol, going down to the chambers of death.

²⁷அவள் வீடு பாதாளத்துக்குப்போகும் வழி; அது மரண அறைகளுக்குக் கொண்டுபோய்விடும்.