¹And Zophar the Naamathite answered and said,

¹Nang magkagayo'y sumagot si Zophar na Naamathita, at nagsabi,

²Therefore do my thoughts give me an answer, and for this is my haste within me.

²Kaya't nagbibigay sagot sa akin ang aking mga pagiisip, dahil nga sa aking pagmamadali na taglay ko.

³I hear a reproof putting me to shame; and [my] spirit answereth me by mine understanding.

³Aking narinig ang saway na inilalagay ako sa kahihiyan, at ang diwa ng aking pagkaunawa ay sumasagot sa akin.

⁴Knowest thou [not] this, that of old, since man was placed upon earth,

⁴Hindi mo ba nalalaman ito ng una, mula nang ang tao'y malagay sa lupa,

⁵The exultation of the wicked is short, and the joy of the ungodly man but for a moment?

⁵Na ang pagtatagumpay ng masama ay maikli, at ang kagalakan ng di banal ay sandali lamang?

⁶Though his height mount up to the heavens, and his head reach unto the clouds,

⁶Bagaman ang kaniyang karilagan ay napaiilanglang hanggang sa langit, at ang kaniyang ulo ay umaabot hanggang sa mga alapaap;

⁷Like his own dung doth he perish for ever; they which have seen him shall say, Where is he?

⁷Gayon may matutunaw siya magpakailan man, na gaya ng kaniyang sariling dumi: silang nangakakita sa kaniya ay mangagsasabi: Nasaan siya?

⁸He flieth away as a dream, and is not found; and is chased away as a vision of the night.

⁸Siya'y mawawala na gaya ng panaginip, at hindi masusumpungan. Oo, siya'y mawawala na parang pangitain sa gabi.

⁹The eye which saw him shall [see him] not again; and his place beholdeth him no more.

⁹Ang mata na nakakita sa kaniya ay hindi na siya makikita pa; ni mamamalas pa man siya sa kaniyang pook.

¹⁰His children shall seek the favour of the poor, and his hands restore his wealth.

¹⁰Hahanapin ng kaniyang mga anak ang lingap ng dukha, at ang kaniyang mga kamay ay magsasauli ng kaniyang kayamanan.

¹¹His bones were full of his youthful strength; but it shall lie down with him in the dust.

¹¹Ang kaniyang mga buto ay puspos ng kaniyang kabataan, nguni't hihiga na kasama niya sa alabok.

¹²Though wickedness be sweet in his mouth [and] he hide it under his tongue,

¹²Bagaman ang kasamaan ay masarap sa kaniyang bibig, bagaman kaniyang itago sa ilalim ng kaniyang dila;

¹³[Though] he spare it, and forsake it not, but keep it within his mouth,

¹³Bagaman kaniyang patawarin, at hindi niya ito babayaan, kundi ingatan pa sa loob ng kaniyang bibig;

¹⁴His food is turned in his bowels; it is the gall of asps within him.

¹⁴Gayon ma'y ang kaniyang pagkain ay nabago na sa kaniyang tiyan, siyang kamandag ng mga ahas sa loob niya.

¹⁵He hath swallowed down riches, but he shall vomit them up again: ùGod shall cast them out of his belly.

¹⁵Siya'y sumakmal ng mga kayamanan, at kaniyang mga isusuka uli: mga aalisin uli ng Dios sa kaniyang tiyan.

¹⁶He shall suck the poison of asps; the viper's tongue shall kill him.

¹⁶Kaniyang hihititin ang kamandag ng mga ahas; papatayin siya ng dila ng ulupong.

¹⁷He shall not see streams, rivers, brooks of honey and butter.

¹⁷Hindi niya matitingnan ang mga ilog, ang umaagos na mga bukal ng pulot at mantekilya.

¹⁸That which he laboured for shall he restore, and not swallow down; its restitution shall be according to the value, and he shall not rejoice [therein].

¹⁸Na kaniyang isasauli ang kaniyang pinagpagalan, at hindi lalamunin; ayon sa pag-aari na kaniyang tinangkilik, hindi siya magagalak.

¹⁹For he hath oppressed, hath forsaken the poor; he hath violently taken away a house that he did not build.

¹⁹Sapagka't kaniyang pinighati at pinabayaan ang dukha; kaniyang kinuhang marahas ang isang bahay; at hindi niya itatayo.

²⁰Because he knew no rest in his craving, he shall save nought of what he most desired.

²⁰Sapagka't hindi siya nakakilala ng katiwasayan sa loob niya, hindi siya makapagliligtas ng anoman sa kaniyang kinaluluguran.

²¹Nothing escaped his greediness; therefore his prosperity shall not endure.

²¹Walang bagay na naiwan na hindi niya sinakmal; kaya't ang kaniyang kaginhawahan ay hindi mananatili.

²²In the fulness of his sufficiency he shall be in straits; every hand of the wretched shall come upon him.

²²Sa lubos niyang kasaganaan ay magigipit siya; ang kamay ng bawa't nasa karalitaan ay darating sa kaniya.

²³It shall be that, to fill his belly, he will cast his fierce anger upon him, and will rain it upon him into his flesh.

²³Pagka kaniyang bubusugin ang kaniyang tiyan, ihuhulog ng Dios ang kaniyang mabangis na poot sa kaniya. At ibubugso sa kaniya samantalang siya'y kumakain.

²⁴If he have fled from the iron weapon, the bow of brass shall strike him through.

²⁴Kaniyang tatakasan ang sandatang bakal, at ang busog na tanso ay hihilagpos sa kaniya.

²⁵He draweth it forth; it cometh out of his body, and the glittering point out of his gall: terrors are upon him.

²⁵Binubunot niya ang pana, at lumalabas sa kaniyang katawan: Oo, ang makintab na talim ay lumalabas mula sa kaniyang apdo; mga kakilabutan ang sumasa kaniya.

²⁶All darkness is laid up for his treasures: a fire not blown shall devour him; it shall feed upon what is left in his tent.

²⁶Lahat na kadiliman ay nalalagay na mga pinakakayamanan niya; isang apoy na hindi hinipan ng tao ay susupok sa kaniya: susupukin niyaon ang naiwan sa kaniyang tolda.

²⁷The heavens shall reveal his iniquity, and the earth shall rise up against him.

²⁷Ihahayag ng mga langit ang kaniyang kasamaan, at ang lupa ay babangon laban sa kaniya.

²⁸The increase of his house shall depart, flowing away in the day of his anger.

²⁸Ang pakinabang ng kaniyang bahay ay yayaon, ang kaniyang mga pag-aari ay huhuho sa kaarawan ng kaniyang kapootan.

²⁹This is the portion of the wicked man from God, and the heritage appointed to him by ùGod.

²⁹Ito ang bahagi ng masamang tao mula sa Dios, at ang manang takda sa kaniya ng Dios.