¹I made a covenant with mine eyes; and how should I fix my regard upon a maid?

¹Ako'y nakipagtipan sa aking mga mata; paano nga akong titingin sa isang dalaga?

²For what would have been [my] portion of +God from above, and what the heritage of the Almighty from on high?

²Sapagka't ano ang bahagi sa ganang akin sa Dios mula sa itaas, at ang mana sa Makapangyarihan sa lahat mula sa kaitaasan?

³Is not calamity for the unrighteous? and misfortune for the workers of iniquity?

³Hindi ba kasakunaan sa liko, at kasawiang palad sa mga manggagawa ng kasamaan?

⁴Doth not he see my ways, and number all my steps?

⁴Hindi ba niya nakikita ang aking mga lakad, at binibilang ang lahat ng aking mga hakbang?

⁵If I have walked with falsehood, and my foot hath hasted to deceit,

⁵Kung ako'y lumakad na walang kabuluhan, at ang aking paa ay nagmadali sa pagdaraya;

⁶(Let me be weighed in an even balance, and +God will take knowledge of my blamelessness;)

⁶(Timbangin ako sa matuwid na timbangan, upang mabatid ng Dios ang aking pagtatapat;)

⁷If my step have turned out of the way, and my heart followed mine eyes, and if any blot cleaveth to my hands;

⁷Kung ang aking hakbang ay lumiko sa daan, at ang aking puso ay lumakad ayon sa aking mga mata, at kung ang anomang dungis ay kumapit sa aking mga kamay:

⁸Let me sow, and another eat; and let mine offspring be rooted out.

⁸Kung gayo'y papaghasikin mo ako, at bayaang kanin ng iba; Oo, bunutin ang bunga ng aking bukid.

⁹If my heart have been enticed unto a woman, so that I laid wait at my neighbour's door,

⁹Kung ang aking puso ay napadaya sa babae, at ako'y bumakay sa pintuan ng aking kapuwa:

¹⁰Let my wife grind for another, and let others bow down upon her.

¹⁰Kung magkagayo'y iba ang ipaggiling ng aking asawa, at iba ang yumuko sa kaniya.

¹¹For this is an infamy; yea, it is an iniquity [to be judged by] the judges:

¹¹Sapagka't iya'y isang mabigat na sala; Oo, isang kasamaan na parurusahan ng mga hukom:

¹²For it is a fire that consumeth to destruction, and would root out all mine increase.

¹²Sapagka't isang apoy na namumugnaw hanggang sa pagkapahamak, at bubunutin ang lahat ng aking bunga.

¹³If I have despised the cause of my bondman or of my bondmaid, when they contended with me,

¹³Kung hinamak ko ang katuwiran ng aking aliping lalake o aliping babae, nang sila'y makipagtalo sa akin:

¹⁴What then should I do when ùGod riseth up? and if he visited, what should I answer him?

¹⁴Ano nga ang aking gagawin pagka bumabangon ang Dios? At pagka kaniyang dinadalaw, anong isasagot ko sa kaniya?

¹⁵Did not he that made me in the womb make him? and did not One fashion us in the womb?

¹⁵Hindi ba siyang lumalang sa akin sa bahay-bata ang lumalang sa kaniya; at hindi ba iisa ang humugis sa atin sa bahay-bata?

¹⁶If I have withheld the poor from [their] desire, or caused the eyes of the widow to fail;

¹⁶Kung pinagkaitan ko ang dukha sa kanilang nasa, o pinangalumata ko ang mga mata ng babaing bao:

¹⁷Or have eaten my morsel alone, so that the fatherless ate not thereof,

¹⁷O kumain akong magisa ng aking subo, at ang ulila ay hindi kumain niyaon;

¹⁸(For from my youth he grew up with me as with a father, and I have guided the [widow] from my mother's womb;)

¹⁸(Hindi, mula sa aking kabataan ay lumaki siyang kasama ko, na gaya ng may isang ama, at aking pinatnubayan siya mula sa bahay-bata ng aking ina;)

¹⁹If I have seen any perishing for want of clothing, or any needy without covering;

¹⁹Kung ako'y nakakita ng sinomang nangangailangan ng kasuutan, o ng mapagkailangan ng walang kumot;

²⁰If his loins have not blessed me, and if he were not warmed with the fleece of my lambs;

²⁰Kung hindi ako pinagpala ng kaniyang mga balakang, at kung siya'y hindi nainitan ng balahibo ng aking mga tupa:

²¹If I have lifted up my hand against an orphan, because I saw my help in the gate:

²¹Kung binuhat ko ang aking kamay laban sa ulila, sapagka't nakita ko ang tulong sa akin sa pintuang-bayan:

²²[Then] let my shoulder fall from the shoulder-blade, and mine arm be broken from the bone!

²²Kung nagkagayo'y malaglag ang aking balikat sa abot-agawin, at ang aking kamay ay mabali sa buto.

²³For calamity from ùGod was a terror to me, and by reason of his excellency I was powerless.

²³Sapagka't ang kasakunaang mula sa Dios ay kakilabutan sa akin, at dahil sa kaniyang karilagan ay wala akong magawa.

²⁴If I have made gold my hope, or said to the fine gold, My confidence!

²⁴Kung aking pinapaging ginto ang aking pagasa, at sinabi ko sa dalisay na ginto, ikaw ay aking tiwala;

²⁵If I rejoiced because my wealth was great, and because my hand had gotten much;

²⁵Kung ako'y nagalak sapagka't ang aking kayamanan ay malaki, at sapagka't ang aking kamay ay nagtamo ng marami;

²⁶If I beheld the sun when it shone, or the moon walking in brightness,

²⁶Kung ako'y tumingin sa araw pagka sumisikat, o sa buwan na lumalakad sa kakinangan;

²⁷And my heart have been secretly enticed, so that my mouth kissed my hand:

²⁷At ang aking puso ay napadayang lihim, at hinagkan ng aking bibig ang aking kamay:

²⁸This also would be an iniquity for the judge, for I should have denied the ùGod who is above.

²⁸Ito may isang kasamaang marapat parusahan ng mga hukom: sapagka't itinakuwil ko ang Dios na nasa itaas.

²⁹If I rejoiced at the destruction of him that hated me, and exulted when evil befell him;

²⁹Kung ako'y nagalak sa kasakunaan niyaong nagtatanim ng loob sa akin, o nagmataas ako ng datnan siya ng kasamaan;

³⁰(Neither have I suffered my mouth to sin by asking his life with a curse;)

³⁰(Oo, hindi ko tiniis ang aking bibig sa kasalanan sa paghingi ng kaniyang buhay na may sumpa;)

³¹If the men of my tent said not, Who shall find one that hath not been satisfied with his meat? --

³¹Kung ang mga tao sa aking tolda ay hindi nagsabi, sinong makakasumpong ng isa na hindi nabusog sa kaniyang pagkain?

³²The stranger did not lodge without; I opened my doors to the pathway.

³²Ang taga ibang lupa ay hindi tumigil sa lansangan; kundi aking ibinukas ang aking mga pinto sa manglalakbay,

³³If I covered my transgressions as Adam, by hiding mine iniquity in my bosom,

³³Kung aking tinakpan na gaya ni Adan ang aking mga pagsalangsang, sa pagkukubli ng aking kasamaan sa aking sinapupunan;

³⁴Because I feared the great multitude, and the contempt of families terrified me, so that I kept silence, and went not out of the door, ...

³⁴Sapagka't aking kinatakutan ang lubhang karamihan, at pinangilabot ako ng paghamak ng mga angkan. Na anopa't ako'y tumahimik, at hindi lumabas sa pintuan?

³⁵Oh that I had one to hear me! Behold my signature: let the Almighty answer me! And let mine opponent write an accusation!

³⁵O mano nawang may duminig sa akin! (Narito ang aking tala, sagutin ako ng Makapangyarihan sa lahat;) At mano nawang magkaroon ako ng sumbong na isinulat ng aking kaaway!

³⁶Would I not take it upon my shoulder? I would bind it on to me [as] a crown;

³⁶Tunay na aking papasanin ito sa aking balikat; aking itatali sa akin na gaya ng isang putong.

³⁷I would declare unto him the number of my steps; as a prince would I come near to him.

³⁷Aking ipahahayag sa kaniya ang bilang ng aking mga hakbang, gaya ng isang pangulo na lalapitan ko siya.

³⁸If my land cry out against me, and its furrows weep together;

³⁸Kung ang aking lupa ay humiyaw laban sa akin, at ang mga bungkal niyaon ay umiyak na magkakasama;

³⁹If I have eaten the fruits thereof without money, and have tormented to death the souls of its owners:

³⁹Kung kumain ako ng bunga niyaon na walang bayad, o ipinahamak ko ang buhay ng mga may-ari niyaon:

⁴⁰Let thistles grow instead of wheat, and tares instead of barley. The words of Job are ended.

⁴⁰Tubuan ng dawag sa halip ng trigo, at ng mga masamang damo sa halip ng cebada. Ang mga salita ni Job ay natapos.