1Now the feast of unleavened bread, which [is] called the passover, drew nigh,
1Malapit na nga ang pista ng mga tinapay na walang lebadura, na tinatawag na Paskua.
2and the chief priests and the scribes sought how they might kill him; for they feared the people.
2At pinagsisikapan ng mga pangulong saserdote at ng mga eskriba kung paanong kanilang maipapapatay siya; sapagka't nangatatakot sila sa bayan.
3And Satan entered into Judas, who was surnamed Iscariote, being of the number of the twelve.
3At pumasok si Satanas kay Judas, na tinatawag na Iscariote, na kabilang sa labingdalawa.
4And he went away and spoke with the chief priests and captains as to how he should deliver him up to them.
4At siya'y umalis, at nakipagusap sa mga pangulong saserdote at mga punong kawal kung paanong maibibigay niya siya sa kanila.
5And they were rejoiced, and agreed to give him money.
5At sila'y nangagalak, at pinagkasunduang bigyan siya ng salapi.
6And he came to an agreement to do it, and sought an opportunity to deliver him up to them away from the crowd.
6At pumayag siya, at humanap ng ukol na panahon upang kaniyang maibigay siya sa kanila, nang hindi kaharap ang karamihan.
7And the day of unleavened bread came, in which the passover was to be killed.
7At dumating ang araw ng mga tinapay na walang lebadura, na noon ay kinakailangang ihain ang paskua.
8And he sent Peter and John, saying, Go and prepare the passover for us, that we may eat [it].
8At sinugo niya si Pedro at si Juan, na sinasabi, Magsihayo kayo at magsipaghanda kayo ng kordero ng paskua para sa atin, upang tayo'y magsikain.
9But they said to him, Where wilt thou that we prepare [it]?
9At kanilang sinabi sa kaniya, Saan mo ibig na aming ihanda?
10And he said to them, Behold, as ye enter into the city a man will meet you, carrying an earthen pitcher of water; follow him into the house where he goes in;
10At kaniyang sinabi sa kanila, Narito, pagpasok ninyo sa bayan, ay masasalubong ninyo ang isang lalake na may dalang isang bangang tubig; sundan ninyo siya hanggang sa bahay na kaniyang papasukan.
11and ye shall say to the master of the house, The Teacher says to thee, Where is the guest-chamber where I may eat the passover with my disciples?
11At sasabihin ninyo sa puno ng sangbahayan, Sinasabi ng Guro sa iyo, Saan naroon ang tuluyang aking makakanan ng kordero ng paskua na kasalo ng aking mga alagad?
12And *he* will shew you a large upper room furnished: there make ready.
12At ituturo niya sa inyo ang isang malaking silid sa itaas na nagagayakan: doon ninyo ihanda.
13And having gone they found it as he had said to them; and they prepared the passover.
13At nagsiparoon sila, at nasumpungan ayon sa sinabi niya sa kanila: at inihanda nila ang kordero ng paskua.
14And when the hour was come, he placed himself at table, and the [twelve] apostles with him.
14At nang dumating ang oras, ay naupo siya, at ang mga apostol ay kasalo niya.
15And he said to them, With desire I have desired to eat this passover with you before I suffer.
15At sinabi niya sa kanila, Pinakahahangad kong kanin na kasalo ninyo ang kordero ng paskuang ito bago ako maghirap:
16For I say unto you, that I will not eat any more at all of it until it be fulfilled in the kingdom of God.
16Sapagka't sinasabi ko sa inyo, Ito'y hindi ko kakanin, hanggang sa ito'y maganap sa kaharian ng Dios.
17And having received a cup, when he had given thanks he said, Take this and divide it among yourselves.
17At siya'y tumanggap ng isang saro, at nang siya'y makapagpasalamat, ay sinabi niya, Kunin ninyo ito, at inyong pagbahabahaginin:
18For I say unto you, that I will not drink at all of the fruit of the vine until the kingdom of God come.
18Sapagka't sinasabi ko sa inyo, na hindi na ako iinom mula ngayon ng bunga ng ubas, hanggang sa dumating ang kaharian ng Dios.
19And having taken a loaf, when he had given thanks, he broke [it], and gave [it] to them, saying, This is my body which is given for you: this do in remembrance of me.
19At siya'y dumampot ng tinapay, at nang siya'y makapagpasalamat, ay kaniyang pinagputolputol, at ibinigay sa kanila, na sinasabi, Ito'y aking katawan, na ibinibigay dahil sa inyo: gawin ninyo ito sa pagaalaala sa akin.
20In like manner also the cup, after having supped, saying, This cup [is] the new covenant in my blood, which is poured out for you.
20Gayon din naman ang saro, pagkatapos na makahapon, na sinasabi, Ang sarong ito'y ang bagong tipan sa aking dugo, na nabubuhos nang dahil sa inyo.
21Moreover, behold, the hand of him that delivers me up [is] with me on the table;
21Datapuwa't narito, ang kamay ng nagkakanulo sa akin, ay kasalo ko sa dulang.
22and the Son of man indeed goes as it is determined, but woe unto that man by whom he is delivered up.
22Sapagka't ang Anak ng tao nga ay yayaon, ayon sa itinakda: datapuwa't sa aba niyaong taong nagkakanulo sa kaniya!
23And *they* began to question together among themselves who then it could be of them who was about to do this.
23At sila'y nagpasimulang nangagtanungan sa isa't isa, kung sino sa kanila ang gagawa ng bagay na ito.
24And there was also a strife among them which of them should be held to be [the] greatest.
24At nagkaroon naman ng isang pagtatalotalo sa gitna nila, kung sino kaya sa kanila ang ibibilang na pinakadakila.
25And he said to them, The kings of the nations rule over them, and they that exercise authority over them are called benefactors.
25At kaniyang sinabi sa kanila, Ang mga hari ng mga Gentil ay napapanginoon sa kanila; at ang mga may kapamahalaan sa kanila'y tinatawag na mga Tagapagpala.
26But *ye* [shall] not [be] thus; but let the greater among you be as the younger, and the leader as he that serves.
26Datapuwa't sa inyo'y hindi gayon: kundi bagkus ang lalong dakila sa inyo ay maging tulad sa lalong bata; at ang nangungulo ay maging gaya ng naglilingkod.
27For which [is] greater, he that is at table or he that serves? [Is] not he that is at table? But *I* am in the midst of you as the one that serves.
27Sapagka't alin ang lalong dakila, ang nakaupo baga sa dulang, o ang naglilingkod? hindi baga ang nakaupo sa dulang? datapuwa't ako'y nasa gitna ninyo na gaya niyaong naglilingkod.
28But *ye* are they who have persevered with me in my temptations.
28Datapuwa't kayo ay yaong nagsipanatili sa akin sa mga pagtukso sa akin;
29And *I* appoint unto you, as my Father has appointed unto me, a kingdom,
29At kayo'y inihahalal kong isang kaharian, na gaya nga ng pagkahalal sa akin ng aking Ama,
30that ye may eat and drink at my table in my kingdom, and sit on thrones judging the twelve tribes of Israel.
30Upang kayo'y magsikain at magsiinom sa aking dulang sa kaharian ko; at kayo'y magsisiupo sa mga luklukan, na inyong huhukuman ang labingdalawang angkan ni Israel.
31And the Lord said, Simon, Simon, behold, Satan has demanded to have you, to sift [you] as wheat;
31Simon, Simon, narito, hiningi ka ni Satanas upang ikaw ay maliglig niyang gaya ng trigo:
32but *I* have besought for thee that thy faith fail not; and *thou*, when once thou hast been restored, confirm thy brethren.
32Datapuwa't ikaw ay ipinamanhik ko, na huwag magkulang ang iyong pananampalataya; at ikaw, kung makapagbalik ka nang muli, ay papagtibayin mo ang iyong mga kapatid.
33And he said to him, Lord, with thee I am ready to go both to prison and to death.
33At sinabi niya sa kaniya, Panginoon, nakatalaga akong sumama sa iyo sa bilangguan at sa kamatayan.
34And he said, I tell thee, Peter, [the] cock shall not crow to-day before that thou shalt thrice deny that thou knowest me.
34At kaniyang sinabi, Sinasabi ko sa iyo, Pedro, na hindi titilaok ngayon ang manok, hanggang sa ikaila mong makaitlo na ako'y hindi mo nakikilala.
35And he said to them, When I sent you without purse and scrip and sandals, did ye lack anything? And they said, Nothing.
35At sinabi niya sa kanila, Nang kayo'y suguin ko na walang supot ng salapi, at supot ng pagkain, at mga pangyapak, kinulang baga kayo ng anoman? At kanilang sinabi, Hindi.
36He said therefore to them, But now he that has a purse let him take [it], in like manner also a scrip, and he that has none let him sell his garment and buy a sword;
36At sinabi niya sa kanila, Nguni't ngayon, ang mayroong supot ng salapi ay dalhin ito, at gayon din ang supot ng pagkain; at ang wala, ay ipagbili niya ang kaniyang balabal, at bumili ng isang tabak.
37for I say unto you, that this that is written must yet be accomplished in me, And he was reckoned with [the] lawless: for also the things concerning me have an end.
37Sapagka't sinasabi ko sa inyo, na kinakailangang matupad sa akin itong nasusulat, At ibinilang siya sa mga suwail: sapagka't ang nauukol sa akin ay may katuparan.
38And they said, Lord, behold here are two swords. And he said to them, It is enough.
38At sinabi nila, Panginoon, narito ang dalawang tabak. At sinabi niya sa kanila, Sukat na.
39And going forth he went according to his custom to the mount of Olives, and the disciples also followed him.
39At siya'y lumabas, at pumaroon, ayon sa kaniyang kaugalian, sa bundok ng mga Olivo; at nagsisunod naman sa kaniya ang mga alagad.
40And when he was at the place he said to them, Pray that ye enter not into temptation.
40At nang siya'y dumating sa dakong yaon, ay sinabi niya sa kanila, Magsipanalangin kayo nang huwag kayong magsipasok sa tukso.
41And he was withdrawn from them about a stone's throw, and having knelt down he prayed,
41At siya'y humiwalay sa kanila na may agwat na isang itsang bato; at siya'y nanikluhod at nanalangin,
42saying, Father, if thou wilt remove this cup from me: -- but then, not my will, but thine be done.
42Na sinasabi, Ama, kung ibig mo, ilayo mo sa akin ang sarong ito: gayon ma'y huwag mangyari ang aking kalooban, kundi ang iyo.
43And an angel appeared to him from heaven strengthening him.
43At napakita sa kaniya ang isang anghel na mula sa langit, na nagpalakas sa kaniya.
44And being in conflict he prayed more intently. And his sweat became as great drops of blood, falling down upon the earth.
44At nang siya'y nanglulumo ay nanalangin siya ng lalong maningas; at ang kaniyang pawis ay naging gaya ng malalaking patak ng dugo na nagsisitulo sa lupa.
45And rising up from his prayer, coming to the disciples, he found them sleeping from grief.
45At nang magtindig siya sa kaniyang pananalangin, ay lumapit siya sa mga alagad, at naratnan silang nangatutulog dahil sa hapis,
46And he said to them, Why sleep ye? rise up and pray that ye enter not into temptation.
46At sinabi sa kanila, Bakit kayo nangatutulog? mangagbangon kayo at magsipanalangin, upang huwag kayong magsipasok sa tukso.
47As he was yet speaking, behold, a crowd, and he that was called Judas, one of the twelve, went on before them, and drew near to Jesus to kiss him.
47Samantalang nagsasalita pa siya, narito, ang isang karamihan, at siyang tinatawag na Judas, na isa sa labingdalawa, ay nangunguna sa kanila; at siya'y lumapit kay Jesus upang ito'y hagkan.
48And Jesus said to him, Judas, deliverest thou up the Son of man with a kiss?
48Datapuwa't sinabi ni Jesus sa kaniya, Judas, sa isang halik baga ay ipinagkakanulo mo ang Anak ng tao?
49And they who were around him, seeing what was going to follow, said [to him], Lord, shall we smite with [the] sword?
49At nang makita ng mga kasama niya ang mangyayari, ay kanilang sinabi, Panginoon, magsisipanaga baga kami ng tabak?
50And a certain one from among them smote the bondman of the high priest and took off his right ear.
50At tinaga ng isa sa kanila ang alipin ng dakilang saserdote, at tinigpas ang kanang tainga niya.
51And Jesus answering said, Suffer thus far; and having touched his ear, he healed him.
51Datapuwa't sumagot si Jesus, na nagsabi, Pabayaan ninyo sila hanggang dito. At hinipo niya ang tainga ng alipin, at ito'y pinagaling.
52And Jesus said to the chief priests and captains of the temple and elders, who were come against him, Have ye come out as against a robber with swords and sticks?
52At sinabi ni Jesus sa mga pangulong saserdote, at sa mga punong kawal sa templo, at sa mga matanda, na nagsidating laban sa kaniya, Kayo'y nagsilabas, na tila laban sa isang tulisan, na may mga tabak at mga panghampas?
53When I was day by day with you in the temple ye did not stretch out your hands against me; but this is your hour and the power of darkness.
53Nang ako'y kasama ninyo sa templo araw-araw, ay hindi ninyo iniunat ang inyong mga kamay laban sa akin; datapuwa't ito ang inyong oras, at ang kapangyarihan ng kadiliman.
54And having laid hold on him, they led him [away], and they led [him] into the house of the high priest. And Peter followed afar off.
54At kanilang dinakip siya, at dinala siya, at ipinasok siya sa bahay ng pangulong saserdote. Datapuwa't sa malayo'y sumusunod si Pedro.
55And they having lit a fire in the midst of the court and sat down together, Peter sat among them.
55At nang makapagpadikit nga sila ng apoy sa gitna ng looban, at mangakaupong magkakasama, si Pedro ay nakiumpok sa gitna nila.
56And a certain maid, having seen him sitting by the light, and having fixed her eyes upon him, said, And this [man] was with him.
56At isang alilang babae, na nakakakita sa kaniya samantalang siya'y nakaupo sa liwanag ng apoy, ay tinitigan siya, at sinabi, Ang taong ito ay kasama rin niya.
57But he denied [him], saying, Woman, I do not know him.
57Datapuwa't siya'y nagkaila, na nagsasabi, Babae, hindi ko siya nakikilala.
58And after a short time another seeing him said, And *thou* art of them. But Peter said, Man, I am not.
58At pagkaraan ng isang sangdali ay nakita siya ng iba, at sinabi, Ikaw man ay isa sa kanila. Datapuwa't sinabi ni Pedro, Lalake, ako'y hindi.
59And after the lapse of about one hour another stoutly maintained it, saying, In truth this [man] also was with him, for also he is a Galilaean.
59At nang makaraan ang may isang oras, ay pinatotohanan ng iba pa, na nagsasabi, Sa katotohanan, ang taong ito'y kasama rin niya; sapagka't siya'y Galileo.
60And Peter said, Man, I know not what thou sayest. And immediately, while he was yet speaking, [the] cock crew.
60Datapuwa't sinabi ni Pedro, Lalake, hindi ko nalalaman ang sinasabi mo. At pagdaka, samantalang siya'y nagsasalita pa, ay tumilaok ang manok.
61And the Lord, turning round, looked at Peter; and Peter remembered the word of the Lord, how he said to him, Before [the] cock crow thou shalt deny me thrice.
61At lumingon ang Panginoon, at tinitigan si Pedro. At naalaala ni Pedro ang salita ng Panginoon, kung paanong sinabi niya sa kaniya, Bago tumilaok ang manok ngayon, ay ikakaila mo akong makaitlo.
62And Peter, going forth without, wept bitterly.
62At siya'y lumabas, at nanangis ng kapaitpaitan.
63And the men who held him mocked him, beating [him];
63At nililibak si Jesus, at siya'y sinasaktan ng mga taong nangagbabantay.
64and covering him up, asked him saying, Prophesy, who is it that struck thee?
64At siya'y piniringan nila, at tinatanong siya, na sinasabi, Hulaan mo; sino ang sa iyo'y humampas?
65And they said many other injurious things to him.
65At sinabi nila ang ibang maraming bagay laban sa kaniya, na siya'y inaalimura.
66And when it was day, the elderhood of the people, both [the] chief priests and scribes, were gathered together, and led him into their council, saying,
66At nang araw na, ay nagkatipon ang kapulungan ng matatanda sa bayan, ang mga pangulong saserdote, at gayon din ang mga eskriba, at dinala siya sa kanilang Sanedrin, na sinasabi,
67If *thou* art the Christ, tell us. And he said to them, If I tell you, ye will not at all believe;
67Kung ikaw ang Cristo, ay sabihin mo sa amin. Datapuwa't sinabi niya sa kanila, Kung sabihin ko sa inyo, ay hindi ninyo ako paniniwalaan:
68and if I should ask [you], ye would not answer me at all, nor let me go;
68At kung kayo'y aking tanungin, ay hindi kayo magsisisagot.
69but henceforth shall the Son of man be sitting on the right hand of the power of God.
69Datapuwa't magmula ngayon ang Anak ng tao ay mauupo sa kanan ng kapangyarihan ng Dios.
70And they all said, *Thou* then art the Son of God? And he said to them, *Ye* say that I am.
70At sinabi nilang lahat, Kung gayo'y ikaw baga ang Anak ng Dios? At sinabi niya sa kanila, Kayo ang nangagsasabi na ako nga.
71And they said, What need have we any more of witness, for we have heard ourselves out of his mouth?
71At sinabi nila, Ano pa ang kailangan natin ng patotoo? sapagka't tayo rin ang nangakarinig sa kaniyang sariling bibig.