¹{To the chief Musician. Of the sons of Korah. A Psalm.} Hear this, all ye peoples; give ear, all inhabitants of the world:

¹Dinggin ninyo ito, ninyong lahat na mga bayan; pakinggan ninyo, ninyong lahat na nananahan sa daigdig:

²Both men of low and men of high degree, rich and poor alike.

²Ng mababa at gayon din ng mataas, ng mayaman at ng dukha na magkasama.

³My mouth shall speak wisdom, and the meditation of my heart shall be of understanding:

³Ang aking bibig ay magsasalita ng karunungan; at ang pagbubulay ng aking puso ay magiging sa pagunawa.

⁴I will incline mine ear to a parable, I will open my riddle upon the harp.

⁴Ikikiling ko ang aking panig sa talinghaga: ibubuka ko ang aking malabong sabi sa alpa.

⁵Wherefore should I fear in the days of adversity, [when] the iniquity of my supplanters encompasseth me? --

⁵Bakit ako matatakot sa mga kaarawan ng kasamaan, pagka kinukulong ako ng kasamaan sa aking mga sakong?

⁶They depend upon their wealth, and boast themselves in the abundance of their riches. ...

⁶Silang nagsisitiwala sa kanilang kayamanan, at nangaghahambog sa karamihan ng kanilang mga kayamanan;

⁷None can by any means redeem his brother, nor give to God a ransom for him,

⁷Wala sa kaniyang makatutubos sa ano pa mang paraan sa kaniyang kapatid, ni magbibigay man sa Dios ng pangtubos sa kaniya:

⁸(For the redemption of their soul is costly, and must be given up for ever,)

⁸(Sapagka't ang katubusan ng kanilang kaluluwa ay mahal, at ito'y naglilikat magpakailan man:)

⁹That he should still live perpetually, [and] not see corruption.

⁹Upang siya'y mabuhay na lagi, upang siya'y huwag makakita ng kabulukan.

¹⁰For he seeth that wise men die; all alike, the fool and the brutish perish, and they leave their wealth to others.

¹⁰Sapagka't nakikita niya na ang mga pantas ay nangamamatay, ang mangmang at gayon din ang hangal ay nililipol, at iniiwanan ang kanilang kayamanan sa mga iba.

¹¹Their inward thought is, that their houses are for ever, their dwelling-places from generation to generation: they call the lands after their own names.

¹¹Ang kanilang pagiisip sa loob ay, na ang kanilang mga bahay ay mananatili magpakailan man, at ang kanilang mga tahanang dako ay sa lahat ng sali't saling lahi; tinatawag nila ang kanilang mga lupain ayon sa kanilang sariling mga pangalan.

¹²Nevertheless, man being in honour abideth not: he is like the beasts that perish.

¹²Nguni't ang tao'y hindi lalagi sa karangalan: siya'y gaya ng mga hayop na nangamamatay.

¹³This their way is their folly, yet they that come after them delight in their sayings. Selah.

¹³Itong kanilang lakad ay kanilang kamangmangan: gayon ma'y pagkatapos nila ay sinasangayunan ng mga tao ang kanilang mga kasabihan. (Selah)

¹⁴Like sheep are they laid in Sheol: Death feedeth on them; and the upright shall have dominion over them in the morning; and their comeliness shall be for Sheol to consume, that there be no habitation for them.

¹⁴Sila'y nangatakda sa Sheol na parang kawan; kamatayan ay magiging pastor sa kanila: at ang matuwid ay magtataglay ng kapangyarihan sa kanila sa kinaumagahan; at ang kanilang kagandahan ay mapapasa Sheol upang matunaw, upang mawalan ng tahanan.

¹⁵But God will redeem my soul from the power of Sheol: for he will receive me. Selah.

¹⁵Nguni't tutubusin ng Dios ang aking kaluluwa sa kapangyarihan ng Sheol: sapagka't tatanggapin niya ako. (Selah)

¹⁶Be not afraid when a man becometh rich, when the glory of his house is increased:

¹⁶Huwag kang matakot pagka may yumaman. Pagka ang kaluwalhatian ng kaniyang bahay ay lumago:

¹⁷For when he dieth, he shall carry nothing away; his glory shall not descend after him.

¹⁷Sapagka't pagka siya'y namatay ay wala siyang dadalhin; ang kaniyang kaluwalhatian ay hindi bababang susunod sa kaniya.

¹⁸Though he blessed his soul in his lifetime, -- and men will praise thee when thou doest well to thyself, --

¹⁸Bagaman habang siya'y nabuhay ay kaniyang pinagpala ang kaniyang kaluluwa, (at pinupuri ka ng mga tao pagka gumagawa ka ng mabuti sa iyong sarili),

¹⁹It shall go to the generation of his fathers: they shall never see light.

¹⁹Siya'y paroroon sa lahi ng kaniyang mga magulang; hindi sila makakakita kailan man ng liwanag.

²⁰Man that is in honour, and understandeth not, is like the beasts that perish.

²⁰Taong nasa karangalan, at hindi nakakaunawa, ay gaya ng mga hayop na namamatay.