¹Oh, that thou wouldest rend the heavens, that thou wouldest come down, -- that the mountains might flow down at thy presence,

¹Ya RAB, adını düşmanlarına duyurmak içinKeşke gökleri yarıp insen!Dağlar önünde sarsılsa!Gelişin, ateşin çalıları tutuşturmasına,Suyu kaynatmasına benzese!Uluslar senin önünde titrese!

²-- as fire kindleth brushwood, as the fire causeth water to boil, to make thy name known to thine adversaries, that the nations might tremble at thy presence!

³Beklemediğimiz olağanüstü işler yaparakYeryüzüne indin, dağlar önünde sarsıldı.

³When thou didst terrible things [which] we looked not for, thou camest down, and the mountains flowed down at thy presence.

⁴Çünkü kendisine umut bağlayanlar içinEtkin olan tek Tanrı sensin;Senden başkasını hiçbir zaman hiç kimse işitmedi,Hiçbir kulak duymadı, hiçbir göz görmedi.

⁴Never have [men] heard, nor perceived by the ear, nor hath eye seen a God beside thee, who acteth for him that waiteth for him.

⁵Doğru olanı sevinçle yapanların,Senin yollarından yürüyüp seni unutmayanların yardımına koşarsın.Ama onlara karşı uzun süre günah işlediğimizde öfkelendin.Nasıl kurtuluruz?

⁵Thou meetest him that rejoiceth to do righteousness, those that remember thee in thy ways: (behold, thou wast wroth, and we have sinned:) in those is perpetuity, and we shall be saved.

⁶Hepimiz murdar olanlara benzedik,Bütün doğru işlerimiz kirli âdet bezi gibi.Yaprak gibi soluyoruz,Suçlarımız rüzgar gibi sürükleyip götürüyor bizi.

⁶And we are all become as an unclean [thing], and all our righteousnesses are as filthy rags; and we all fade as a leaf, and our iniquities, like the wind, have carried us away;

⁷Adınla seni çağıran, sana tutunmak için çaba gösteren yok;Çünkü bizden yüz çevirdin,Suçlarımız yüzünden bizi tükettin.

⁷and there is none that calleth upon thy name, that stirreth up himself to take hold of thee; for thou hast hidden thy face from us, and hast caused us to melt away through our iniquities.

⁸Yine de Babamız sensin, ya RAB,Biz kiliz, sen çömlekçisin.Hepimiz senin ellerinin eseriyiz.

⁸And now, Jehovah, thou art our Father; we are the clay, and thou our potter; and we all are the work of thy hand.

⁹Ya RAB, fazla öfkelenme,Suçlarımızı sonsuza dek anma.Lütfen bak bize, hepimiz senin halkınız.

⁹Be not wroth very sore, O Jehovah, neither remember iniquity for ever. Behold, see, we beseech thee, we are all thy people.

¹⁰Kutsal kentlerin çölleşti,Siyon çöl oldu,Yeruşalim viraneye döndü.

¹⁰Thy holy cities are become a wilderness, Zion is a wilderness, Jerusalem a desolation.

¹¹Atalarımızın sana övgü sunduğuKutsal ve görkemli tapınağımız yandı,Değer verdiğimiz her yer yıkıntıya döndü.

¹¹Our holy and our beautiful house, where our fathers praised thee, is burnt up with fire, and all our precious things are laid waste.

¹²Bunlara karşın, ya RAB,Hâlâ kendini tutacak mısın,Suskun kalıp bize alabildiğine eziyet çektirecek misin?

¹²Wilt thou restrain thyself in presence of these things, Jehovah? Wilt thou hold thy peace, and afflict us very sore?