1Gedenk, HEERE, wat ons geschied is, aanschouw het, en zie onzen smaad aan.
1 Cofia, O ARGLWYDD, beth ddigwyddodd inni; edrych a gw�l ein gwarth.
2Ons erfdeel is tot de vreemdelingen gewend, onze huizen tot de uitlanders.
2 Rhoddwyd ein hetifeddiaeth i estroniaid, a'n tai i ddieithriaid.
3Wij zijn wezen zonder vader, onze moeders zijn als de weduwen.
3 Yr ydym fel rhai amddifad, heb dadau, a'n mamau fel gweddwon.
4Ons water moeten wij voor geld drinken; ons hout komt ons op prijs te staan.
4 Y mae'n rhaid inni dalu am y du373?r a yfwn, a phrynu'r coed a gawn.
5Wij lijden vervolging op onze halzen; zijn wij woede, men laat ons geen rust.
5 Y mae iau ar ein gwarrau, ac fe'n gorthrymir; yr ydym wedi blino, ac ni chawn orffwys.
6Wij hebben den Egyptenaar de hand gegeven, en den Assyrier, om met brood verzadigd te worden.
6 Gwnaethom gytundeb �'r Aifft, ac yna ag Asyria, i gael digon o fwyd.
7Onze vaders hebben gezondigd, en zijn niet meer, en wij dragen hun ongerechtigheden.
7 Pechodd ein tadau, ond nid ydynt mwyach; ni sy'n dwyn y baich am eu camweddau.
8Knechten heersen over ons; er is niemand, die ons uit hun hand rukke.
8 Caethweision sy'n llywodraethu arnom, ac nid oes neb i'n hachub o'u gafael.
9Wij moeten ons brood met gevaar onzes levens halen, vanwege het zwaard der woestijn.
9 Yr ydym yn peryglu'n heinioes wrth gyrchu bwyd, oherwydd y cleddyf yn yr anialwch.
10Onze huid is zwart geworden gelijk een oven, vanwege den geweldigen storm des hongers.
10 Y mae ein croen wedi duo fel ffwrn oherwydd y dwymyn a achosir gan newyn.
11Zij hebben de vrouwen te Sion verkracht, en de jonge dochters in de steden van Juda.
11 Treisir gwragedd yn Seion, a merched ifainc yn ninasoedd Jwda.
12De vorsten zijn door hunlieder hand opgehangen; de aangezichten der ouden zijn niet geeerd geweest.
12 Crogir llywodraethwyr gerfydd eu dwylo, ac ni pherchir yr henuriaid.
13Zij hebben de jongelingen weggenomen, om te malen, en de jongens struikelen onder het hout.
13 Y mae'r dynion ifainc yn llafurio �'r maen melin, a'r llanciau'n baglu dan bwysau'r coed.
14De ouden houden op van de poort, de jongelingen van hun snarenspel.
14 Gadawodd yr henuriaid y porth, a'r gwu375?r ifainc eu cerddoriaeth.
15De vreugde onzes harten houdt op, onze rei is in treurigheid veranderd.
15 Diflannodd llawenydd o'n calonnau, a throdd ein dawnsio yn alar.
16De kroon onzes hoofds is afgevallen; o wee nu onzer, dat wij zo gezondigd hebben!
16 Syrthiodd y goron oddi ar ein pen; gwae ni, oherwydd pechasom.
17Daarom is ons hart mat, om deze dingen zijn onze ogen duister geworden.
17 Dyma pam y mae ein calon yn gystuddiol, ac oherwydd hyn y pylodd ein llygaid:
18Om des bergs Sions wil, die verwoest is, waar de vossen op lopen.
18 am fod Mynydd Seion wedi mynd yn ddiffeithwch, a'r siacaliaid yn prowla yno am ysglyfaeth.
19Gij, o HEERE, zit in eeuwigheid, Uw troon is van geslacht tot geslacht.
19 Yr wyt ti, O ARGLWYDD, wedi dy orseddu am byth, ac y mae dy orsedd o genhedlaeth i genhedlaeth.
20Waarom zoudt Gij ons steeds vergeten? Waarom zoudt Gij ons zo langen tijd verlaten?
20 Pam yr wyt yn ein hanghofio o hyd, ac wedi'n gwrthod am amser mor faith?
21HEERE, bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn; vernieuw onze dagen als van ouds.
21 ARGLWYDD, tyn ni'n �l atat, ac fe ddychwelwn; adnewydda ein dyddiau fel yn yr amser a fu,
22Want zoudt Gij ons ganselijk verwerpen? Zoudt Gij zozeer tegen ons verbolgen zijn?
22 os nad wyt wedi'n gwrthod yn llwyr, ac yn ddig iawn wrthym.