¹Wie de tucht liefheeft, die heeft de wetenschap lief; maar wie de bestraffing haat, is onvernuftig.

¹At elske Tugt er at elske Kundskab, at hade Revselse er dumt.

²De goede zal een welgevallen trekken van den HEERE; maar een man van schandelijke verdichtselen zal Hij verdoemen.

²Den gode vinder Yndest hos HERREN, den rænkefulde dømmer han skyldig.

³De mens zal niet bevestigd worden door goddeloosheid; maar de wortel der rechtvaardigen zal niet bewogen worden.

³Ingen står fast ved Gudløshed, men retfærdiges Rod skal aldrig rokkes.

⁴Een kloeke huisvrouw is een kroon haars heren; maar die beschaamt maakt, is als verrotting in zijn beenderen.

⁴En duelig Kvinde er sin Ægtemands Krone, en dårlig er som Edder i hans Ben.

⁵Der rechtvaardigen gedachten zijn recht; der goddelozen raadslagen zijn bedrog.

⁵Retfærdiges Tanker er Ret, gudløses Opspind er Svig.

⁶De woorden der goddelozen zijn om op bloed te loeren; maar de mond der oprechten zal ze redden.

⁶Gudløses Ord er på Lur efter Blod, retsindiges Mund skal bringe dem Frelse.

⁷De goddelozen worden omgekeerd, dat zij niet meer zijn; maar het huis der rechtvaardigen zal bestaan.

⁷Gudløse styrtes og er ikke mer. retfærdiges Hus står fast.

⁸Een ieder zal geprezen worden, naardat zijn verstandigheid is; maar die verkeerd van hart is, zal tot verachting wezen.

⁸For sin Klogskab prises en Mand, til Spot bliver den, hvis Vid er vrangt.

⁹Beter is, die zich gering acht, en een knecht heeft, dan die zichzelven eert, en des broods gebrek heeft.

⁹Hellere overses, når man holder Træl, end optræde stort, når man mangler Brød.

¹⁰De rechtvaardige kent het leven van zijn beest; maar de barmhartigheden der goddelozen zijn wreed.

¹⁰Den retfærdige føler med sit Kvæg, gudløses Hjerte er grumt.

¹¹Die zijn land bouwt, zal van brood verzadigd worden; maar die ijdele mensen volgt, is verstandeloos.

¹¹Den mættes med Brød, som dyrker sin Jord, uden Vid er den, der jager efter Tomhed.

¹²De goddeloze begeert het net der bozen; maar de wortel der rechtvaardigen zal uitgeven.

¹²De ondes Fæstning jævnes med Jorden, de retfærdiges Rod bolder Stand.

¹³In de overtreding der lippen is de strik des bozen; maar de rechtvaardige zal uit de benauwdheid uitkomen.

¹³I Læbernes Brøde hildes den onde, den retfærdige undslipper Nøden.

¹⁴Een ieder wordt van de vrucht des monds met goed verzadigd; en de vergelding van des mensen handen zal hij tot zich wederbrengen.

¹⁴Af sin Munds Frugt mættes en Mand med godt, et Menneske får, som hans Hænder har øvet.

¹⁵De weg des dwazen is recht in zijn ogen; maar die naar raad hoort, is wijs.

¹⁵Dårens Færd behager ham selv, den vise hører på Råd.

¹⁶De toorn des dwazen wordt ten zelven dage bekend; maar die kloekzinnig is, bedekt de schande.

¹⁶En Dåre giver straks sin Krænkelse Luft, den kloge spottes og lader som intet.

¹⁷Die waarheid voortbrengt, maakt gerechtigheid bekend; maar een getuige der valsheden, bedrog.

¹⁷Den sanddru fremfører, hvad der er ret, det falske Vidne kommer med Svig.

¹⁸Daar is een, die woorden als steken van een zwaard onbedachtelijk uitspreekt; maar de tong der wijzen is medicijn.

¹⁸Mangens Snak er som Sværdhug, de vises Tunge læger.

¹⁹Een waarachtige lip zal bevestigd worden in eeuwigheid; maar een valse tong is maar voor een ogenblik.

¹⁹Sanddru Læbe består for evigt, Løgnetunge et Øjeblik.

²⁰Bedrog is in het hart dergenen, die kwaad smeden; maar degenen die vrede raden, hebben blijdschap.

²⁰De, som smeder ondt, har Svig i Hjertet; de, der stifter Fred, har Glæde.

²¹Den rechtvaardigen zal geen leed wedervaren; maar de goddelozen zullen met kwaad vervuld worden.

²¹Den retfærdige times der intet ondt, - gudløse oplever Vanheld på Vanheld.

²²Valse lippen zijn den HEERE een gruwel; maar die trouwelijk handelen, zijn Zijn welgevallen.

²²Løgnelæber er HERREN en Gru, de ærlige har hans Velbebag.

²³Een kloekzinnig mens bedekt de wetenschap; maar het hart der zotten roept dwaasheid uit.

²³Den kloge dølger sin Kundskab, Tåbers Hjerte udråber Dårskab.

²⁴De hand der vlijtigen zal heersen; maar de bedriegers zullen onder cijns wezen.

²⁴De flittiges Hånd skal råde, den lade tvinges til Hoveriarbejde.

²⁵Bekommernis in het hart des mensen buigt het neder; maar een goed woord verblijdt het.

²⁵Hjertesorg bøjer til Jorden, et venligt Ord gør glad.

²⁶De rechtvaardige is voortreffelijker dan zijn naaste; maar de weg der goddelozen doet hen dwalen.

²⁶Den retfærdige vælger sin Græsgang, gudløses Vej vildleder dem selv.

²⁷Een bedrieger zal zijn jachtvang niet braden; maar het kostelijk goed des mensen is des vlijtigen.

²⁷Ladhed opskræmmer intet Vildt, men kosteligt Gods får den flittige tildelt.

²⁸In het pad der gerechtigheid is het leven; en in den weg van haar voetpad is de dood niet.

²⁸På Retfærds Sti er der Liv, til Døden fører den onde Vej.