¹Een psalm van David, voor den opperzangmeester, op de Neginoth.

¹(Til sangmesteren. Med strengespil. En salme af David.) Svar, når jeg råber, min Retfærds Gud! I Trængsel skaffede du mig Rum. Vær nådig og hør min Bøn!

²Als ik roep, verhoor mij, o God mijner gerechtigheid! In benauwdheid hebt Gij mij ruimte gemaakt; wees mij genadig, en hoor mijn gebed.

²Hvor længe, I Mænd, skal min Ære skændes? Hvor længe vil I elske Tomhed, søge Løgn? - Sela.

³Gij, mannen, hoe lang zal mijn eer tot schande zijn? Hoe lang zult gij de ijdelheid beminnen, de leugen zoeken? Sela.

³Vid dog, at HERREN er mig underfuldt god; når jeg påkalder HERREN, hører han mig.

⁴Weet toch, dat de HEERE Zich een gunstgenoot heeft afgezonderd; de HEERE zal horen, als ik tot Hem roep.

⁴Vredes kun, men forsynd eder ikke, tænk efter på eders Leje og ti! - Sela.

⁵Zijt beroerd, en zondigt niet; spreekt in ulieder hart op uw leger, en zijt stil. Sela.

⁵Bring rette Ofre og stol på HERREN!

⁶Offert offeranden der gerechtigheid, en vertrouwt op den HEERE.

⁶Mange siger: "Hvo bringer os Lykke?" Opløft på os dit Åsyns Lys!

⁷Velen zeggen: Wie zal ons het goede doen zien? Verhef Gij over ons het licht Uws aanschijns, o HEERE!

⁷HERRE, du skænked mit Hjerte en Glæde, større end deres, da Korn og Most flød over.

⁸Gij hebt vreugde in mijn hart gegeven, meer dan ter tijd, als hun koren en hun most vermenigvuldigd zijn. [ (Psalms 4:9) Ik zal in vrede te zamen nederliggen en slapen; want Gij, o HEERE! alleen zult mij doen zeker wonen. ]

⁸I Fred går jeg til Hvile og slumrer straks, thi, HERRE, du lader mig bo alene i Tryghed.