¹Aleph. Ik ben de man, die ellende gezien heeft door de roede Zijner verbolgenheid.

¹Mi estas la viro, kiu spertis suferon sub la vergo de Lia kolero.

²Aleph. Hij heeft mij geleid en gevoerd in de duisternis, en niet in het licht.

²Min Li kondukis kaj irigis en mallumon, ne en lumon.

³Aleph. Hij heeft Zich immers tegen mij gewend, Hij heeft Zijn hand den gansen dag veranderd.

³Nur sur min Li turnas Sian manon cxiutage denove.

⁴Beth. Hij heeft mijn vlees en mijn huid oud gemaakt, Hij heeft mijn beenderen gebroken.

⁴Li maljunigis mian karnon kaj hauxton, rompis miajn ostojn.

⁵Beth. Hij heeft tegen mij gebouwd, en Hij heeft mij met galle en moeite omringd.

⁵Li konstruis cxirkaux mi, cxirkauxis min per maldolcxajxoj kaj malfacilajxoj.

⁶Beth. Hij heeft mij gezet in duistere plaatsen, als degenen, die over lang dood zijn.

⁶En mallumon Li lokis min, kiel porcxiamajn mortintojn.

⁷Gimel. Hij heeft mij toegemuurd, dat ik er niet uit gaan kan; Hij heeft mijn koperen boeien verzwaard.

⁷Li cxirkauxbaris min, ke mi ne povu eliri; Li ligis min per pezaj cxenoj.

⁸Gimel. Ook wanneer ik roep en schreeuw, sluit Hij de oren voor mijn gebed.

⁸Kvankam mi krias kaj vokas, Li kovras Siajn orelojn antaux mia pregxo.

⁹Gimel. Hij heeft mij wegen toegemuurd met uitgehouwen stenen, Hij heeft mijn paden verkeerd.

⁹Li baris miajn vojojn per hakitaj sxtonoj; Li kurbigis miajn vojetojn.

¹⁰Daleth. Hij is mij een loerende beer, een leeuw in verborgen plaatsen.

¹⁰Li estas por mi kiel urso en embusko, kiel leono en kasxita loko.

¹¹Daleth. Hij heeft mijn wegen afgewend; en Hij heeft mij in stukken gebroken; Hij heeft mij woest gemaakt.

¹¹Li depusxis min de miaj vojoj, kaj dissxiris min; Li faris min objekto de teruro.

¹²Daleth. Hij heeft Zijn boog gespannen, en Hij heeft mij den pijl als ten doel gesteld.

¹²Li strecxis Sian pafarkon, kaj starigis min kiel celon por Siaj sagoj.

¹³He. Hij heeft Zijn pijlen in mijn nieren doen ingaan.

¹³En miajn renojn Li pafis la filojn de Sia sagujo.

¹⁴He. Ik ben al mijn volk tot belaching geworden, hun snarenspel den gansen dag.

¹⁴Mi farigxis mokatajxo por mia tuta popolo, ilia cxiutaga rekantajxo.

¹⁵He. Hij heeft mij met bitterheden verzadigd, Hij heeft mij met alsem dronken gemaakt.

¹⁵Li satigis min per maldolcxajxo, trinkoplenigis min per vermuto.

¹⁶Vau. Hij heeft mijn tanden met zandsteentjes verbrijzeld, Hij heeft mij in de as nedergedrukt.

¹⁶Li disrompis miajn dentojn en malgrandajn pecojn, Li enpusxis min en cindron.

¹⁷Vau. En Gij hebt mijn ziel verre van den vrede verstoten, ik heb het goede vergeten.

¹⁷Mia animo estas forpusxita for de paco; bonstaton mi forgesis.

¹⁸Vau. Toen zeide ik: Mijn sterkte is vergaan, en mijn hoop van den HEERE.

¹⁸Kaj mi diris:Pereis mia forto kaj mia espero al la Eternulo.

¹⁹Zain. Gedenk aan mijn ellende en aan mijn ballingschap, aan den alsem en galle.

¹⁹La memoro pri mia mizero kaj miaj suferoj estas vermuto kaj galo.

²⁰Zain. Mijn ziel gedenkt er wel terdege aan, en zij bukt zich neder in mij.

²⁰Konstante rememorante tion, senfortigxas en mi mia animo.

²¹Zain. Dit zal ik mij ter harte nemen, daarom zal ik hopen;

²¹Sed tion mi respondas al mia koro, kaj tial mi esperas:

²²Cheth. Het zijn de goedertierenheden des HEEREN, dat wij niet vernield zijn, dat Zijn barmhartigheden geen einde hebben;

²²GXi estas favorkoreco de la Eternulo, ke ni ne tute pereis; cxar Lia kompatemeco ne finigxis,

²³Cheth. Zij zijn allen morgen nieuw, Uw trouw is groot.

²³Sed cxiumatene gxi renovigxas; granda estas Via fideleco.

²⁴Cheth. De HEERE is mijn Deel, zegt mijn ziel, daarom zal ik op Hem hopen.

²⁴Mia parto estas la Eternulo, diras mia animo; tial mi esperas al Li.

²⁵Teth. De HEERE is goed dengenen, die Hem verwachten, der ziele, die Hem zoekt.

²⁵La Eternulo estas bona por tiuj, kiuj esperas al Li, por la animo, kiu sercxas Lin.

²⁶Teth. Het is goed, dat men hope, en stille zij op het heil des HEEREN.

²⁶Bone estas esperi pacience helpon de la Eternulo.

²⁷Teth. Het is goed voor een man, dat hij het juk in zijn jeugd draagt.

²⁷Bone estas al la homo, kiu portas jugon en sia juneco;

²⁸Jod. Hij zitte eenzaam, en zwijge stil, omdat Hij het hem opgelegd heeft.

²⁸Li sidas solece kaj silentas, kiam li estas sxargxita;

²⁹Jod. Hij steke zijn mond in het stof, zeggende: Misschien is er verwachting.

²⁹Li metas sian busxon en polvon, kredante, ke ekzistas espero;

³⁰Jod. Hij geve zijn wang dien, die hem slaat, hij worde zat van smaad.

³⁰Li donas sian vangon al tiu, kiu lin batas; li satigas sin per malhonoro.

³¹Caph. Want de Heere zal niet verstoten in eeuwigheid.

³¹CXar ne por eterne forlasas la Sinjoro;

³²Caph. Maar als Hij bedroefd heeft, zo zal Hij Zich ontfermen, naar de grootheid Zijner goedertierenheden.

³²Se Li iun suferigas, Li ankaux kompatas pro Sia granda favorkoreco;

³³Caph. Want Hij plaagt of bedroeft des mensenkinderen niet van harte.

³³CXar ne el Sia koro Li sendas mizeron kaj suferon al la homoj.

³⁴Lamed. Dat men al de gevangenen der aarde onder Zijn voeten verbrijzelt;

³⁴Kiam oni premas sub siaj piedoj cxiujn malliberulojn de la tero,

³⁵Lamed. Dat men het recht eens mans buigt voor het aangezicht des Allerhoogsten;

³⁵Kiam oni forklinas la rajton de homo antaux la vizagxo de la Plejaltulo,

³⁶Lamed. Dat men een mens verongelijkt in zijn twistzaak; zou het de Heere niet zien?

³⁶Kiam oni estas maljusta kontraux homo en lia jugxa afero-CXu la Sinjoro tion ne vidas?

³⁷Mem. Wie zegt wat, hetwelk geschiedt, zo het de Heere niet beveelt?

³⁷Kiu povas per sia diro atingi, ke io farigxu, se la Sinjoro tion ne ordonis?

³⁸Mem. Gaat niet uit den mond des Allerhoogsten het kwade en het goede?

³⁸CXu ne el la busxo de la Plejaltulo eliras la decidoj pri malbono kaj pri bono?

³⁹Mem. Wat klaagt dan een levend mens? Een ieder klage vanwege zijn zonden.

³⁹Kial murmuras homo vivanta? CXiu murmuru kontraux siaj pekoj.

⁴⁰Nun. Laat ons onze wegen onderzoeken en doorzoeken, en laat ons wederkeren tot den HEERE.

⁴⁰Ni trarigardu kaj esploru nian konduton, kaj ni revenu al la Eternulo;

⁴¹Nun. Laat ons onze harten opheffen, mitsgaders de handen, tot God in den hemel, zeggende:

⁴¹Ni levu nian koron kaj niajn manojn al Dio en la cxielo.

⁴²Nun. Wij hebben overtreden, en wij zijn wederspannig geweest, daarom hebt Gij niet gespaard.

⁴²Ni pekis kaj malobeis, kaj Vi ne pardonis.

⁴³Samech. Gij hebt ons met toorn bedekt, en Gij hebt ons vervolgd; Gij hebt ons gedood, Gij hebt niet verschoond.

⁴³Vi kovris Vin per kolero kaj persekutis nin; Vi mortigis, Vi ne kompatis.

⁴⁴Samech. Gij hebt U met een wolk bedekt, zodat er geen gebed doorkwam.

⁴⁴Vi kovris Vin per nubo, por ke ne atingu Vin la pregxo.

⁴⁵Samech. Gij hebt ons tot een uitvaagsel en wegwerpsel gesteld, in het midden der volken.

⁴⁵Vi faris nin balaindajxo kaj abomenindajxo inter la popoloj.

⁴⁶Pe. Al onze vijanden hebben hun mond tegen ons opgesperd.

⁴⁶Malfermegis kontraux ni sian busxon cxiuj niaj malamikoj.

⁴⁷Pe. De vreze en de kuil zijn over ons gekomen, de verwoesting en de verbreking.

⁴⁷Teruro kaj pereo trafis nin, ruinigo kaj malfelicxo.

⁴⁸Pe. Met waterbeken loopt mijn oog neder, vanwege de breuk der dochter mijns volks.

⁴⁸Torentojn da akvo versxas mia okulo pri la malfelicxo de la filino de mia popolo.

⁴⁹Ain. Mijn oog vliet, en kan niet ophouden, omdat er geen rust is;

⁴⁹Mia okulo fluigas kaj ne cxesas, ne ekzistas por gxi halto,

⁵⁰Ain. Totdat het de HEERE van den hemel aanschouwe, en het zie.

⁵⁰GXis la Eternulo ekrigardos kaj ekvidos de la cxielo.

⁵¹Ain. Mijn oog doet mijn ziele moeite aan, vanwege al de dochteren mijner stad.

⁵¹Mia okulo suferigas mian animon pri cxiuj filinoj de mia urbo.

⁵²Tsade. Die mijn vijanden zijn zonder oorzaak, hebben mij als een vogeltje dapperlijk gejaagd.

⁵²Senkauxze cxasas min kiel birdon miaj malamikoj;

⁵³Tsade. Zij hebben mijn leven in een kuil uitgeroeid, en zij hebben een steen op mij geworpen.

⁵³Ili pereigas mian vivon en kavo, ili jxetas sur min sxtonojn.

⁵⁴Tsade. De wateren zwommen over mijn hoofd; ik zeide: Ik ben afgesneden!

⁵⁴Akvo levigxis kontraux mian kapon, kaj mi diris:Mi tute pereis.

⁵⁵Koph. HEERE! Ik heb Uw Naam aangeroepen uit den ondersten kuil.

⁵⁵Mi vokis Vian nomon, ho Eternulo, el la profunda kavo;

⁵⁶Koph. Gij hebt mijn stem gehoord, verberg Uw oor niet voor mijn zuchten, voor mijn roepen.

⁵⁶Vi auxdis mian vocxon; ne kovru Vian orelon antaux mia vokado pri liberigo.

⁵⁷Koph. Gij hebt U genaderd ten dage, als ik U aanriep; Gij hebt gezegd: Vrees niet!

⁵⁷Vi alproksimigxis, kiam mi vokis al Vi; Vi diris:Ne timu.

⁵⁸Resch. Heere! Gij hebt de twistzaken mijner ziel getwist, Gij hebt mijn leven verlost.

⁵⁸Vi, ho Sinjoro, defendis mian jugxaferon; Vi liberigis mian vivon.

⁵⁹Resch. Heere! Gij hebt gezien de verkeerdheid, die men mij aangedaan heeft, oordeel mijn rechtzaak.

⁵⁹Vi vidis, ho Eternulo, la maljustajxon, kiun mi suferas; jugxu mian aferon.

⁶⁰Resch. Gij hebt al hun wraak gezien, al hun gedachten tegen mij.

⁶⁰Vi vidis ilian tutan vengxon, cxiujn iliajn intencojn kontraux mi.

⁶¹Schin. HEERE! Gij hebt hun smaden gehoord, en al hun gedachten tegen mij;

⁶¹Vi auxdis ilian insultadon, ho Eternulo, cxiujn iliajn intencojn kontraux mi,

⁶²Schin. De lippen dergenen, die tegen mij opstaan, en hun dichten tegen mij den gansen dag.

⁶²La parolojn de tiuj, kiuj levigxis kontraux min, kaj iliajn pensojn kontraux mi dum la tuta tago.

⁶³Schin. Aanschouw hun zitten en opstaan; ik ben hun snarenspel.

⁶³Rigardu, kiam ili sidas kaj kiam ili levigxas; mi cxiam estas ilia rekantajxo.

⁶⁴Thau. HEERE! geef hun weder die vergelding, naar het werk hunner handen.

⁶⁴Redonu al ili repagon, ho Eternulo, laux la faroj de iliaj manoj.

⁶⁵Thau. Geef hun een deksel des harten; Uw vloek zij over hen!

⁶⁵Donu al ili doloron en la koro, sentigu al ili Vian malbenon.

⁶⁶Thau. Vervolg ze met toorn, en verdelg ze van onder den hemel des HEEREN.

⁶⁶Persekutu ilin en kolero, kaj ekstermu ilin el sub la cxielo de la Eternulo.