¹Mijn zoon! merk op mijn wijsheid, neig uw oor tot mijn verstand;

¹Mia filo! atentu mian sagxon; Al mia prudento klinu vian orelon,

²Opdat gij alle bedachtzaamheid behoudt, en uw lippen wetenschap bewaren.

²Por ke vi konservu prudenton Kaj via busxo tenu scion.

³Want de lippen der vreemde vrouw druppen honigzeem, en haar gehemelte is gladder dan olie.

³CXar la busxo de malcxastulino elversxas mielon, Kaj sxia gorgxo estas pli glata ol oleo.

⁴Maar het laatste van haar is bitter als alsem, scherp als een tweesnijdend zwaard.

⁴Sed sxia sekvajxo estas maldolcxa kiel absinto, Akra kiel ambauxtrancxa glavo.

⁵Haar voeten dalen naar den dood, haar treden houden de hel vast.

⁵SXiaj piedoj iras malsupren al la morto; SXiaj pasxoj atingas SXeolon.

⁶Opdat gij het pad des levens niet zoudt wegen, zijn haar gangen ongestadig, dat gij het niet merkt.

⁶SXi ne iras rekte laux la vojo de vivo; SXiaj pasxoj sxanceligxas, sed tion sxi ne scias.

⁷Nu dan, gij kinderen! hoort naar mij, en wijkt niet van de redenen mijns monds.

⁷Kaj nun, infanoj, auxskultu min, Kaj ne forklinigxu de la vortoj de mia busxo.

⁸Maak uw weg verre van haar, en nader niet tot de deur van haar huis;

⁸Malproksimigu de sxi vian vojon, Kaj ne proksimigxu al la pordo de sxia domo,

⁹Opdat gij anderen uw eer niet geeft, en uw jaren den wrede;

⁹Por ke vi ne fordonu al aliaj vian honoron Kaj viajn jarojn al la kruelulo,

¹⁰Opdat de vreemden zich niet verzadigen van uw vermogen, en al uw smartelijke arbeid niet kome in het huis des onbekenden;

¹⁰Por ke fremduloj ne satigxu de via havo, Kaj viaj laboroj ne estu en fremda domo,

¹¹En gij in uw laatste brult, als uw vlees, en uw lijf verteerd is;

¹¹GXis vi gxemos en la fino, Kiam konsumigxos via karno kaj via korpo,

¹²En zegt: Hoe heb ik de tucht gehaat, en mijn hart de bestraffing versmaad!

¹²Kaj vi diros:Ho, kiel mi malamis instruon, Kaj mia koro malsxatis moraligon!

¹³En heb niet gehoord naar de stem mijner onderwijzers, noch mijn oren geneigd tot mijn leraars!

¹³Kaj mi ne auxskultis la vocxon de miaj instruantoj, Kaj mi ne klinis mian orelon al miaj lernigantoj.

¹⁴Ik ben bijna in alle kwaad geweest, in het midden der gemeente en der vergadering!

¹⁴Mi estis preskaux en cxia malbono Meze de kunveno kaj societo.

¹⁵Drink water uit uw bak, en vloeden uit het midden van uw bornput;

¹⁵Trinku akvon el via cisterno, Kaj fluantan el via puto.

¹⁶Laat uw fonteinen zich buiten verspreiden, en de waterbeken op de straten;

¹⁶Viaj fontoj disfluu eksteren, Akvaj torentoj en la stratojn.

¹⁷Laat ze de uwe alleen zijn, en van geen vreemde met u.

¹⁷Ili apartenu al vi sola, Sed ne al aliaj kun vi.

¹⁸Uw springader zij gezegend; en verblijd u vanwege de huisvrouw uwer jeugd;

¹⁸Via fonto estu benata; Kaj havu gxojon de la edzino de via juneco.

¹⁹Een zeer liefelijke hinde, en een aangenaam steengeitje; laat u haar borsten te allen tijd dronken maken; dool steeds in haar liefde.

¹⁹SXi estas cxarma kiel cervino, Kaj aminda kiel ibeksino; SXiaj karesoj gxuigu vin en cxiu tempo, SXia amo cxiam donu al vi plezuron.

²⁰En waarom zoudt gij, mijn zoon, in een vreemde dolen, en den schoot der onbekende omvangen?

²⁰Kaj kial, mia filo, vi volas sercxi al vi plezuron cxe fremda virino Kaj enbrakigi ne apartenantan al vi?

²¹Want eens iegelijks wegen zijn voor de ogen des HEEREN, en Hij weegt al zijne gangen.

²¹CXar antaux la okuloj de la Eternulo estas la vojoj de homo, Kaj cxiujn liajn irojn Li pripensas.

²²Den goddeloze zullen zijn ongerechtigheden vangen, en met de banden zijner zonden zal hij vastgehouden worden.

²²Liaj propraj malbonfaroj enkaptos la malpiulon, Kaj la sxnuroj de lia peko lin tenos.

²³Hij zal sterven, omdat hij zonder tucht geweest is, en in de grootheid zijner dwaasheid zal hij verdwalen.

²³Li mortos pro manko de eduko; Kaj la multo de lia senprudenteco lin devojigos.