¹Mijn zoon, bewaar mijn redenen, en leg mijn geboden bij u weg.

¹Mon fils, retiens mes paroles, Et garde avec toi mes préceptes.

²Bewaar mijn geboden, en leef, en mijn wet als den appel uwer ogen.

²Observe mes préceptes, et tu vivras; Garde mes enseignements comme la prunelle de tes yeux.

³Bind ze aan uw vingeren, schrijf ze op de tafels uws harten.

³Lie-les sur tes doigts, Ecris-les sur la table de ton coeur.

⁴Zeg tot de wijsheid: Gij zijt mijn zuster; en heet het verstand uw bloedvriend;

⁴Dis à la sagesse: Tu es ma soeur! Et appelle l'intelligence ton amie,

⁵Opdat zij u bewaren voor een vreemde vrouw, voor de onbekende, die met haar redenen vleit.

⁵Pour qu'elles te préservent de la femme étrangère, De l'étrangère qui emploie des paroles doucereuses.

⁶Want door het venster van mijn huis, door mijn tralie keek ik uit;

⁶J'étais à la fenêtre de ma maison, Et je regardais à travers mon treillis.

⁷En ik zag onder de slechten; ik merkte onder de jonge gezellen een verstandelozen jongeling;

⁷J'aperçus parmi les stupides, Je remarquai parmi les jeunes gens un garçon dépourvu de sens.

⁸Voorbijgaande op de straat, nevens haar hoek, en hij trad op den weg van haar huis.

⁸Il passait dans la rue, près de l'angle où se tenait une de ces étrangères, Et il se dirigeait lentement du côté de sa demeure:

⁹In de schemering, in den avond des daags, in den zwarten nacht en de donkerheid;

⁹C'était au crépuscule, pendant la soirée, Au milieu de la nuit et de l'obscurité.

¹⁰En ziet, een vrouw ontmoette hem in hoerenversiersel, en met het hart op haar hoede;

¹⁰Et voici, il fut abordé par une femme Ayant la mise d'une prostituée et la ruse dans le coeur.

¹¹Deze was woelachtig en wederstrevig, haar voeten bleven in haar huis niet;

¹¹Elle était bruyante et rétive; Ses pieds ne restaient point dans sa maison;

¹²Nu buiten, dan op de straten zijnde, en bij alle hoeken loerende;

¹²Tantôt dans la rue, tantôt sur les places, Et près de tous les angles, elle était aux aguets.

¹³En zij greep hem aan, en kuste hem; zij sterkte haar aangezicht, en zeide tot hem:

¹³Elle le saisit et l'embrassa, Et d'un air effronté lui dit:

¹⁴Dankoffers zijn bij mij, ik heb heden mijn geloften betaald;

¹⁴Je devais un sacrifice d'actions de grâces, Aujourd'hui j'ai accompli mes voeux.

¹⁵Daarom ben ik uitgegaan u tegemoet, om uw aangezicht naarstiglijk te zoeken, en ik heb u gevonden.

¹⁵C'est pourquoi je suis sortie au-devant de toi Pour te chercher, et je t'ai trouvé.

¹⁶Ik heb mijn bedstede met tapijtsieraad toegemaakt, met uitgehouwen werken, met fijn linnen van Egypte;

¹⁶J'ai orné mon lit de couvertures, De tapis de fil d'Egypte;

¹⁷Ik heb mijn leger met mirre, aloe en kaneel welriekende gemaakt;

¹⁷J'ai parfumé ma couche De myrrhe, d'aloès et de cinnamome.

¹⁸Kom, laat ons dronken worden van minnen tot den morgen toe; laat ons ons vrolijk maken in grote liefde.

¹⁸Viens, enivrons-nous d'amour jusqu'au matin, Livrons-nous joyeusement à la volupté.

¹⁹Want de man is niet in zijn huis, hij is een verren weg getogen;

¹⁹Car mon mari n'est pas à la maison, Il est parti pour un voyage lointain;

²⁰Hij heeft een bundel gelds in zijn hand genomen; ten bestemden dage zal hij naar zijn huis komen.

²⁰Il a pris avec lui le sac de l'argent, Il ne reviendra à la maison qu'à la nouvelle lune.

²¹Zij bewoog hem door de veelheid van haar onderricht, zij dreef hem aan door het gevlei harer lippen.

²¹Elle le séduisit à force de paroles, Elle l'entraîna par ses lèvres doucereuses.

²²Hij ging haar straks achterna, gelijk een os ter slachting gaat, en gelijk een dwaas tot de tuchtiging der boeien.

²²Il se mit tout à coup à la suivre, Comme le boeuf qui va à la boucherie, Comme un fou qu'on lie pour le châtier,

²³Totdat hem de pijl zijn lever doorsneed; gelijk een vogel zich haast naar den strik, en niet weet, dat dezelve tegen zijn leven is.

²³Jusqu'à ce qu'une flèche lui perce le foie, Comme l'oiseau qui se précipite dans le filet, Sans savoir que c'est au prix de sa vie.

²⁴Nu dan, kinderen, hoort naar mij, en luistert naar de redenen mijns monds.

²⁴Et maintenant, mes fils, écoutez-moi, Et soyez attentifs aux paroles de ma bouche.

²⁵Laat uw hart tot haar wegen niet wijken, dwaalt niet op haar paden.

²⁵Que ton coeur ne se détourne pas vers les voies d'une telle femme, Ne t'égare pas dans ses sentiers.

²⁶Want zij heeft veel gewonden nedergeveld, en al haar gedoden zijn machtig vele.

²⁶Car elle a fait tomber beaucoup de victimes, Et ils sont nombreux, tous ceux qu'elle a tués.

²⁷Haar huis zijn wegen des grafs, dalende naar de binnenkameren des doods.

²⁷Sa maison, c'est le chemin du séjour des morts; Il descend vers les demeures de la mort.