¹Een psalm, voor den opperzangmeester, onder de kinderen van Korach.

¹Au chef des chantres. Des fils de Koré. Psaume. Ecoutez ceci, vous tous, peuples, Prêtez l'oreille, vous tous, habitants du monde,

²Hoort dit, alle gij volken! neemt ter ore, alle inwoners der wereld,

²Petits et grands, Riches et pauvres!

³Zowel slechten als aanzienlijken, te zamen rijk en arm!

³Ma bouche va faire entendre des paroles sages, Et mon coeur a des pensées pleines de sens.

⁴Mijn mond zal enkel wijsheid spreken, en de overdenking mijns harten zal vol verstand zijn.

⁴Je prête l'oreille aux sentences qui me sont inspirées, J'ouvre mon chant au son de la harpe.

⁵Ik zal mijn oor neigen tot een spreuk; ik zal mijn verborgene rede openen op de harp.

⁵Pourquoi craindrais-je aux jours du malheur, Lorsque l'iniquité de mes adversaires m'enveloppe?

⁶Waarom zou ik vrezen in kwade dagen, als de ongerechtigen, die op de hielen zijn, mij omringen?

⁶Ils ont confiance en leurs biens, Et se glorifient de leur grande richesse.

⁷Aangaande degenen, die op hun goed vertrouwen; en op de veelheid huns rijkdoms roemen;

⁷Ils ne peuvent se racheter l'un l'autre, Ni donner à Dieu le prix du rachat.

⁸Niemand van hen zal zijn broeder immermeer kunnen verlossen; hij zal Gode zijn rantsoen niet kunnen geven;

⁸Le rachat de leur âme est cher, Et n'aura jamais lieu;

⁹(Want de verlossing hunner ziel is te kostelijk, en zal in eeuwigheid ophouden);

⁹Ils ne vivront pas toujours, Ils n'éviteront pas la vue de la fosse.

¹⁰Dat hij ook voortaan geduriglijk zou leven, en de verderving niet zien.

¹⁰Car ils la verront: les sages meurent, L'insensé et le stupide périssent également, Et ils laissent à d'autres leurs biens.

¹¹Want hij ziet, dat de wijzen sterven, dat te zamen een dwaas en een onvernuftige omkomen, en hun goed anderen nalaten.

¹¹Ils s'imaginent que leurs maisons seront éternelles, Que leurs demeures subsisteront d'âge en âge, Eux dont les noms sont honorés sur la terre.

¹²Hun binnenste gedachte is, dat hun huizen zullen zijn in eeuwigheid, hun woningen van geslacht tot geslacht; zij noemen de landen naar hun namen.

¹²Mais l'homme qui est en honneur n'a point de durée, Il est semblable aux bêtes que l'on égorge.

¹³De mens nochtans, die in waarde is, blijft niet; hij wordt gelijk als de beesten, die vergaan.

¹³Telle est leur voie, leur folie, Et ceux qui les suivent se plaisent à leurs discours. -Pause.

¹⁴Deze hun weg is een dwaasheid van hen; nochtans hebben hun nakomelingen een welbehagen in hun woorden. Sela.

¹⁴Comme un troupeau, ils sont mis dans le séjour des morts, La mort en fait sa pâture; Et bientôt les hommes droits les foulent aux pieds, Leur beauté s'évanouit, le séjour des morts est leur demeure.

¹⁵Men zet hen als schapen in het graf, de dood zal hen afweiden; en de oprechten zullen over hen heersen in dien morgenstond; en het graf zal hun gedaante verslijten, elk uit zijn woning.

¹⁵Mais Dieu sauvera mon âme du séjour des morts, Car il me prendra sous sa protection. -Pause.

¹⁶Maar God zal mijn ziel van het geweld des grafs verlossen, want Hij zal mij opnemen. Sela.

¹⁶Ne sois pas dans la crainte parce qu'un homme s'enrichit, Parce que les trésors de sa maison se multiplient;

¹⁷Vrees niet, wanneer een man rijk wordt, wanneer de eer van zijn huis groot wordt;

¹⁷Car il n'emporte rien en mourant, Ses trésors ne descendent point après lui.

¹⁸Want hij zal in zijn sterven niet met al medenemen, zijn eer zal hem niet nadalen.

¹⁸Il aura beau s'estimer heureux pendant sa vie, On aura beau te louer des jouissances que tu te donnes,

¹⁹Hoewel hij zijn ziel in zijn leven zegent, en zij u loven, omdat gij uzelven goed doet;

¹⁹Tu iras néanmoins au séjour de tes pères, Qui jamais ne reverront la lumière.

²⁰Zo zal zij toch komen tot het geslacht harer vaderen; tot in eeuwigheid zullen zij het licht niet zien. [ (Psalms 49:21) De mens, die in waarde is, en geen verstand heeft, wordt gelijk als de beesten, die vergaan. ]

²⁰L'homme qui est en honneur, et qui n'a pas d'intelligence, Est semblable aux bêtes que l'on égorge.