¹Toen antwoordde Elifaz, de Themaniet, en zeide:

¹[] Και απεκριθη Ελιφας ο Θαιμανιτης και ειπε·

²Zal ook een man Gode voordelig zijn? Maar voor zichzelven zal de verstandige voordelig zijn.

²Δυναται ανθρωπος να ωφεληση τον Θεον, διοτι φρονιμος ων δυναται να ωφελη εαυτον;

³Is het voor den Almachtige nuttigheid, dat gij rechtvaardig zijt; of gewin, dat gij uw wegen volmaakt?

³Ειναι ευχαριστησις εις τον Παντοδυναμον, εαν ησαι δικαιος; η κερδος, εαν καθιστας αμεμπτους τας οδους σου;

⁴Is het om uw vreze, dat Hij u bestraft, dat Hij met u in het gericht komt?

⁴Μηπως φοβουμενος σε θελει σε ελεγξει και θελει ελθει εις κρισιν μετα σου;

⁵Is niet uw boosheid groot, en uwer ongerechtigheden geen einde?

⁵[] Η κακια σου δεν ειναι μεγαλη; και αι ανομιαι σου απειροι;

⁶Want gij hebt uw broederen zonder oorzaak pand afgenomen, en de klederen der naakten hebt gij uitgetogen.

⁶Διοτι ελαβες ενεχυρον παρα του αδελφου σου αναιτιως και εστερησας τους γυμνους απο του ενδυματος αυτων.

⁷Den moede hebt gij geen water te drinken gegeven, en van den hongerige hebt gij het brood onthouden.

⁷Δεν εποτισας υδωρ τον διψωντα, και ηρνηθης αρτον εις τον πεινωντα.

⁸Maar was er een man van geweld, voor dien was het land, en een aanzienlijk persoon woonde daarin.

⁸Ο δε ισχυρος ανθρωπος απελαμβανε την γην· και ο περιβλεπτος κατωκει εν αυτη.

⁹De weduwen hebt gij ledig weggezonden, en de armen der wezen zijn verbrijzeld.

⁹Χηρας απεβαλες αβοηθητους, και οι βραχιονες των ορφανων συνετριβησαν υπο σου.

¹⁰Daarom zijn strikken rondom u, en vervaardheid heeft u haastelijk beroerd.

¹⁰Δια τουτο παγιδες σε περιεκυκλωσαν, και φοβος αιφνιδιος σε ταραττει·

¹¹Of gij ziet de duisternis niet, en des water overvloed bedekt u.

¹¹και σκοτος, ωστε δεν βλεπεις· και πλημμυρα υδατων σε σκεπαζει.

¹²Is niet God in de hoogte der hemelen? Zie toch het opperste der sterren aan, dat zij verheven zijn.

¹²Δεν ειναι ο Θεος εν τοις υψηλοις του ουρανου; και θεωρησον το υψος των αστρων, ποσον υψηλα ειναι

¹³Daarom zegt gij: Wat weet er God van? Zal Hij door de donkerheid oordelen?

¹³Και συ λεγεις, Τι γνωριζει ο Θεος; δυναται να κρινη δια του γνοφου;

¹⁴De wolken zijn Hem een verberging, dat Hij niet ziet; en Hij bewandelt den omgang der hemelen.

¹⁴Νεφη αποκρυπτουσιν αυτον, και δεν βλεπει, και τον γυρον του ουρανου διαπορευεται.

¹⁵Hebt gij het pad der eeuw waargenomen, dat de ongerechtige lieden betreden hebben?

¹⁵[] Μηπως θελεις φυλαξει την παντοτεινην οδον, την οποιαν επατησαν οι ανομοι;

¹⁶Die rimpelachtig gemaakt zijn, als het de tijd niet was; een vloed is over hun grond uitgestort;

¹⁶Οιτινες αφηρπασθησαν αωρως, και το θεμελιον αυτων κατεποντισε χειμαρρος·

¹⁷Die zeiden tot God: Wijk van ons! En wat had de Almachtige hun gedaan?

¹⁷οιτινες ειπον προς τον Θεον, αποστηθι αφ' ημων· και τι θελει καμει ο Παντοδυναμος εις αυτους;

¹⁸Hij had immers hun huizen met goed gevuld; daarom is de raad der goddelozen verre van mij.

¹⁸Αλλ' αυτος ενεπλησεν αγαθων τους οικους αυτων· πλην μακραν απ' εμου η βουλη των ασεβων.

¹⁹De rechtvaardigen zagen het, en waren blijde, en de onschuldige bespotte hen;

¹⁹Οι δικαιοι βλεπουσι και αγαλλονται· και οι αθωοι μυκτηριζουσιν αυτους.

²⁰Dewijl onze stand niet verdelgd is, maar het vuur hun overblijfsel verteerd heeft.

²⁰Η μεν περιουσια ημων δεν ηφανισθη, το υπολοιπον ομως αυτων κατατρωγει πυρ.

²¹Gewen u toch aan Hem, en heb vrede; daardoor zal u het goede overkomen.

²¹[] Οικειωθητι λοιπον μετ' αυτου και εσο εν ειρηνη· ουτω θελει ελθει καλον εις σε.

²²Ontvang toch de wet uit Zijn mond, en leg Zijn redenen in uw hart.

²²Δεχθητι λοιπον τον νομον εκ του στοματος αυτου, και βαλε τους λογους αυτου εν τη καρδια σου.

²³Zo gij u bekeert tot den Almachtige, gij zult gebouwd worden; doe het onrecht verre van uw tenten.

²³Εαν επιστρεψης προς τον Παντοδυναμου, θελεις ανοικοδομηθη, εκδιωξας την ανομιαν μακραν απο των σκηνων σου.

²⁴Dan zult gij het goud op het stof leggen, en het goud van Ofir bij den rotssteen der beken;

²⁴Και θελεις επισωρευσει το χρυσιον ως χωμα και το χρυσιον του Οφειρ ως τας πετρας των χειμαρρων.

²⁵Ja, de Almachtige zal uw overvloedig goud zijn, en uw krachtig zilver zijn;

²⁵Και ο Παντοδυναμος θελει εισθαι ο υπερασπιστης σου, και θελεις εχει πληθος αργυριου.

²⁶Want dan zult gij u over den Almachtige verlustigen, en gij zult tot God uw aangezicht opheffen.

²⁶Διοτι τοτε θελεις ευφραινεσθε εις τον Παντοδυναμον, και θελεις υψωσει το προσωπον σου προς τον Θεον.

²⁷Gij zult tot Hem ernstiglijk bidden, en Hij zal u verhoren; en gij zult uw geloften betalen.

²⁷Θελεις δεηθη αυτου, και θελει σου εισακουσει, και θελεις αποδωσει τας ευχας σου.

²⁸Als gij een zaak besluit, zo zal zij u bestendig zijn; en op uw wegen zal het licht schijnen.

²⁸Και ο, τι αποφασισης, θελει κατορθουσθαι εις σε· και το φως θελει φεγγει επι τας οδους σου.

²⁹Als men iemand vernederen zal, en gij zeggen zult: Het zij verhoging; dan zal God den nederige van ogen behouden.

²⁹Οταν ταπεινωθη τις, τοτε θελεις ειπει, Ειναι υψωσις· διοτι θελει σωσει τον κεκυφοτα τους οφθαλμους.

³⁰Ja, Hij zal dien bevrijden, die niet onschuldig is, want hij wordt bevrijd door de zuiverheid uwer handen.

³⁰Θελει σωσει και τον μη αθωον· ναι, δια της καθαροτητος των χειρων σου θελει σωθη.