1Gij rechtvaardigen! zingt vrolijk in den HEERE; lof betaamt den oprechten.
1[] Αγαλλεσθε, δικαιοι, εν Κυριω· εις τους ευθεις αρμοζει η αινεσις.
2Looft den HEERE met de harp; psalmzingt Hem met de luit, en het tiensnarig instrument.
2Υμνειτε τον Κυριον εν κιθαρα· εν ψαλτηριω δεκαχορδω ψαλμωδησατε εις αυτον.
3Zingt Hem een nieuw lied; speelt wel met vrolijk geschal.
3Ψαλλετε εις αυτον ασμα νεον· καλως σημαινετε τα οργανα σας εν αλαλαγμω.
4Want des HEEREN woord is recht, en al Zijn werk getrouw.
4Διοτι ευθυς ειναι ο λογος του Κυριου, και παντα τα εργα αυτου μετα αληθειας.
5Hij heeft gerechtigheid en gericht lief; de aarde is vol van de goedertierenheid des HEEREN.
5Αγαπα δικαιοσυνην και κρισιν· απο του ελεους του Κυριου ειναι πληρης η γη.
6Door het Woord des HEEREN zijn de hemelen gemaakt, en door den Geest Zijns monds al hun heir.
6Με τον λογον του Κυριου εγειναν οι ουρανοι, και δια της πνοης του στοματος αυτου πασα η στρατια αυτων.
7Hij vergadert de wateren der zee als op een hoop; Hij stelt den afgronden schatkameren.
7Συνηγαγεν ως σωρον τα υδατα της θαλασσης· εβαλεν εις αποθηκας τας αβυσσους.
8Laat de ganse aarde voor den HEERE vrezen; laat alle inwoners van de wereld voor Hem schrikken.
8Ας φοβηθη τον Κυριον πασα η γη· ας τρομαξωσιν απ' αυτου παντες οι κατοικοι της οικουμενης.
9Want Hij spreekt, en het is er; Hij gebiedt, en het staat er.
9Διοτι αυτος ειπε, και εγεινεν· αυτος προσεταξε, και εστερεωθη.
10De HEERE vernietigt den raad der heidenen; Hij breekt de gedachten der volken.
10Ο Κυριος ματαιονει την βουλην των εθνων, ανατρεπει τους διαλογισμους των λαων.
11Maar de raad des HEEREN bestaat in eeuwigheid, de gedachten Zijns harten van geslacht tot geslacht.
11Η βουλη του Κυριου μενει εις τον αιωνα· οι λογισμοι της καρδιας αυτου εις γενεαν και γενεαν.
12Welgelukzalig is het volk, welks God de HEERE is; het volk, dat Hij Zich ten erve verkoren heeft.
12[] Μακαριον το εθνος, του οποιου ο Θεος ειναι ο Κυριος. Ο λαος, τον οποιον εξελεξε δια κληρονομιαν αυτου.
13De HEERE schouwt uit den hemel, en ziet alle mensenkinderen.
13Ο Κυριος διεκυψεν εξ ουρανου· ειδε παντας τους υιους των ανθρωπων.
14Hij ziet uit van Zijn vaste woonplaats op alle inwoners der aarde.
14Εκ του τοπου της κατοικησεως αυτου θεωρει παντας τους κατοικους της γης.
15Hij formeert hun aller hart; Hij let op al hun werken.
15Εξ ισου επλασε τας καρδιας αυτων· γνωριζει παντα τα εργα αυτων.
16Een koning wordt niet behouden door een groot heir; een held wordt niet gered door grote kracht;
16Δεν σωζεται βασιλευς δια πληθους στρατευματος· ο δυνατος δεν ελευθερουται δια της μεγαλης αυτου ανδρειας.
17Het paard feilt ter overwinning, en bevrijdt niet door zijn grote sterkte.
17Ματαιος ο ιππος προς σωτηριαν· και δια της πολλης αυτου δυναμεως δεν θελει σωσει.
18Ziet, des HEEREN oog is over degenen, die Hem vrezen, op degenen, die op Zijn goedertierenheid hopen.
18Ιδου, ο οφθαλμος του Κυριου ειναι επι τους φοβουμενους αυτον· επι τους ελπιζοντας επι το ελεος αυτου·
19Om hun ziel van den dood te redden, en om hen bij het leven te houden in den honger.
19δια να ελευθερωση εκ θανατου την ψυχην αυτων, και εν καιρω πεινης να διαφυλαξη αυτους εις ζωην.
20Onze ziel verbeidt den HEERE: Hij is onze Hulp en ons Schild.
20Η ψυχη ημων προσμενει τον Κυριον· αυτος ειναι βοηθος ημων και ασπις ημων.
21Want ons hart is in Hem verblijd, omdat wij op den Naam Zijner heiligheid vertrouwen.
21Διοτι εις αυτον θελει ευφρανθη η καρδια ημων, επειδη επι το ονομα αυτου το αγιον ηλπισαμεν.
22Uw goedertierenheid, HEERE! zij over ons; gelijk als wij op U hopen.
22Γενοιτο, Κυριε, το ελεος σου εφ' ημας, καθως ηλπισαμεν επι σε.