1Een psalm, een lied van Asaf, voor den opperzangmeester, op de Neginoth.
1[] <<Εις τον πρωτον μουσικον, επι Νεγινωθ. Ψαλμος ωδης του Ασαφ.>> Γνωστος ειναι εν τη Ιουδαια ο Θεος· εν τω Ισραηλ μεγα το ονομα αυτου.
2God is bekend in Juda; Zijn Naam is groot in Israel.
2Η δε σκηνη αυτου ειναι εν Σαλημ, και το κατοικητηριον αυτου εν Σιων.
3En in Salem is Zijn hut, en Zijn woning in Sion.
3Εκει συνετριψε τα βελη του τοξου, την ασπιδα και την ρομφαιαν και τον πολεμον. Διαψαλμα.
4Aldaar heeft Hij verbroken de vurige pijlen van den boog, het schild, en het zwaard, en den krijg. Sela.
4Εισαι λαμπροτερος υπερ τα ορη των αρπακτηρων.
5Gij zijt doorluchtiger en heerlijker dan de roofbergen.
5Οι θρασυκαρδιοι εγυμνωθησαν· εκοιμηθησαν τον υπνον αυτων· και ουδεις των ρωμαλεων ανδρων ευρηκε τας χειρας αυτου.
6De stouthartigen zijn beroofd geworden; zij hebben hun slaap gesluimerd; en geen van de dappere mannen hebben hun handen gevonden.
6Απο επιτιμησεως σου, Θεε του Ιακωβ, επεσον εις βαθυτατον υπνον και η αμαξα και ο ιππος.
7Van Uw schelden, o God van Jakob! is samen wagen en paard in slaap gezonken.
7[] Συ εισαι φοβερος· και τις δυναται να σταθη εμπροσθεν σου, οταν οργισθης;
8Gij, vreselijk zijt Gij; en wie zal voor Uw aangezicht bestaan, van den tijd Uws toorns af?
8Εξ ουρανου εκαμες να ακουσθη κρισις· η γη εφοβηθη και ησυχασεν,
9Gij deedt een oordeel horen uit den hemel; de aarde vreesde en werd stil,
9οτε εσηκωθη εις κρισιν ο Θεος, δια να σωση παντας τους πραους της γης. Διαψαλμα.
10Als God opstond ten oordeel, om alle zachtmoedigen der aarde te verlossen. Sela.
10Βεβαιως ο θυμος του ανθρωπου θελει καταντησει εις επαινον σου· θελεις χαλινωσει το υπολοιπον του θυμου.
11Want de grimmigheid des mensen zal U loffelijk maken; het overblijfsel der grimmigheden zult Gij opbinden.
11Καμετε ευχας και αποδοτε εις Κυριον τον Θεον σας· παντες οι κυκλω αυτου ας φερωσι δωρα εις τον φοβερον·
12Doet geloften en betaalt ze den HEERE, uw God, gij allen, die rondom Hem zijt! Laat hen Dien, Die te vrezen is, geschenken brengen; [ (Psalms 76:13) Die den geest der vorsten als druiven afsnijdt; Die den koningen der aarde vreselijk is. ]
12τον αφαιρουντα το πνευμα των αρχοντων, τον φοβερον εις τους βασιλεις της γης.