1Een lied, een psalm van Asaf.
1[] <<Ωιδη Ψαλμου του Ασαφ.>> Θεε, μη σιωπησης· μη σιγησης και μη ησυχασης, Θεε.
2O God! zwijg niet, houd U niet als doof, en zijt niet stil, o God!
2Διοτι, ιδου, οι εχθροι σου θορυβουσι, και οι μισουντες σε υψωσαν κεφαλην.
3Want zie, Uw vijanden maken getier, en Uw haters steken het hoofd op.
3Κακην βουλην ελαβον κατα του λαου σου και συνεβουλευθησαν κατα των εκλεκτων σου.
4Zij maken listiglijk een heimelijken aanslag tegen Uw volk, en beraadslagen zich tegen Uw verborgenen.
4Ειπον, Ελθετε, και ας εξολοθρευσωμεν αυτους απο του να ηναι εθνος· και το ονομα του Ισραηλ ας μη μνημονευηται πλεον.
5Zij hebben gezegd: Komt, en laat ons hen uitroeien, dat zij geen volk meer zijn; dat aan den naam Israels niet meer gedacht worde.
5Διοτι εκ συμφωνου συνεβουλευθησαν ομου· συνεμαχησαν κατα σου·
6Want zij hebben in het hart te zamen geraadslaagd; tegen U hebben zij een verbond gemaakt;
6αι σκηναι του Εδωμ και οι Ισμαηλιται· ο Μωαβ και οι Αγαρηνοι·
7De tenten van Edom en der Ismaelieten, Moab en de Hagarenen;
7Ο Γεβαλ και ο Αμμων και ο Αμαληκ· οι Φιλισταιοι μετα των κατοικουντων την Τυρον.
8Gebal, en Ammon, en Amalek, Palestina met de inwoners van Tyrus.
8Και αυτος ο Ασσουρ ηνωθη μετ' αυτων· εβοηθησαν τους υιους του Λωτ. Διαψαλμα.
9Ook heeft zich Assur bij hen gevoegd; zij zijn den kinderen van Lot tot een arm geweest. Sela.
9[] Καμε εις αυτους ως εις τους Μαδιανιτας, ως εις τον Σισαραν, ως εις τον Ιαβειν εν τω χειμαρρω Κεισων·
10Doe hun als Midian, als Sisera, als Jabin aan de beek Kison;
10οιτινες απωλεσθησαν εν Εν-δωρ· εγειναν κοπρος δια την γην.
11Die verdelgd zijn te Endor; zij zijn geworden tot drek der aarde.
11Καμε τους αρχοντας αυτων ως τον Ωρηβ και ως τον Ζηβ· και ως τον Ζεβεε και ως τον Σαλμαναν παντας τους αρχηγους αυτων·
12Maak hen en hun prinsen als Oreb en als Zeeb, en al hun vorsten als Zebah en als Zalmuna;
12οιτινες ειπον, Ας κληρονομησωμεν εις εαυτους τα κατοικητηρια του Θεου.
13Die zeiden: Laat ons de schone woningen Gods voor ons in erfelijke bezitting nemen.
13Θεε μου, καμε αυτους ως τροχον, ως αχυρον κατα προσωπον ανεμου.
14Mijn God! maak hen als een wervel, als stoppelen voor den wind.
14Ως το πυρ καιει το δασος, και ως η φλοξ κατακαιει τα ορη,
15Gelijk het vuur een woud verbrandt, en gelijk de vlam de bergen aansteekt;
15ουτω καταδιωξον αυτους με την ανεμοζαλην σου, και με τον ανεμοστροβιλον σου κατατρομαξον αυτους.
16Vervolg hen alzo met Uw onweder, en verschrik hen met Uw draaiwind.
16Γεμισον τα προσωπα αυτων απο ατιμιας, και θελουσι ζητησει το ονομα σου, Κυριε.
17Maak hun aangezicht vol schande, opdat zij, o HEERE! Uw Naam zoeken.
17Ας καταισχυνθωσι και ας ταραχθωσι διαπαντος· και ας εντραπωσι και ας απολεσθωσι·
18Laat hen beschaamd en verschrikt wezen tot in eeuwigheid, en laat hen schaamrood worden, en omkomen; [ (Psalms 83:19) Opdat zij weten, dat Gij alleen met Uw Naam zijt de HEERE, de Allerhoogste over de ganse aarde. ]
18και ας γνωρισωσιν οτι συ, του οποιου το ονομα ειναι Κυριος, εισαι ο μονος Υψιστος επι πασαν την γην.