¹En ik wil niet, broeders, dat gij onwetende zijt, dat onze vaders allen onder de wolk waren, en allen door de zee doorgegaan zijn;

¹ולא אכחד מכם אחי אשר אבותינו היו כלם תחת הענן וכלם עברו בתוך הים׃

²En allen in Mozes gedoopt zijn in de wolk en in de zee;

²וכלם נטבלו למשה בענן ובים׃

³En allen dezelfde geestelijke spijs gegeten hebben;

³וכלם אכלם מאכל אחד רוחני׃

⁴En allen denzelfden geestelijken drank gedronken hebben; want zij dronken uit de geestelijke steenrots, die volgde; en de steenrots was Christus.

⁴וכלם שתו משקה אחד רוחני כי שתו מן הצור הרוחני ההלך עמהם והצור ההוא היה המשיח׃

⁵Maar in het meerder deel van hen heeft God geen welgevallen gehad; want zij zijn in de woestijn ter nedergeslagen.

⁵אבל ברבם לא רצה האלהים ופגריהם נפלו במדבר׃

⁶En deze dingen zijn geschied ons tot voorbeelden, opdat wij geen lust tot het kwaad zouden hebben, gelijkerwijs als zij lust gehad hebben.

⁶וכל זאת היתה לנו למופת לבלתי התאות לרעה כאשר התאוו גם המה׃

⁷En wordt geen afgodendienaars, gelijkerwijs als sommigen van hen, gelijk geschreven staat: Het volk zat neder om te eten, en om te drinken, en zij stonden op om te spelen.

⁷ולא תהיו עבדי אלילים כאשר היו מקצתם כמו שכתוב וישב העם לאכל ושתו ויקמו לצחק׃

⁸En laat ons niet hoereren, gelijk sommigen van hen gehoereerd hebben, en er vielen op een dag drie en twintig duizend.

⁸ולא נהיה זנים כאשר זנו מקצתם ויפלו ביום אחד שלשה ועשרים אלף איש׃

⁹En laat ons Christus niet verzoeken, gelijk ook sommigen van hen verzocht hebben, en werden van de slagen vernield.

⁹ולא ננסה את המשיח כאשר נסוהו מקצתם ויאבדום הנחשים׃

¹⁰En murmureert niet, gelijk ook sommigen van hen gemurmureerd hebben, en werden vernield van den verderver.

¹⁰גם לא תלינו כאשר הלינו מקצתם וימותו ביד המשחית׃

¹¹En deze dingen alle zijn hunlieden overkomen tot voorbeelden; en zijn beschreven tot waarschuwing van ons, op dewelke de einden der eeuwen gekomen zijn.

¹¹כל זאת מצאתם להיות למופת ותכתב למוסר לנו אשר הגיעו אלינו קצי העולמים׃

¹²Zo dan, die meent te staan, zie toe, dat hij niet valle.

¹²לכן החשב שהוא נצב ירא פן יפול׃

¹³Ulieden heeft geen verzoeking bevangen dan menselijke; doch God is getrouw, Die u niet zal laten verzocht worden boven hetgeen gij vermoogt; maar Hij zal met de verzoeking ook de uitkomst geven, opdat gij ze kunt verdragen.

¹³עדין לא בא עליכם נסיון אחר בלתי אם נסיון בני אדם כי נאמן הוא האלהים אשר לא יניח לנסות אתכם למעלה מיכלתכם כי אם יתן עם הנסיון גם תוצאתיו כדי שתוכלו שאת׃

¹⁴Daarom, mijn geliefden, vliedt van den afgodendienst.

¹⁴על כן חביבי נוסו מעבודת אלילים׃

¹⁵Als tot verstandigen spreek ik; oordeelt gij, hetgeen ik zeg.

¹⁵כמו אל נבונים מדבר אנכי ושפטו אתם את אשר אמר׃

¹⁶De drinkbeker der dankzegging, dien wij dankzeggende zegenen, is die niet een gemeenschap des bloeds van Christus? Het brood, dat wij breken, is dat niet een gemeenschap des lichaams van Christus?

¹⁶כוס הברכה אשר אנחנו מברכים הלא היא התחברות דם המשיח והלחם אשר אנחנו בצעים הלא הוא התחברות גוף המשיח׃

¹⁷Want een brood is het, zo zijn wij velen een lichaam, dewijl wij allen eens broods deelachtig zijn.

¹⁷כי לחם אחד הוא לכן גם נוף אחד אנחנו הרבים באשר לכלנו חלק בלחם האחד׃

¹⁸Ziet Israel, dat naar het vlees is: hebben niet degenen, die de offeranden eten, gemeenschap met het altaar?

¹⁸ראו את ישראל לפי הבשר הלא אכלי הזבחים חברי המזבח המה׃

¹⁹Wat zeg ik dan? Dat een afgod iets is, of dat het afgodenoffer iets is?

¹⁹ועתה מה אמר היש ממש באליל אם יש ממש בזבחי אלילים׃

²⁰Ja, ik zeg, dat hetgeen de heidenen offeren, zij den duivelen offeren, en niet Gode; en ik wil niet, dat gij met de duivelen gemeenschap hebt.

²⁰אלא את אשר יזבחו הגוים לשדים הם זבחים ולא לאלהים ואני לא אחפץ היתכם חברים לשדים׃

²¹Gij kunt den drinkbeker des Heeren niet drinken, en den drinkbeker der duivelen; gij kunt niet deelachtig zijn aan de tafel des Heeren, en aan de tafel der duivelen.

²¹לא תוכלו לשתות יחד כוס אדנינו וגם כוס השדים ולא תוכלו להתחבר אל שלחן אדנינו וגם אל שלחן השדים׃

²²Of tergen wij den Heere? Zijn wij sterker dan Hij?

²²הנעז להקניא את אדנינו הכי חזקים אנחנו ממנו׃

²³Alle dingen zijn mij geoorloofd, maar alle dingen zijn niet oorbaar; alle dingen zijn mij geoorloofd, maar alle dingen stichten niet.

²³הכל ברשותי אבל אין הכל מועיל הכל ברשותי אבל אין הכל בנה׃

²⁴Niemand zoeke dat zijns zelfs is; maar een iegelijk zoeke dat des anderen is.

²⁴איש איש אל יבקש את תועלת עצמו כי אם את תועלת רעהו׃

²⁵Eet al wat in het vleeshuis verkocht wordt, niets ondervragende, om des gewetens wil;

²⁵כל הנמכר במקולין אתו תאכלו ואל תחקרו מפני מכשל הלב׃

²⁶Want de aarde is des Heeren, en de volheid derzelve.

²⁶כי ליהוה הארץ ומלואה׃

²⁷En indien u iemand van de ongelovigen noodt, en gij daar gaan wilt, eet al wat ulieden voorgesteld wordt, niets ondervragende, om des gewetens wil.

²⁷ואם יקרא אתכם איש מאשר אינם מאמינים ותרצו ללכת אליו אכול תאכלו מכל אשר ישימו לפניכם ואל תחקרו מפני מכשול הלב׃

²⁸Maar zo iemand tot ulieden zegt: Dat is afgodenoffer; eet het niet, om desgenen wil, die u dat te kennen gegeven heeft, en om des gewetens wil. Want de aarde is des Heeren, en de volheid derzelve.

²⁸ואיש כי יאמר אליכם זה הוא זבח אלילים אל תאכלו בעבור המודיע ומפני מכשול הלב כי ליהוה הארץ ולמואה׃

²⁹Doch ik zeg: om het geweten, niet van uzelven, maar des anderen; want waarom wordt mijn vrijheid geoordeeld van een ander geweten?

²⁹והלב אשר אני אמר לא לבך כי אם לב רעך כי למה זה תשפט חרותי על ידי לב האחר׃

³⁰En indien ik door genade der spijze deelachtig ben, waarom word ik gelasterd over hetgeen, waarvoor ik dankzeg?

³⁰ואם אכל אני בתודה למה אהיה מגדף על הדבר אשר אני מודה עליו׃

³¹Hetzij dan dat gijlieden eet, hetzij dat gij drinkt, hetzij dat gij iets anders doet, doet het al ter ere Gods.

³¹לכן אם תאכלו או אם תשתו או כל אשר תעשו את הכל עשו לכבוד אלהים׃

³²Weest zonder aanstoot te geven, en den Joden, en den Grieken, en der Gemeente Gods.

³²ואל תתנו מכשול לא ליהודים ולא ליונים ולא לקהלת אלהים׃

³³Gelijkerwijs ik ook in alles allen behaag, niet zoekende mijn eigen voordeel, maar het voordeel van velen, opdat zij mochten behouden worden.

³³כאשר גם אנכי מבקש להיות רצוי לכל בכל ולא אבקש תועלת עצמי כי אם של הרבים למען יושעו׃