¹Maar Job antwoordde en zeide:

¹そこでヨブは答えて言った、

²Ook heden is mijn klacht wederspannigheid; mijn plage is zwaar boven mijn zuchten.

²「きょうもまた、わたしのつぶやきは激しく、彼の手はわたしの嘆きにかかわらず、重い。

³Och, of ik wist, dat ik Hem vinden zou, ik zou tot Zijn stoel komen;

³どうか、彼を尋ねてどこで会えるかを知り、そのみ座に至ることができるように。

⁴Ik zou het recht voor Zijn aangezicht ordentelijk voorstellen, en mijn mond zou ik met verdedigingen vervullen.

⁴わたしは彼の前にわたしの訴えをならべ、口をきわめて論議するであろう。

⁵Ik zou de redenen weten, die Hij mij antwoorden zou; en verstaan, wat Hij mij zeggen zou.

⁵わたしは、わたしに答えられるみ言葉を知り、わたしに言われる所を悟ろう。

⁶Zou Hij naar de grootheid Zijner macht met mij twisten? Neen; maar Hij zou acht op mij slaan.

⁶彼は大いなる力をもって、わたしと争われるであろうか、いな、かえってわたしを顧みられるであろう。

⁷Daar zou de oprechte met Hem pleiten; en ik zou mij in eeuwigheid van mijn Rechter vrijmaken.

⁷かしこでは正しい人は彼と言い争うことができる。そうすれば、わたしはわたしをさばく者から永久に救われるであろう。

⁸Zie, ga ik voorwaarts, zo is Hij er niet, of achterwaarts, zo verneem ik Hem niet.

⁸見よ、わたしが進んでも、彼を見ない。退いても、彼を認めることができない。

⁹Als Hij ter linkerhand werkt, zo aanschouw ik Hem niet; bedekt Hij Zich ter rechterhand, zo zie ik Hem niet.

⁹左の方に尋ねても、会うことができない。右の方に向かっても、見ることができない。

¹⁰Doch Hij kent den weg, die bij mij is; Hij beproeve mij; als goud zal ik uitkomen.

¹⁰しかし彼はわたしの歩む道を知っておられる。彼がわたしを試みられるとき、わたしは金のように出て来るであろう。

¹¹Aan Zijn gang heeft mijn voet vastgehouden; Zijn weg heb ik bewaard, en ben niet afgeweken.

¹¹わたしの足は彼の歩みに堅く従った。わたしは彼の道を守って離れなかった。

¹²Het gebod Zijner lippen heb ik ook niet weggedaan; de redenen Zijns monds heb ik meer dan mijn bescheiden deel weggelegd.

¹²わたしは彼のくちびるの命令にそむかず、その口の言葉をわたしの胸にたくわえた。

¹³Maar is Hij tegen iemand, wie zal dan Hem afkeren? Wat Zijn ziel begeert, dat zal Hij doen.

¹³しかし彼は変ることはない。だれが彼をひるがえすことができようか。彼はその心の欲するところを行われるのだ。

¹⁴Want Hij zal volbrengen, dat over mij bescheiden is; en diergelijke dingen zijn er vele bij Hem.

¹⁴彼はわたしのために定めた事をなし遂げられる。そしてこのような事が多く彼の心にある。

¹⁵Hierom word ik voor Zijn aangezicht beroerd; aanmerk het, en vrees voor Hem;

¹⁵それゆえ、わたしは彼の前におののく。わたしは考えるとき、彼を恐れる。

¹⁶Want God heeft mijn hart week gemaakt, en de Almachtige heeft mij beroerd;

¹⁶神はわたしの心を弱くされた。全能者はわたしを恐れさせられた。わたしは、やみによって閉じこめられ、暗黒がわたしの顔をおおっている。

¹⁷Omdat ik niet uitgedelgd ben voor de duisternis, en dat Hij van mijn aangezicht de donkerheid bedekt heeft.

¹⁷わたしは、やみによって閉じこめられ、暗黒がわたしの顔をおおっている。