¹Een psalm van David, voor den opperzangmeester. De dwaas zegt in zijn hart: Er is geen God. Zij verderven het, zij maken het gruwelijk met hun werk; er is niemand, die goed doet.

¹愚かな者は心のうちに「神はない」と言う。彼らは腐れはて、憎むべき事をなし、善を行う者はない。

²De HEERE heeft uit den hemel nedergezien op de mensenkinderen, om te zien, of iemand verstandig ware, die God zocht.

²主は天から人の子らを見おろして、賢い者、神をたずね求める者があるかないかを見られた。

³Zij zijn allen afgeweken, te zamen zijn zij stinkende geworden; er is niemand, die goed doet, ook niet een.

³彼らはみな迷い、みなひとしく腐れた。善を行う者はない、ひとりもない。

⁴Hebben dan alle werkers der ongerechtigheid geen kennis, die mijn volk opeten, alsof zij brood aten? Zij roepen den HEERE niet aan.

⁴すべて悪を行う者は悟りがないのか。彼らは物食うようにわが民をくらい、また主を呼ぶことをしない。

⁵Aldaar zijn zij met vervaardheid vervaard; want God is bij het geslacht des rechtvaardigen.

⁵その時、彼らは大いに恐れた。神は正しい者のやからと共におられるからである。

⁶Gijlieden beschaamt den raad des ellendigen, omdat de HEERE zijn Toevlucht is.

⁶あなたがたは貧しい者の計画をはずかしめようとする。しかし主は彼の避け所である。どうか、シオンからイスラエルの救が出るように。主がその民の繁栄を回復されるとき、ヤコブは喜び、イスラエルは楽しむであろう。

⁷Och, dat Israels verlossing uit Sion kwam! Als de HEERE de gevangenen Zijns volks zal doen wederkeren, dan zal zich Jakob verheugen, Israel zal verblijd zijn.

⁷どうか、シオンからイスラエルの救が出るように。主がその民の繁栄を回復されるとき、ヤコブは喜び、イスラエルは楽しむであろう。