¹Een psalm van David, voor den opperzangmeester, op Schoschannim.

¹神よ、わたしをお救いください。大水が流れ来て、わたしの首にまで達しました。

²Verlos mij, o God! want de wateren zijn gekomen tot aan de ziel.

²わたしは足がかりもない深い泥の中に沈みました。わたしは深い水に陥り、大水がわたしの上を流れ過ぎました。

³Ik ben gezonken in grondeloze modder, waar men niet kan staan; ik ben gekomen in de diepten der wateren, en de vloed overstroomt mij.

³わたしは叫びによって疲れ、わたしののどはかわき、わたしの目は神を待ちわびて衰えました。

⁴Ik ben vermoeid van mijn roepen, mijn keel is ontstoken, mijn ogen zijn bezweken, daar ik ben hopende op mijn God.

⁴ゆえなく、わたしを憎む者はわたしの頭の毛よりも多く、偽ってわたしの敵となり、わたしを滅ぼそうとする者は強いのです。わたしは盗まなかった物をも償わなければならないのですか。

⁵Die mij zonder oorzaak haten, zijn meer dan de haren mijns hoofds; die mij zoeken te vernielen, die mij om valse oorzaken vijand zijn, zijn machtig geworden; wat ik niet geroofd heb, moet ik alsdan wedergeven.

⁵神よ、あなたはわたしの愚かなことを知っておられます。わたしのもろもろのとがはあなたに隠れることはありません。

⁶O God! Gij weet van mijn dwaasheid, en mijn schulden zijn voor U niet verborgen.

⁶万軍の神、主よ、あなたを待ち望む者がわたしの事によって、はずかしめられることのないようにしてください。イスラエルの神よ、あなたを求める者がわたしの事によって、恥を負わせられることのないようにしてください。

⁷Laat hen door mij niet beschaamd worden, die U verwachten, o Heere, HEERE der heirscharen, laat hen door mij niet te schande worden, die U zoeken, o God Israels!

⁷わたしはあなたのためにそしりを負い、恥がわたしの顔をおおったのです。

⁸Want om Uwentwil draag ik versmaadheid; schande heeft mijn aangezicht bedekt.

⁸わたしはわが兄弟には、知らぬ者となり、わが母の子らには、のけ者となりました。

⁹Ik ben mijn broederen vreemd geworden, en onbekend aan mijner moeders kinderen.

⁹あなたの家を思う熱心がわたしを食いつくし、あなたをそしる者のそしりがわたしに及んだからです。

¹⁰Want de ijver van Uw huis heeft mij verteerd; en de smaadheden dergenen, die U smaden, zijn op mij gevallen.

¹⁰わたしが断食をもってわたしの魂を悩ませば、かえってそれによってそしりをうけました。

¹¹En ik heb geweend in het vasten mijner ziel; maar het is mij geworden tot allerlei smaad.

¹¹わたしが荒布を衣とすれば、かえって彼らのことわざとなりました。

¹²En ik heb een zak tot mijn kleed aangedaan; maar ik ben hun tot een spreekwoord geworden.

¹²わたしは門に座する者の話題となり、酔いどれの歌となりました。

¹³Die in de poort zitten, klappen van mij; en ik ben een snarenspel dergenen, die sterken drank drinken.

¹³しかし主よ、わたしはあなたに祈ります。神よ、恵みの時に、あなたのいつくしみの豊かなるにより、わたしにお答えください。

¹⁴Maar mij aangaande, mijn gebed is tot U, o HEERE; er is een tijd des welbehagens, o God! door de grootheid Uwer goedertierenheid; verhoor mij door de getrouwheid Uws heils.

¹⁴あなたのまことの救により、わたしを泥の中に沈まぬよう助け出してください。わたしを憎む者から、また深い水からわたしを助け出してください。

¹⁵Ruk mij uit het slijk, en laat mij niet verzinken; laat mij gered worden van mijn haters, en uit de diepten der wateren.

¹⁵大水がわたしの上を流れ過ぎることなく、淵がわたしをのむことなく、穴がその口をわたしの上に閉じることのないようにしてください。

¹⁶Laat de watervloed mij niet overstromen, en laat de diepte mij niet verslinden; en laat den put zijn mond over mij niet toesluiten.

¹⁶主よ、あなたのいつくしみの深きにより、わたしにお答えください。あなたのあわれみの豊かなるにより、わたしを顧みてください。

¹⁷Verhoor mij, o HEERE, want Uw goedertierenheid is goed; zie mij aan naar de grootheid Uwer barmhartigheden.

¹⁷あなたの顔をしもべに隠さないでください。わたしは悩んでいるのです。すみやかにわたしにお答えください。

¹⁸En verberg Uw aangezicht niet van Uw knecht, want mij is bange; haast U, verhoor mij.

¹⁸わたしに近く寄って、わたしをあがない、わが敵のゆえにわたしをお救いください。

¹⁹Nader tot mijn ziel, bevrijd ze; verlos mij om mijner vijanden wil.

¹⁹あなたはわたしの受けるそしりと、恥と、はずかしめとを知っておられます。わたしのあだは皆あなたの前にあります。

²⁰Gij weet mijn versmaadheid, en mijn schaamte, en mijn schande; al mijn benauwers zijn voor U.

²⁰そしりがわたしの心を砕いたので、わたしは望みを失いました。わたしは同情する者を求めたけれども、ひとりもなく、慰める者を求めたけれども、ひとりも見ませんでした。

²¹De versmaadheid heeft mijn hart gebroken, en ik ben zeer zwak; en ik heb gewacht naar medelijden, maar er is geen; en naar vertroosters, maar heb ze niet gevonden.

²¹彼らはわたしの食物に毒を入れ、わたしのかわいた時に酢を飲ませました。

²²Ja, zij hebben mij gal tot mijn spijs gegeven; en in mijn dorst hebben zij mij edik te drinken gegeven.

²²彼らの前の食卓を網とし、彼らが犠牲をささげる祭を、わなとしてください。

²³Hun tafel worde voor hun aangezicht tot een strik, en tot volle vergelding tot een valstrik.

²³彼らの目を暗くして見えなくし、彼らの腰を常に震わせ、

²⁴Laat hun ogen duister worden, dat zij niet zien; en doe hun lenden gedurig waggelen.

²⁴あなたの憤りを彼らの上にそそぎ、あなたの激しい怒りを彼らに追いつかせてください。

²⁵Stort over hen Uw gramschap uit; en de hittigheid Uws toorns grijpe hen aan.

²⁵彼らの宿営を荒し、ひとりもその天幕に住まわせないでください。

²⁶Hun paleis zij verwoest; in hun tenten zij geen inwoner.

²⁶彼らはあなたが撃たれた者を迫害し、あなたが傷つけられた者をさらに苦しめるからです。

²⁷Want zij vervolgen, dien Gij geslagen hebt; en maken een praat van de smart Uwer verwonden.

²⁷彼らに、罰に罰を加え、あなたの赦免にあずからせないでください。

²⁸Doe misdaad tot hun misdaad, en laat hen niet komen tot Uw gerechtigheid.

²⁸彼らをいのちの書から消し去って、義人のうちに記録されることのないようにしてください。

²⁹Laat hen uitgedelgd worden uit het boek des levens, en met de rechtvaardigen niet aangeschreven worden.

²⁹しかしわたしは悩み苦しんでいます。神よ、あなたの救がわたしを高い所に置かれますように。

³⁰Doch ik ben ellendig en in smart; Uw heil, o God! zette mij in een hoog vertrek.

³⁰わたしは歌をもって神の名をほめたたえ、感謝をもって神をあがめます。

³¹Ik zal Gods Naam prijzen met gezang, en Hem met dankzegging grootmaken.

³¹これは雄牛または角とひずめのある雄牛にまさって主を喜ばせるでしょう。

³²En het zal den HEERE aangenamer zijn dan een os, of een gehoornde var, die de klauwen verdeelt.

³²へりくだる者は、これを見て喜べ。神を求める者よ、あなたがたの心を生きかえらせよ。

³³De zachtmoedigen, dit gezien hebbende, zullen zich verblijden; en gij, die God zoekt, ulieder hart zal leven.

³³主は乏しい者に聞き、その捕われ人をかろしめられないからである。

³⁴Want de HEERE hoort de nooddruftigen, en Hij veracht Zijn gevangenen niet.

³⁴天と地は主をほめたたえ、海とその中に動くあらゆるものは主をほめたたえよ。

³⁵Dat Hem prijzen de hemel en de aarde, de zeeen, en al wat daarin wriemelt.

³⁵神はシオンを救い、ユダの町々を建て直されるからである。そのしもべらはそこに住んでこれを所有し、そのしもべらの子孫はこれを継ぎ、み名を愛する者はその中に住むであろう。

³⁶Want God zal Sion verlossen, en de steden van Juda bouwen; en aldaar zullen zij wonen, en haar erfelijk bezitten; [ (Psalms 69:37) En het zaad Zijner knechten zal haar beerven; en de liefhebbers Zijns Naams zullen daarin wonen. ]

³⁶そのしもべらの子孫はこれを継ぎ、み名を愛する者はその中に住むであろう。