1En ik wil niet, broeders, dat gij onwetende zijt, dat onze vaders allen onder de wolk waren, en allen door de zee doorgegaan zijn;
2Țwaɣeḍsen meṛṛa di tagut-nni akk-d lebḥeṛ mi ddan d Sidna Musa,
2En allen in Mozes gedoopt zijn in de wolk en in de zee;
3ččan meṛṛa seg yiwen lqut n Sidi Ṛebbi,
3En allen dezelfde geestelijke spijs gegeten hebben;
4swan meṛṛa si lɛinseṛ n Sidi Ṛebbi i d-iteffɣen seg wezṛu iteddun yid-sen ; azṛu-agi, d Lmasiḥ.
4En allen denzelfden geestelijken drank gedronken hebben; want zij dronken uit de geestelijke steenrots, die volgde; en de steenrots was Christus.
5Ɣas akken, aṭas seg-sen ur neɛǧib ara i Sidi Ṛebbi ; daymi i ten-tesseɣli lmut yiwen yiwen mi teddun deg unezṛuf.
5Maar in het meerder deel van hen heeft God geen welgevallen gehad; want zij zijn in de woestijn ter nedergeslagen.
6Ayen akken yedṛan yid-sen yeqqim-ed d lemtel i nukni, iwakken ur neṭṭamaɛ ara ayen n diri am akken i t-ṭṭamaɛen nutni.
6En deze dingen zijn geschied ons tot voorbeelden, opdat wij geen lust tot het kwaad zouden hebben, gelijkerwijs als zij lust gehad hebben.
7Ur țțilit ara am wid iɛebbden ssadaț akken xeddmen kra seg-sen, axaṭer am akken yura di tira iqedsen : Yeqqim wegdud ad yečč ad isew, mi gfukk yekker ad yezhu, ad yecḍeḥ.
7En wordt geen afgodendienaars, gelijkerwijs als sommigen van hen, gelijk geschreven staat: Het volk zat neder om te eten, en om te drinken, en zij stonden op om te spelen.
8Ur ilaq ara daɣen a nxeddem leɛṛuṛ akken xeddmen kra seg-sen ; daymi deg yiwen n wass, lmut tečča tlata uɛecrin alef deg-sen.
8En laat ons niet hoereren, gelijk sommigen van hen gehoereerd hebben, en er vielen op een dag drie en twintig duizend.
9Ur ilaq ara a njeṛṛeb Sidi Ṛebbi akken i xedmen kra seg-sen, dɣa qqsen-ten izerman mmuten.
9En laat ons Christus niet verzoeken, gelijk ook sommigen van hen verzocht hebben, en werden van de slagen vernield.
10Ur ilaq ara daɣen aț-țesmermugem ɣef wiyaḍ akken i smermugen kra deg-sen armi i ten-issenger lmelk n lmut.
10En murmureert niet, gelijk ook sommigen van hen gemurmureerd hebben, en werden vernield van den verderver.
11Timsalin-agi akk i sen-yedṛan, qqiment-ed d lemtel, uran-tent di tektabin, iwakken a nelmed nukni ițɛicin di taggara n lweqt.
11En deze dingen alle zijn hunlieden overkomen tot voorbeelden; en zijn beschreven tot waarschuwing van ons, op dewelke de einden der eeuwen gekomen zijn.
12Ihi win iḥesben iman-is ibedd, ad iɛass iman-is ur iɣelli ara !
12Zo dan, die meent te staan, zie toe, dat hij niet valle.
13Ayen akk s wayes i tețwajeṛbem, d ayen iwumi yezmer wemdan. Sidi Ṛebbi d bab n lḥeqq, ur yețɛemmid ara aț-țenɛețțabem sennig n tezmert nwen ; lameɛna m'ara tețwajeṛbem, a wen-d-yefk tazmert s wayes ara tṣebṛem d wamek ara teffɣem si tegniț n leɛtab.
13Ulieden heeft geen verzoeking bevangen dan menselijke; doch God is getrouw, Die u niet zal laten verzocht worden boven hetgeen gij vermoogt; maar Hij zal met de verzoeking ook de uitkomst geven, opdat gij ze kunt verdragen.
14A wid eɛzizen fell-i, xḍut i weɛbad n ssadaț.
14Daarom, mijn geliefden, vliedt van den afgodendienst.
15Țmeslayeɣ awen-d am akken țmeslayen i wid ifehmen ; meyyzet kunwi s yiman nwen ɣef wayen i d-qqaṛeɣ.
15Als tot verstandigen spreek ik; oordeelt gij, hetgeen ik zeg.
16Taqbuct n lbaṛaka i ɣef nețḥemmid Sidi Ṛebbi, eɛni ur aɣ-tecrik ara d idammen n Lmasiḥ ? Neɣ aɣṛum i nbeṭṭu, ur aɣ-yecrik ara d lǧețța n Lmasiḥ ?
16De drinkbeker der dankzegging, dien wij dankzeggende zegenen, is die niet een gemeenschap des bloeds van Christus? Het brood, dat wij breken, is dat niet een gemeenschap des lichaams van Christus?
17Imi yiwen n weɣṛum kan i gellan, ula d nukni nuɣal d yiwet n lǧețța ɣas akken deg waṭas yid-nneɣ i nella, axaṭer ntețț meṛṛa seg yiwen n weɣṛum.
17Want een brood is het, zo zijn wij velen een lichaam, dewijl wij allen eens broods deelachtig zijn.
18Walit at Isṛail : wid itețțen seg weksum n iseflawen s weɛbad-nsen, eɛni ur criken ara d wemkan-nni anda i zellun iseflawen ?
18Ziet Israel, dat naar het vlees is: hebben niet degenen, die de offeranden eten, gemeenschap met het altaar?
19Eɛni bɣiɣ a d-iniɣ belli asfel nni i zellun i ssadaț neɣ ssadaț-nni i țɛebbiden, sɛan lqima ? Xaṭi !
19Wat zeg ik dan? Dat een afgod iets is, of dat het afgodenoffer iets is?
20Meɛna ayen akka i zellun, zellun-t i leǧnun mačči i Ṛebbi ; nekk ur bɣiɣ ara aț-țcerkem akk-d leǧnun.
20Ja, ik zeg, dat hetgeen de heidenen offeren, zij den duivelen offeren, en niet Gode; en ik wil niet, dat gij met de duivelen gemeenschap hebt.
21Ur tezmirem ara aț-țeswem si teqbuct n Sidi Ṛebbi ma yella tețțessem si țeqbuct n leǧnun ; ur tezmirem ara daɣen aț-țeččem seg weɣṛum n Sidi Ṛebbi ma yella tețțețțem seg weɣṛum n leǧnun.
21Gij kunt den drinkbeker des Heeren niet drinken, en den drinkbeker der duivelen; gij kunt niet deelachtig zijn aan de tafel des Heeren, en aan de tafel der duivelen.
22Eɛni nebɣa a nejreḥ ul n Sidi Ṛebbi a d-neskker tismin-is ? Tɣilem tazmert-nneɣ teɣleb tazmert-is ?
22Of tergen wij den Heere? Zijn wij sterker dan Hij?
23Llan wid i d-iqqaṛen : kullec d leḥlal fell-aɣ ; ț-țideț, lameɛna ur aɣ-yenfiɛ ara kullec. Kullec yețțusemmeḥ-aɣ a t-nexdem, meɛna mačči d kullec i ɣ-yesnernayen di liman.
23Alle dingen zijn mij geoorloofd, maar alle dingen zijn niet oorbaar; alle dingen zijn mij geoorloofd, maar alle dingen stichten niet.
24Ur țnadit ara ɣef nnfeɛ-nwen kan kunwi, meɛna nadit ɣef nnfeɛ n wiyaḍ.
24Niemand zoeke dat zijns zelfs is; maar een iegelijk zoeke dat des anderen is.
25Tzemrem aț-țeččem kra n wayen i gețnuzun di ssuq mbla asteqsi, mbla ma tḥebbṛem,
25Eet al wat in het vleeshuis verkocht wordt, niets ondervragende, om des gewetens wil;
26axaṭer ddunit d wayen akk yellan deg-s d ayla n Sidi Ṛebbi.
26Want de aarde is des Heeren, en de volheid derzelve.
27Ma yeɛṛeḍ-ikkun walebɛad ur numin ara s Lmasiḥ, ma tṛuḥem, ččet s neyya mbla asteqsi seg wayen akk ara wen-d-issers.
27En indien u iemand van de ongelovigen noodt, en gij daar gaan wilt, eet al wat ulieden voorgesteld wordt, niets ondervragende, om des gewetens wil.
28Lameɛna ma yella win i wen-d yennan : ayagi yețțunefk d asfel i ssadaț, ur tețțet ara imi i kkun-id ixebbeṛ iwakken ad yethedden wul nwen.
28Maar zo iemand tot ulieden zegt: Dat is afgodenoffer; eet het niet, om desgenen wil, die u dat te kennen gegeven heeft, en om des gewetens wil. Want de aarde is des Heeren, en de volheid derzelve.
29Mačči ɣef neyya-nwen i d-nniɣ akka, lameɛna ɣef neyya n win i kkun-iɛerḍen. Ihi, acimi ara ǧǧeɣ wayeḍ ad idebbeṛ deg ixemmimen-iw ?
29Doch ik zeg: om het geweten, niet van uzelven, maar des anderen; want waarom wordt mijn vrijheid geoordeeld van een ander geweten?
30Ma yella ḥemdeɣ Sidi Ṛebbi ɣef wayen i tețțeɣ, acimi ara ǧǧeɣ iman-iw ad wwten deg-i ɣef lqut i ɣef ḥemdeɣ Sidi Ṛebbi ?
30En indien ik door genade der spijze deelachtig ben, waarom word ik gelasterd over hetgeen, waarvoor ik dankzeg?
31Ama teččam neɣ teswam, neɣ kra n wayen ara txedmem, xedmet-eț i tmanegt n Sidi Ṛebbi.
31Hetzij dan dat gijlieden eet, hetzij dat gij drinkt, hetzij dat gij iets anders doet, doet het al ter ere Gods.
32Ur țțilit ara d sebba n uɣelluy ama i wat Isṛail, ama i iyunaniyen, ama i tejmaɛt n Sidi Ṛebbi,
32Weest zonder aanstoot te geven, en den Joden, en den Grieken, en der Gemeente Gods.
33am akken xeddmeɣ nekk, țnadiɣ a wen-ɛeǧbeɣ meṛṛa di kullec, ur țqellibeɣ ara ɣef nnfeɛ-inu, meɛna țqellibeɣ ɣef nnfeɛ n umur ameqqran deg-wen iwakken ad țwaselken.
33Gelijkerwijs ik ook in alles allen behaag, niet zoekende mijn eigen voordeel, maar het voordeel van velen, opdat zij mochten behouden worden.