1Alzo houde ons een ieder mens, als dienaars van Christus, en uitdelers der verborgenheden Gods.
1Ilaq a ɣ-ḥesben yemdanen belli d iqeddacen kan n Lmasiḥ i nella, d wid i gwekkel Sidi Ṛebbi i wessefhem n lbaḍna-ines.
2En voorts wordt in de uitdelers vereist, dat elk getrouw bevonden worde.
2Acu i nețṛaǧu deg win i nwekkel ɣef lḥaǧa ? Nețṛaǧu a nețkel fell-as !
3Doch mij is voor het minste, dat ik van ulieden geoordeeld worde, of van een menselijk oordeel; ja, ik oordeel ook mijzelven niet.
3Nekk, ur iyi-d-tewqiɛ ara ma yella tesḍelmem-iyi kunwi neɣ ma isseḍlem-iyi ccṛeɛ n yemdanen ; nekk daɣen ur sḍelmeɣ ara iman-iw,
4Want ik ben mijzelven van geen ding bewust; doch ik ben daardoor niet gerechtvaardigd; maar Die mij oordeelt, is de Heere.
4ɣas akken ur iyi-isseḍlem ara wul-iw, mačči d ayagi ara d-isbeggnen belli d aḥeqqi i lliɣ, axaṭer d Sidi Ṛebbi ara yi-ḥasben.
5Zo dan oordeelt niets voor den tijd, totdat de Heere zal gekomen zijn, Welke ook in het licht zal brengen, hetgeen in de duisternis verborgen is, en openbaren de raadslagen der harten; en alsdan zal een iegelijk lof hebben van God.
5Daymi ur țḥasabet ara uqbel lweqt, uqbel tuɣalin n Ssid-nneɣ ; d nețța ara d-isbeggnen s tafat-is ayen yeffren di ṭṭlam, ara d-ibeggnen daɣen ayen yeffren deg wulawen. Imiren yal yiwen ad isɛu ccan yuklal ɣer Sidi Ṛebbi.
6En deze dingen, broeders, heb ik op mijzelven en Apollos bij gelijkenis toegepast, om uwentwil; opdat gij aan ons zoudt leren, niet te gevoelen boven hetgeen geschreven is, dat gij niet, de een om eens anders wil, opgeblazen wordt tegen den ander.
6Ay atmaten, ayen akka i d-nniɣ fell-i akk-d Abulus nniɣ-t-id iwakken aț-țfehmem lmeɛna n lemtel-agi : « Ur țɛeddit ara akkin i tilas n wayen yuran » ; ilaq yiwen ur ixeddem lxilaf ger yemdanen, iwakken ad izuxx s yiwen deg-sen.
7Want wie onderscheidt u? En wat hebt gij, dat gij niet hebt ontvangen? En zo gij het ook ontvangen hebt, wat roemt gij, alsof gij het niet ontvangen hadt?
7Ihi anwa i k-yessulin ccan sennig wiyaḍ ? Acu ur k-d-nekki ara s ɣuṛ Ṛebbi deg wayen akk tesɛiḍ ? Imi d nețța i k-d-yefkan, acuɣeṛ i tețcekkiṛeḍ iman-ik am akken mačči s ɣuṛ-es i k-d-yekka ?
8Alrede zijt gij verzadigd, alrede zijt gij rijk geworden, zonder ons hebt gij geheerst; en och, of gij heerstet, opdat ook wij met u heersen mochten!
8Atan teṛwam yakan, tuɣalem d imeṛkantiyen ! Tuɣalem d imḍebbṛen mbla nukni, acḥal bɣiɣ lemmer ț-țideț tzemrem i yiman-nwen iwakken a nḍebbeṛ s tdukli !
9Want ik acht, dat God ons, die de laatste apostelen zijn, ten toon heeft gesteld als tot den dood verwezen; want wij zijn een schouwspel geworden der wereld, en den engelen, en den mensen.
9Nukni yellan d imceggɛen n Lmasiḥ, yefka-yaɣ Ṛebbi imukan ineggura ; aql-aɣ am wid ibuṣan, am wid i tețɛassa lmut, tfeṛṛeǧ deg-nneɣ ddunit meṛṛa, am lmalayekkat, am yemdanen.
10Wij zijn dwazen om Christus' wil, maar gij zijt wijzen in Christus; wij zijn zwakken, maar gij sterken; gij zijt heerlijken, maar wij verachten.
10Nukni d imehbal ɣef ddemma n Lmasiḥ, ma d kunwi d iɛeqliyen di tikli-nwen akk-d Lmasiḥ ! Nukni nefcel, kunwi tesɛam tazmert ; nukni nețwaḥqeṛ ma d kunwi tesɛam ccan !
11Tot op deze tegenwoordige ure lijden wij honger, en lijden wij dorst, en zijn naakt, en worden met vuisten geslagen, en hebben geen vaste woonplaats;
11Ar tura, aql-aɣ neqqim i laẓ d fad, neɛra, nețwet, nețmenṭar si tama ɣer tayeḍ ;
12En arbeiden, werkende met onze eigen handen; wij worden gescholden, en wij zegenen; wij worden vervolgd, en wij verdragen;
12nețɛețțib iman nneɣ a nexdem iwakken a d-nawi aɣṛum-nneɣ s ifassen-nneɣ. M'ara ɣ-reggmen nukni nețbarak-iten, m'ara ɣ-țqehhiṛen nukni nețțawi-yasen,
13Wij worden gelasterd, en wij bidden; wij zijn geworden als uitvaagsels der wereld en aller afschrapsel tot nu toe.
13m'ara d-inin ayen n diri fell-aneɣ nenehhu-ten. Ar tura ḥesben-aɣ am iḍumman n ddunit, am ineggura n yemdanen.
14Ik schrijf deze dingen niet om u te beschamen, maar als mijn lieve kinderen vermaan ik u.
14Ur wen-d-uriɣ ara ayagi iwakken a kkun-sneḥcameɣ, meɛna iwakken a kkun-sfehmeɣ am arraw iw i ḥemmleɣ.
15Want al hadt gij tien duizend leermeesters in Christus, zo hebt gij toch niet vele vaders; want in Christus Jezus heb ik u door het Evangelie geteeld.
15Ɣas ma llan ɛecṛa alaf yemdanen i kkun isselmaden deg webrid n Lmasiḥ, yiwen n baba-twen kan i tesɛam di Lmasiḥ, imi d nekk i kkun-id-yewwin ɣer webrid n Lmasiḥ s Lexbaṛ n lxiṛ.
16Zo vermaan ik u dan: zijt mijn navolgers.
16A kkun-weṣṣiɣ ihi aț-țeddum am akken ddiɣ nekkini.
17Daarom heb ik Timotheus tot u gezonden, die mijn lieve en getrouwe zoon is in den Heere, welke u zal indachtig maken mijn wegen, die in Christus zijn, gelijkerwijs ik alom in alle Gemeenten leer.
17Ɣef wayagi i wen-ceggɛeɣ Timuti, mmi eɛzizen di Lmasiḥ, iḍuɛen Sidi Ṛebbi iwakken a wen-d-yesmekti amek i leḥḥuɣ deg webrid n Lmasiḥ, akken i t-sselmadeɣ di mkul tajmaɛt n watmaten.
18Doch sommigen zijn opgeblazen, alsof ik tot ulieden niet komen zou.
18Kra deg-wen ikcem-iten zzux, ɣilen ur n-țṛuḥuɣ ara a kkun-ẓreɣ ?
19Maar ik zal haast tot u komen, zo de Heere wil, en ik zal dan verstaan, niet de woorden dergenen, die opgeblazen zijn, maar de kracht.
19Meɛna ma yebɣa Sidi Ṛebbi, qṛib a n-aseɣ ɣuṛ-wen. Ad ẓreɣ widak-agi yețzuxxun, mačči d imeslayen-nsen kan iwumi ara ḥesseɣ meɛna ad waliɣ ayen iwumi izemren.
20Want het Koninkrijk Gods is niet gelegen in woorden, maar in kracht.
20Axaṭer tazmert n tgeldit n Sidi Ṛebbi mačči d imeslayen kan ara ț-id-isbeggnen, meɛna d lecɣal.
21Wat wilt gij? Zal ik met de roede tot u komen, of in liefde en in den geest der zachtmoedigheid?
21D acu i tebɣam ? A n-aseɣ ɣuṛ wen s uɛekkaz, neɣ s wul yeččuṛen d leḥmala akk-d leḥnana ?