1Aangaande nu de dingen, die den afgoden geofferd zijn, wij weten, dat wij allen te zamen kennis hebben. De kennis maakt opgeblazen, maar de liefde sticht.
1Ɣef wayen yeɛnan aksum n iseflawen i zellun i ssadaț, ț-țideț nesɛa akk tamusni, d acu kan tamusni tețțawi-d zzux i wemdan ma d leḥmala tesnernay deg-nneɣ laman ɣer Sidi Ṛebbi.
2En zo iemand meent iets te weten, die heeft nog niets gekend, gelijk men behoort te kennen.
2Win i gɣilen yessen kra, urɛad yessin akken i glaq ad yissin.
3Maar zo iemand God liefheeft, die is van Hem gekend.
3Meɛna win iḥemmlen Sidi Ṛebbi, Sidi Ṛebbi yessen-it.
4Aangaande dan het eten der dingen, die den afgoden geofferd zijn, wij weten, dat een afgod niets is in de wereld, en dat er geen ander God is dan een.
4Ɣef wayen yeɛnan učči n weksum n iseflawen immezlen i lmeṣnuɛat, neẓra belli lmeṣnuɛat-agi ț-țikellax di ddunit axaṭer anagar yiwen n Ṛebbi i gellan.
5Want hoewel er ook zijn, die goden genaamd worden, hetzij in den hemel, hetzij op de aarde (gelijk er vele goden en vele heren zijn),
5Ɣas qqaṛen aṭas n iṛebbiten i gellan ama deg igenni ama di lqaɛa, ( axaṭer ț-țideț ! Ɣuṛ-sen aṭas n iṛebbiten akk-d ssadaț i gellan)
6Nochtans hebben wij maar een God, den Vader, uit Welken alle dingen zijn, en wij tot Hem; en maar een Heere, Jezus Christus, door Welken alle dingen zijn, en wij door Hem.
6meɛna ɣuṛ-nneɣ nukni yiwen kan n Ṛebbi i gellan, d baba-tneɣ Ṛebbi i d-ixelqen kullec, ula d nukni d ayla-s. Anagar yiwen n Ssid i gellan : d Ɛisa Lmasiḥ, yis i d-yella kullec, yis daɣen i nedder ula d nukni.
7Doch in allen is de kennis niet; maar sommigen, met een geweten des afgods tot nog toe, eten als iets dat den afgoden geofferd is; en hun geweten, zwak zijnde, wordt bevlekt.
7Aṭas ur nessin ara tideț-agi. Kra deg-sen i guɣen tannumi tețțen asfel n ssadaț, tura m'ara tețțen aksum-nni mazal ḥesben-t belli ț-țideț d asfel i ssadaț, neyya-nsen tenquqel, ḥussen am akken denben.
8De spijze nu maakt ons Gode niet aangenaam; want hetzij dat wij eten, wij hebben geen overvloed; en hetzij dat wij niet eten, wij hebben geen gebrek.
8Mačči d ayen yețmaččan ara ɣ-iqeṛṛben ɣer Ṛebbi. Ma nečča ur nerbiḥ acemma, m'ur nečči ara, ur aɣ-iṛuḥ wacemma.
9Maar ziet toe, dat deze uw macht niet enigerwijze een aanstoot worde dengenen, die zwak zijn.
9Ihi, ɛasset iman-nwen, ɣuṛ-wat tilelli-agi i tesɛam aț-țili d ugur n uɣelluy i wid ur neǧhid ara di liman.
10Want zo iemand u, die de kennis hebt, ziet in der afgoden tempel aanzitten, zal het geweten deszelven, die zwak is, niet gestijfd worden, om te eten de dingen, die den afgoden geofferd zijn?
10Axaṭer ma iwala-k-id walebɛaḍ ur neǧhid ara di liman, teqqimeḍ aț-țeččeḍ di lemqam kečč yessnen, amek tebɣiḍ ur yețṛuḥu ara ula d nețța ad yečč seg iseflawen-agi yemmezlen i ssadaț ?
11En zal de broeder, die zwak is, door uw kennis verloren gaan, om welken Christus gestorven is?
11S wakka ihi, gma-k-agi ur neǧhid ara di liman, i ɣef yemmut Lmasiḥ , ɣef ddemma n tmusni-nni inek i geɣli.
12Doch gijlieden, alzo tegen de broeders zondigende, en hun zwak geweten kwetsende, zondigt tegen Christus.
12Imi tețțawim ddnub ɣef watmaten-nwen, tessexṛabem neyya-nsen, tdenbem ɣer Lmasiḥ.
13Daarom, indien de spijs mijn broeder ergert, zo zal ik in eeuwigheid geen vlees eten, opdat ik mijn broeder niet ergere.
13Ihi ma yella ayen ara ččeɣ izmer ad isseɣli gma di ddnub, ur țțuɣaleɣ ara maḍi ad ččeɣ lmakla-nni iwakken ur iɣelli ara.