1Paulus, een apostel van Jezus Christus, door den wil van God, en Timotheus, de broeder, aan de Gemeente Gods, die te Korinthe is, met al de heiligen, die in geheel Achaje zijn:
1Nekk Bulus amceggeɛ n Sidna Ɛisa Lmasiḥ s lebɣi n Sidi Ṛebbi, akk-d gma-tneɣ Timuti, i watmaten n tejmaɛt n Sidi Ṛebbi yellan di temdint n Kurintus akk-d wid meṛṛa i gextaṛ Sidi Ṛebbi di mkul amkan n tmurt n Akaya.
2Genade zij u en vrede van God, onzen Vader, en den Heere Jezus Christus.
2Ṛṛeḥma ț-țalwit a wen-d țțunefkent s ɣuṛ Sidi Ṛebbi Baba tneɣ akk-d Sidna Ɛisa Lmasiḥ.
3Geloofd zij de God en Vader van onzen Heere Jezus Christus, de Vader der barmhartigheden, en de God aller vertroosting;
3Ad ițțubarek Sidi Ṛebbi, Baba-s n Ssid-nneɣ Ɛisa Lmasiḥ yellan di yal taswiɛt d Bab n leḥnana d ṣṣbeṛ.
4Die ons vertroost in al onze verdrukking, opdat wij zouden kunnen vertroosten degenen, die in allerlei verdrukking zijn, door de vertroosting, met welke wij zelven van God vertroost worden.
4Ițṣebbiṛ-aɣ di lemḥayen-nneɣ iwakken s ṣṣbeṛ i ɣ-d-ifka, a nizmir ula d nukni a nṣebbeṛ wid yellan di lemḥayen.
5Want gelijk het lijden van Christus overvloedig is in ons, alzo is ook door Christus onze vertroosting overvloedig.
5Axaṭer am akken i d-țeɣlayent fell-aɣ lemḥayen ɣef ddemma n Lmasiḥ, akken daɣen i ɣ-d-ițțas ṣṣbeṛ s ɣuṛ-es.
6Doch hetzij dat wij verdrukt worden, het is tot uw vertroosting en zaligheid, die gewrocht wordt in de lijdzaamheid van hetzelfde lijden, hetwelk wij ook lijden; hetzij dat wij vertroost worden, het is tot uw vertroosting en zaligheid;
6Nukni ma nenɛețțab di lmeḥnat, nțenɛețțab iwakken aț-țețțusebbṛem yerna aț-țețțuselkem. Ma nețțuṣebbeṛ nukni, aț-țețțuṣebbṛem ula d kunwi iwakken aț-țesɛum ṣṣbeṛ di lemḥayen i deg tețɛeddayem am nukni.
7En onze hoop van u is vast, als die weten, dat, gelijk gij gemeenschap hebt aan het lijden, gij ook alzo gemeenschap hebt aan de vertroosting.
7Ihi ɣef wayen i kkun-yeɛnan nețkel, nekkes anezgum, axaṭer neẓra akken i tețțekkim di lemḥayen-nneɣ, ara tețțekkim daɣen di ṣṣbeṛ i ɣ-d ițțunefken.
8Want wij willen niet, broeders, dat gij onwetende zijt van onze verdrukking, die ons in Azie overkomen is, dat wij uitnemend zeer bezwaard zijn geweest boven onze macht, alzo dat wij zeer in twijfel waren, ook van het leven.
8Nebɣa aț-țeẓrem ay atmaten lmeḥna i nesɛedda di tmurt n Asya; ɣlint-ed fell-aɣ lemḥayen iwumi ur nezmir, neɛteb armi nɣil a nemmet.
9Ja, wij hadden al zelven in onszelven het vonnis des doods, opdat wij niet op onszelven vertrouwen zouden, maar op God, Die de doden verwekt;
9Nețwali deg iman-nneɣ belli ḥekmen fell-aɣ s lmut, iwakken ur nețkal ara ɣef yiman-nneɣ lameɛna a nețkel ɣef Ṛebbi i d-iḥeggun lmegtin.
10Die ons uit zo groten dood verlost heeft, en nog verlost; op Welken wij hopen, dat Hij ons ook nog verlossen zal.
10D nețța i ɣ-d-isellken si lmut am tagi yerna nețkel belli mazal a ɣ-isellek sya ɣer zdat.
11Alzo gijlieden ook medearbeidt voor ons door het gebed, opdat over de gave, door vele personen aan ons teweeggebracht ook voor ons dankzegging door velen gedaan worde.
11Ula d kunwi tețɛawanem-aɣ m'ara tdeɛɛum ɣer Sidi Ṛebbi fell-aɣ. S wakka, ɣef ddemma n tẓallit n waṭas n watmaten, a ɣ-d-țțunefkent lbaṛakat s ɣuṛ Sidi Ṛebbi ; imiren aṭas ara iḥemden Sidi Ṛebbi ɣef ddemma nneɣ.
12Want onze roem is deze, namelijk de getuigenis van ons geweten, dat wij in eenvoudigheid en oprechtheid Gods, niet in vleselijke wijsheid, maar in de genade Gods, in de wereld verkeerd hebben, en allermeest bij ulieden.
12Ațah sebba s wayes i nefṛeḥ s yiman-nneɣ yerna ulawen-nneɣ thennan : nelḥa d yemdanen meṛṛa s wul yeṣfan d neyya, abeɛda yid wen kunwi. Ayagi yusa-yaɣ-d s ɣuṛ Ṛebbi, axaṭer mačči s lɛeqliya n yemdanen i nțeddu meɛna d ṛṛeḥma n Sidi Ṛebbi i ɣ-ițwellihen.
13Want wij schrijven u geen andere dingen, dan die gij kent, of ook erkent; en ik hoop, dat gij ze ook tot het einde toe erkennen zult;
13 Ayen i wen-nura di tebṛatin- nneɣ, nenna-t-id s wul yeṣfan d neyya, ulac deg-sent lmeɛna nniḍen anagar ayen i teɣṛam d wayen i tfehmem deg-sent. Ssarameɣ aț-țfehmem ayagi akken ilaq am akken i tebdam tfehmem-t, yeɛni ass n tuɣalin n Ssid-nneɣ Ɛisa Lmasiḥ a nili d sebba n lfeṛḥ-nwen, kunwi aț-țilim d sebba n lfeṛḥ-nneɣ.
14Gelijkerwijs gij ook ten dele ons erkend hebt, dat wij uw roem zijn, gelijk gij ook de onze zijt, in den dag van den Heere Jezus.
15Imi tḥeqqeqeɣ belli akka i gella lḥal, ssarmeɣ a n-ɛeddiɣ di tazwara ɣuṛ-wen iwakken aț-țfeṛḥem snat n tikkal.
15En op dit betrouwen wilde ik te voren tot u komen, opdat gij een tweede genade zoudt hebben;
16Qesdeɣ ad ɛeddiɣ fell-awen m'ara ṛuḥeɣ ɣer tmurt n Masidunya, syinna a d-uɣaleɣ ɣuṛ-wen iwakken a yi-tɛiwnem ad kemmleɣ abrid-iw ɣer tmurt n Yahuda.
16En door uw stad naar Macedonie gaan, en wederom van Macedonie tot u komen, en van ulieden naar Judea geleid worden.
17Mi qesdeɣ ad xedmeɣ annect-agi, eɛni ur xemmemeɣ ara ? Neɣ m'ara qesdeɣ ad xedmeɣ kra, ma nniɣ-ed anɛam neɣ ala uɣaleɣ beddleɣ ṛṛay, eɛni d lebɣi-inu i țnadiɣ ?
17Als ik dan dit voorgenomen heb, heb ik ook lichtvaardigheid gebruikt? Of neem ik het naar het vlees voor, hetgeen ik voorneem, opdat bij mij zou wezen, ja, ja, en neen, neen?
18Ṛebbi yeẓra belli ayen i wen-d-neqqaṛ mačči d anɛam akk-d ala ɣef yiwet n tikkelt ;
18Doch God is getrouw, dat ons woord, hetwelk tot u is geschied, niet is geweest ja en neen.
19axaṭer Ɛisa Lmasiḥ Mmi-s n Ṛebbi i nbecceṛ gar-awen nekk d watmaten Silwan akk-d Timuti, ur d-yusi ara iwakken ad yili d anɛam akk-d ala, meɛna anagar anɛam i gellan deg-s.
19Want de Zoon van God, Jezus Christus, Die onder u door ons is gepredikt, namelijk door mij, en Silvanus, en Timotheus, was niet ja en neen, maar is geweest ja in Hem.
20Axaṭer yis i d-iqqaṛ Sidi Ṛebbi anɛam i wayen meṛṛa i gewɛed. Ihi s yisem n Ɛisa Lmasiḥ i d-neqqaṛ daɣen amin i Sidi Ṛebbi iwakken a t-neḥmed a t-ncekkeṛ.
20Want zovele beloften Gods als er zijn, die zijn in Hem ja, en zijn in Hem amen, Gode tot heerlijkheid door ons.
21D Sidi Ṛebbi s yiman-is i ɣ isǧehden yid-wen di tikli-nneɣ akk-d Lmasiḥ, d nețța i ɣ-ixtaṛen.
21Maar Die ons met u bevestigt in Christus, en Die ons gezalfd heeft, is God;
22Yessers fell-aɣ ṭṭabeɛ-ines yerna yefka-yaɣ-d deg ulawen-nneɣ Ṛṛuḥ-is iqedsen yellan d aɛeṛbun n lbaṛakat i ɣ-iwɛed.
22Die ons ook heeft verzegeld, en het onderpand des Geestes in onze harten gegeven.
23Atan Sidi Ṛebbi yeẓra belli ț-țideț i d-qqaṛeɣ : mi qesdeɣ ur țțuɣaleɣ ara ɣer temdint n Kurintus, d aḥader i bɣiɣ a kkun-ḥadreɣ.
23Doch ik aanroepe God tot een Getuige over mijn ziel, dat ik, om u te sparen, nog te Korinthe niet ben gekomen.
24Ur nețnadi ara a wen-d-nesken ayen s wayes ara tamnem axaṭer neẓra tǧehdem di liman, lameɛna nebɣa a nexdem yid-wen iwakken a ndukkel di lfeṛḥ.
24Niet dat wij heerschappij voeren over uw geloof, maar wij zijn medewerkers uwer blijdschap; want gij staat door het geloof.