¹En als de dag van het Pinkster feest vervuld werd, waren zij allen eendrachtelijk bijeen.

¹Ass n Lɛid n wass wis xemsin, inelmaden llan nnejmaɛen akk deg yiwen n wemkan.

²En er geschiedde haastelijk uit den hemel een geluid, gelijk als van een geweldigen, gedreven wind, en vervulde het gehele huis, waar zij zaten.

²Taswiɛt kan, yekka-d yiwen n lḥess ameqqran seg igenni am waḍu iǧehden, yeččuṛ akk axxam-nni anda qqimen.

³En van hen werden gezien verdeelde tongen als van vuur, en het zat op een iegelijk van hen.

³Sehṛen-asen-d am akken d ilsawen n tmes ițemfaṛaqen wway gar-asen, rsen-d ɣef yal yiwen deg sen.

⁴En zij werden allen vervuld met den Heiligen Geest, en begonnen te spreken met andere talen, zoals de Geest hun gaf uit te spreken.

⁴Sčuṛen akk s Ṛṛuḥ iqedsen, bdan țmeslayen s tutlayin nniḍen, yal yiwen seg-sen iheddeṛ s tutlayt i s-d-yefka Ṛṛuḥ iqedsen.

⁵En er waren Joden, te Jeruzalem wonende, godvruchtige mannen van allen volke dergenen, die onder den hemel zijn.

⁵Deg ussan-nni, di temdint n Lquds, llan yemdanen n wat Isṛail yețḍuɛun Sidi Ṛebbi, i d-yusan si mkul tamurt n ddunit.

⁶En als deze stem geschied was, kwam de menigte samen, en werd beroerd, want een iegelijk hoorde hen in zijn eigen taal spreken.

⁶Mi slan i lḥess-nni, lɣaci uzzlen d meṛṛa ; dehcen, axaṭer sellen-asen țmeslayen-d s tutlayt n tmurt i deg țɛicin.

⁷En zij ontzetten zich allen, en verwonderden zich, zeggende tot elkander: Ziet, zijn niet alle dezen, die daar spreken, Galileers?

⁷Wehmen, țɛeǧben, qqaṛen wway gar-asen : Imdanen-agi yețmeslayen mačči n tmurt n Jlili ?

⁸En hoe horen wij hen een iegelijk in onze eigen taal, in welke wij geboren zijn?

⁸Amek armi yal yiwen deg-nneɣ isell-asen țmeslayen s tmeslayt-is ?

⁹Parthers, en Meders, en Elamieten, en de inwoners zijn van Mesopotamie, en Judea, en Cappadocie, Pontus en Azie.

⁹Llan gar-aneɣ yemdanen i d yusan si tmurt n Bartas, si tmurt n Midyas, si tmurt n Ilam, kra nniḍen si tmurt n Mizubuṭamya, si tmurt n Yahuda akk-d tmurt n Kafadusya, wiyaḍ si tmurt n Tqenṭert, si tmurt n Asya,

¹⁰En Frygie, en Pamfylie, Egypte, en de delen van Libye, hetwelk bij Cyrene ligt, en uitlandse Romeinen, beiden Joden en Jodengenoten;

¹⁰si tmurt n Frijya akk-d Bamfilya. Usan-d daɣen si tmurt n Maṣer, si leǧwahi n Qiṛwan di tmurt n Libya, widak i d-yusan si temdint n Ṛuma ;

¹¹Kretenzen en Arabieren, wij horen hen in onze talen de grote werken Gods spreken.

¹¹llan daɣen wat Isṛail akk-d wid itabaɛen di ddin nsen, llan wid n tegzirt n Kritus akk-d waɛṛaben. Amek armi i sen-nesla țmeslayen s tutlayin-nneɣ meṛṛa ɣef leɛǧayeb n Sidi Ṛebbi ?

¹²En zij ontzetten zich allen, en werden twijfelmoedig, zeggende, de een tegen den ander: Wat wil toch dit zijn?

¹²Dehcen akk, ur ẓrin d acu ara xemmemen, qqaṛen wway gar-asen : D acu-t wayagi ?

¹³En anderen, spottende, zeiden: Zij zijn vol zoeten wijns.

¹³Ma d wiyaḍ stehzayen fell-asen qqaṛen : D askaṛ i sekkṛen !

¹⁴Maar Petrus, staande met de elven, verhief zijn stem, en sprak tot hen: Gij Joodse mannen, en gij allen, die te Jeruzalem woont, dit zij u bekend, en laat mijn woorden tot uw oren ingaan.

¹⁴Buṭrus yellan akk-d ḥdac n ṛṛusul-nni, issaɛli taɣect-is yenna i lɣaci : Ay imezdaɣ n temdint n Lquds akk-d kunwi meṛṛa isɛeddayen ussan di temdint-agi, slet-ed mliḥ i wayen ara wen-d-iniɣ, ilaq aț-țeẓrem ayagi :

¹⁵Want deze zijn niet dronken, gelijk gij vermoedt; want het is eerst de derde ure van de dag.

¹⁵irgazen-agi ur skiṛen ara am akken i ɣilen kra seg-wen, axaṭer ațan d țesɛa n ṣṣbeḥ kan !

¹⁶Maar dit is het, wat gesproken is door den profeet Joel:

¹⁶Lameɛna ayagi yedṛan d ayen i d-icar nnbi Yuwil :

¹⁷En het zal zijn in de laatste dagen, (zegt God) Ik zal uitstorten van Mijn Geest op alle vlees; en uw zonen en uw dochters zullen profeteren, en uw jongelingen zullen gezichten zien, en uw ouden zullen dromen dromen.

¹⁷Sidi Ṛebbi yenna-d : Deg ussan ineggura a d-sserseɣ Ṛṛuḥ-iw ɣef yemdanen meṛṛa ; arrac-nwen d yessi-twen a d-țcirin ayen ara sen-d-țxebbiṛeɣ, ilmeẓyen-nwen a sen-d-țweḥḥiɣ, imɣaṛen-nwen a sen-d-mmeslayeɣ di tirga.

¹⁸En ook op Mijn dienstknechten, en op Mijn dienstmaagden, zal Ik in die dagen van Mijn Geest uitstorten, en zij zullen profeteren.

¹⁸Anɛam, deg ussan-nni a d-smireɣ Ṛṛuḥ-iw ɣef yiqeddacen-iw ț-țqeddacin-iw, a d-ciren s wayen ara sen-d-țxebbiṛeɣ.

¹⁹En Ik zal wonderen geven in den hemel boven, en tekenen op de aarde beneden, bloed en vuur, en rookdamp.

¹⁹Deg igenni ad xedmeɣ leɛǧayeb, di lqaɛa a d-sekneɣ licaṛat yessewhamen : idammen, times d usigna n ddexxan.

²⁰De zon zal veranderd worden in duisternis, en de maan in bloed, eer dat de grote en doorluchtige dag des Heeren komt.

²⁰Iṭij ad yuɣal d ṭṭlam, aggur ad yuɣal am idammen uqbel a d-yas wass n Sidi Ṛebbi ; ass-nni d ass ameqqran, yeččuṛen d lɛaḍima.

²¹En het zal zijn, dat een iegelijk, die den Naam des Heeren zal aanroepen, zalig zal worden.

²¹Imiren kra n win ineddhen s yisem n Sidi Ṛebbi ad ițțusellek.

²²Gij Israelietische mannen, hoort deze woorden: Jezus den Nazarener, een Man van God, onder ulieden betoond door krachten, en wonderen, en tekenen, die God door Hem gedaan heeft, in het midden van u, gelijk ook gijzelven weet;

²²Ay imdanen n wat Isṛail, ḥesset-ed mliḥ i wayen ara wen-d iniɣ : ɣef wayen yeɛnan Ɛisa anaṣari, teẓram akk belli Sidi Ṛebbi isbeggen ed tazmert-is mi gexdem zdat-wen lbeṛhanat, licaṛat d leɛǧubat, am akken i teẓram s yiman-nwen.

²³Dezen, door den bepaalden raad en voorkennis Gods overgegeven zijnde, hebt gij genomen, en door de handen der onrechtvaardigen aan het kruis gehecht en gedood;

²³Akken yella si zik di leqsed n Sidi Ṛebbi ; argaz-agi tezzenzem-t, d kunwi i t-yenɣan mi t-tsellmem ger ifassen n ikafriwen i t-isemmṛen ɣef lluḥ.

²⁴Welken God opgewekt heeft, de smarten des doods ontbonden hebbende, alzo het niet mogelijk was, dat Hij van denzelven dood zou gehouden worden.

²⁴Lameɛna Sidi Ṛebbi yesseḥya t-id, isellek-it-id si tesraft n lmut axaṭer d lmuḥal a t-teṭṭef ɣuṛ-es.

²⁵Want David zegt van Hem: Ik zag den Heere allen tijd voor mij; want Hij is aan mijn rechter hand, opdat ik niet bewogen worde.

²⁵Sidna Dawed yenna-d fell-as : Țwaliɣ kull ass Sidi Ṛebbi zdat-i axaṭer yețțili ɣer uyeffus-iw iwakken ur ɣelliɣ ara ;

²⁶Daarom is mijn hart verblijd; en mijn tong verheugt zich; ja, ook mijn vlees zal rusten in hope;

²⁶daymi i gefṛeḥ wul-iw, i tcennu taɣect-iw ; ula d iɣsan-iw ad ṛtiḥen di laman ;

²⁷Want Gij zult mijn ziel in de hel niet verlaten, noch zult Uw Heilige over geven, om verderving te zien.

²⁷axaṭer ur iyi-tețțaǧǧaḍ ara di laxeṛt,ur tețțaǧaḍ ara win i k-iḍuɛen ad yerku deg uẓekka.

²⁸Gij hebt mij de wegen des levens bekend gemaakt; Gij zult mij vervullen met verheuging door Uw aangezicht.

²⁸Teldiḍ-iyi iberdan n tudert ; ul-iw yeččuṛ d lfeṛḥ imi tețțiliḍ yid-i.

²⁹Gij mannen broeders, het is mij geoorloofd vrij uit tot u te spreken van den patriarch David, dat hij beide gestorven en begraven is, en zijn graf is onder ons tot op dezen dag.

²⁹Ay atmaten ilaq-iyi a wen d-mmeslayeɣ ɛinani ɣef tideț yeɛnan jeddi-tneɣ Sidna Dawed. Teẓram belli yemmut, yețwamḍel, yerna aẓekka ines mazal-it ar ass-a gar-aneɣ.

³⁰Alzo hij dan een profeet was, en wist, dat God hem met ede gezworen had, dat hij uit de vrucht zijner lenden, zoveel het vlees aangaat, den Christus verwekken zou, om Hem op zijn troon te zetten;

³⁰Lameɛna imi d nnbi i gella, yeẓra belli Sidi Ṛebbi ad iṭṭef di lemɛahda i s-d-yefka mi s-d-yenna : D yiwen si tarwa-k ara sbeddeɣ d agellid deg wemkan-ik.

³¹Zo heeft hij, dit voorziende, gesproken van de opstanding van Christus, dat Zijn ziel niet is verlaten in de hel, noch Zijn vlees verderving heeft gezien.

³¹Ɣef ḥeggu n Lmasiḥ i d-icar mi d-yenna lehduṛ-agi ; axaṭer ț-țideț, ur t-yeǧǧi di laxeṛt, ur t-yeǧǧi ad yerku.+

³²Dezen Jezus heeft God opgewekt; waarvan wij allen getuigen zijn.

³²Win ɣef i wen-d-țmeslayeɣ, d Ɛisa-agi i d-isseḥya Sidi Ṛebbi si ger lmegtin, aql-aɣ akk d inagan.

³³Hij dan, door de rechter hand Gods verhoogd zijnde, en de belofte des Heiligen Geestes, ontvangen hebbende van den Vader, heeft dit uitgestort, dat gij nu ziet en hoort.

³³Mi gețwarfed ɣer uyeffus n Sidi Ṛebbi, yețțunefk-as Ṛṛuḥ iqedsen i s-yewɛed Baba Ṛebbi, nețța ismar-it-id fell-aɣ ; d ayen i teslam, i twalam.

³⁴Want David is niet opgevaren in de hemelen; maar hij zegt: De Heere heeft gesproken tot Mijn Heere: Zit aan Mijn rechter hand.

³⁴Mačči d Sidna Dawed i gulin ɣer igenni, axaṭer d nețța i d-yennan : Sidi Ṛebbi yenna-d i Ssid-iw :

³⁵Totdat Ik Uw vijanden zal gezet hebben tot een voetbank Uwer voeten.

³⁵Sṭef amkan n lḥekma ɣer uyeffus-iw alamma rriɣ iɛdawen-ik seddaw idaṛṛen-ik.+ +

³⁶Zo wete dan zekerlijk het ganse huis Israels, dat God Hem tot een Heere en Christus gemaakt heeft, namelijk dezen Jezus, Dien gij gekruist hebt.

³⁶Ilaq ihi at Isṛail meṛṛa ad ẓren s tideț belli Ɛisa-nni i tsemmṛem ɣef lluḥ, d nețța i gerra Sidi Ṛebbi d Agellid ameqqran, d Lmasiḥ.

³⁷En als zij dit hoorden, werden zij verslagen in het hart, en zeiden tot Petrus en de andere apostelen: Wat zullen wij doen mannen broeders?

³⁷Mi slan i wayen i d-yenna Buṭrus, lɣaci meṛṛa saxen wulawen-nsen, nnan i Buṭrus d ṛṛusul nniḍen : Ay atmaten, d acu ara nexdem ?

³⁸En Petrus zeide tot hen: Bekeert u, en een iegelijk van u worde gedoopt in den Naam van Jezus Christus, tot vergeving der zonden; en gij zult de gave des Heiligen Geestes ontvangen.

³⁸Buṭrus yerra-yasen : Tubet, beddlet tikli ! Mkul yiwen deg-wen ad yețwaɣḍes s yisem n Sidna Ɛisa Lmasiḥ iwakken a wen-țwasemmḥen ddnubat-nwen, yerna a wen-d yețțunefk Ṛṛuḥ iqedsen.

³⁹Want u komt de belofte toe, en uw kinderen, en allen, die daar verre zijn, zo velen als er de Heere, onze God, toe roepen zal.

³⁹Axaṭer lweɛd-agi n Sidi Ṛebbi, yețțunefk-ed i kunwi d warraw-nwen akk-d wid meṛṛa n leǧnas nniḍen iwumi ara d-issiwel Sidi Ṛebbi Illu-nneɣ.

⁴⁰En met veel meer andere woorden betuigde hij, en vermaande hen, zeggende: Wordt behouden van dit verkeerd geslacht!

⁴⁰Buṭrus inehhu-ten s waṭas n yimeslayen nniḍen, iwakken ad amnen, yeqqaṛ-asen : Xḍut i lǧil-agi iɛewjen iwakken aț-țețțusellkem !

⁴¹Die dan zijn woord gaarne aannamen, werden gedoopt; en er werden op dien dag tot hen toegedaan omtrent drie duizend zielen.

⁴¹Wid iqeblen ayen i d-yenna Buṭrus, qeblen ad țwaɣedṣen. Ass-nni rnan-d wazal n tlata alaf n yemdanen i gumnen.

⁴²En zij waren volhardende in de leer der apostelen, en in de gemeenschap, en in de breking des broods, en in de gebeden.

⁴²Seg imiren, zgan țnejmaɛen am atmaten iwakken ad slen i wselmed n ṛṛusul ; beṭṭun aɣṛum n usmekti n Lmasiḥ, yerna deɛɛun ɣer Sidi Ṛebbi s yiwen n wul.

⁴³En een vreze kwam over alle ziel; en vele wonderen en tekenen geschiedden door de apostelen.

⁴³Tɛeǧǧben, tekcem-iten akk tugdi mi țwalin ṛṛusul xeddmen aṭas n lbeṛhanat d leɛǧayeb.

⁴⁴En allen, die geloofden, waren bijeen, en hadden alle dingen gemeen;

⁴⁴Wid akk yumnen, țɛicin s tdukli yerna beṭṭun wway gar-asen ayen akk sɛan.

⁴⁵En zij verkochten hun goederen en have, en verdeelden dezelve aan allen, naar dat elk van node had.

⁴⁵Znuzun ayla-nsen meṛṛa, ayen akken i d-jemɛen, feṛqen-t wway gar-asen mkul yiwen ɣef leḥsab n wakken yeḥwaǧ.

⁴⁶En dagelijks eendrachtelijk in den tempel volhardende, en van huis tot huis brood brekende, aten zij te zamen met verheuging en eenvoudigheid des harten;

⁴⁶Kull ass, s yiwen ṛṛay, țnejmaɛen di lǧameɛ iqedsen, țnejmaɛen daɣen deg ixxamen-nsen, beṭṭun aɣṛum iwakken ad mektin Lmasiḥ, tețțen lqut-nsen s nneya d lfeṛḥ ;

⁴⁷En prezen God, en hadden genade bij het ganse volk. En de Heere deed dagelijks tot de Gemeente, die zalig werden.

⁴⁷țḥemmiden Sidi Ṛebbi, imdanen meṛṛa țqadaṛen-ten ; Sidi Ṛebbi irennu-d kull ass ɣer tejmaɛt-nsen wid ițțusellken.