1En Saulus had mede een welbehagen aan zijn dood. En er werd te dien dage een grote vervolging tegen de Gemeente, die te Jeruzalem was; en zij werden allen verstrooid door de landen van Judea en Samaria, behalve de apostelen.
1Caɛul, d yiwen seg wid iqeblen lmut n Stifan. Ass-nni kkren-d wid ibdan țqehhiṛen tajmaɛt n wid yețțamnen s Lmasiḥ yellan di temdint n Lquds. Wid akk yumnen s Lmasiḥ rewlen ɣer tudrin n tmurt n Yahuda armi ț-țamurt n Samarya ; anagar ṛṛusul i d-yeqqimen di temdint n Lquds.
2En enige godvruchtige mannen droegen Stefanus te zamen ten grave en maakten groten rouw over hem.
2Kra yergazen iḍuɛen Sidi Ṛebbi, wwin-d Stifan meḍlen-t, ḥeznen aṭas, țrun fell-as.
3En Saulus verwoestte de Gemeente, gaande in de huizen; en trekkende mannen en vrouwen, leverde hen over in de gevangenis.
3Ma d Caɛul ixeddem akk lmejhud-is iwakken ad ihudd tajmaɛt n wid yumnen s Sidna Ɛisa ; issufuɣ ed seg ixxamen-nsen, irgazen ț-țilawin yumnen s Lmasiḥ, issekcam iten ɣer lḥebs.
4Zij dan nu, die verstrooid waren, gingen het land door, en verkondigden het Woord.
4Ihi wid akk i grewlen, mfaṛaqen, țṛuḥun seg wemkan ɣer wayeḍ, țbecciṛen lexbaṛ n lxiṛ n wawal n Sidi Ṛebbi.
5En Filippus kwam af in de stad van Samaria, en predikte hun Christus.
5Filbas iṣubb ɣer temdint n Samarya, ibecceṛ dinna lexbaṛ n lxiṛ yeɛnan Lmasiḥ.
6En de scharen hielden zich eendrachtelijk aan hetgeen van Filippus gezegd werd, dewijl zij hoorden en zagen de tekenen, die hij deed.
6Lɣaci meṛṛa rran ddehn-nsen ɣer Filbas, mi slan i wayen i d-yeqqaṛ yerna walan lbeṛhanat i gxeddem ;
7Want van velen, die onreine geesten hadden, gingen dezelve uit, roepende met grote stem; en vele geraakten en kreupelen werden genezen.
7axaṭer leǧnun țeffɣen s leɛyaḍ seg waṭas n yemdanen ițțumelken, aṭas daɣen n iquḍaṛen akk-d wid ikerfen i geḥlan.
8En er werd grote blijdschap in die stad.
8Dɣa imezdaɣ n temdint-nni meṛṛa feṛḥen mačči d kra.
9En een zeker man, met name Simon, was te voren in de stad plegende toverij, en verrukkende de zinnen des volks van Samaria, zeggende van zichzelven, dat hij wat groots was.
9Yuɣ lḥal di temdint-nni yella yiwen wergaz isem-is Semɛun, issewham imezdaɣ n tmurt n Samarya s ssḥur i gxeddem ; iḥețțeb iman-is d win yesɛan tazmert.
10Welken zij allen aanhingen, van den kleine tot den grote, zeggende: Deze is de grote kracht Gods.
10Imdanen akk am umeẓyan am umeqqran, țțaran ddehn-nsen ɣuṛ-es qqaṛen : « Argaz-agi ț-țazmert n Ṛebbi s yiman-is ; ț-țazmert-nni iwumi neqqaṛ tazmert yessewhamen ! »
11En zij hingen hem aan, omdat hij een langen tijd met toverijen hun zinnen verrukt had.
11Țțamnen yis axaṭer si zik i ten-issewham s ssḥur i gxeddem ;
12Maar toen zij Filippus geloofden, die het Evangelie van het Koninkrijk Gods, en van den Naam van Jezus Christus verkondigde, werden zij gedoopt, beiden, mannen en vrouwen.
12lameɛna, asmi umnen s wayen i sen-ibecceṛ Filbas ɣef wayen yeɛnan tagelda n Sidi Ṛebbi d yisem n Sidna Ɛisa Lmasiḥ, usan-d akk ad țwaɣeḍsen deg waman am yergazen am tlawin.
13En Simon geloofde ook zelf, en gedoopt zijnde, bleef gedurig bij Filippus; en ziende de tekenen en grote krachten, die er geschiedden, ontzette hij zich.
13Semɛun s yiman-is yumen ; ula d nețța yețwaɣḍes deg waman, seg wass-nni ur yettixiṛ ara ɣef Filbas ; ițțawham deg-s mi gețwali leɛǧayeb d lbeṛhanat timeqqranin i gxeddem.
14Als nu de apostelen, die te Jeruzalem waren, hoorden, dat Samaria het Woord Gods aangenomen had, zonden zij tot hen Petrus en Johannes;
14Mi slan belli lɣaci n tmurt n Samarya qeblen awal n Sidi Ṛebbi, ṛṛusul yeqqimen di temdint n Lquds ceggɛen-asen Buṭrus d Yuḥenna.
15Dewelken, afgekomen zijnde, baden voor hen, dat zij den Heiligen Geest ontvangen mochten.
15Mi wwḍen ɣuṛ-sen, dɛan fell asen ɣer Sidi Ṛebbi iwakken a sen-d-yefk Ṛṛuḥ iqedsen ;
16(Want Hij was nog op niemand van hen gevallen, maar zij waren alleenlijk gedoopt in den Naam van den Heere Jezus.)
16axaṭer mazal ur d-iris ula ɣef yiwen deg-sen, țwaɣeḍsen kan deg aman s yisem n Sidna Ɛisa.
17Toen legden zij de handen op hen, en zij ontvingen den Heiligen Geest.
17Buṭrus akk-d Yuḥenna ssersen ifassen-nsen fell-asen, dɣa yețțunefk asen-d Ṛṛuḥ iqedsen.
18En als Simon zag, dat, door de oplegging van de handen der apostelen de Heilige Geest gegeven werd, zo bood hij hun geld aan,
18Mi gwala Semɛun yețțunefk-ed Ṛṛuḥ iqedsen i lɣaci imi ssersen ṛṛusul ifassen-nsen fell-asen, yewwi-yasen-d idrimen yenna-yasen :
19Zeggende: Geeft ook mij deze macht, opdat, zo wien ik de handen opleg, hij den Heiligen Geest ontvange.
19Ffket-iyi ula d nekk tazmert agi iwakken kra n win i ɣef ara sserseɣ ifassen-iw, a t-ikcem Ṛṛuḥ iqedsen.
20Maar Petrus zeide tot hem: Uw geld zij met u ten verderve, omdat gij gemeend hebt, dat de gave Gods door geld verkregen wordt!
20Lameɛna Buṭrus yenna-yas : Ad negren yedrimen-ik ad glun yis-ek imi tɣileḍ Ṛṛuḥ iqedsen n Sidi Ṛebbi yețnuzu s idrimen !
21Gij hebt geen deel noch lot in dit woord: want uw hart is niet recht voor God.
21Ul-ik ur yeṣfi ara ɣer Sidi Ṛebbi ! Ur k-id-iṣaḥ umur, ur tesɛiḍ lweṛt di ccɣel-agi.
22Bekeer u dan van deze uw boosheid, en bid God, of misschien u deze overlegging uws harten vergeven wierd.
22Endem di yir ṛṛay-ik, tedɛuḍ ɣer Sidi Ṛebbi iwakken ma yella wamek, a k-yeɛfu ɣef yir axemmem-agi i d-yeffɣen seg ul-ik !
23Want ik zie, dat gij zijt in een gans bittere gal en samenknoping der ongerechtigheid.
23Atan walaɣ teččuṛeḍ d ddɣel, imlek-ik lbaṭel !
24Doch Simon, antwoordende, zeide: Bidt gijlieden voor mij tot den Heere, opdat niets over mij kome van hetgeen gij gezegd hebt.
24Semɛun yerra-yasen : Dɛut kunwi s yiman-nwen fell-i ɣer Sidi Ṛebbi iwakken ur d-ideṛṛu ara yid-i wayen akka i d-tennam.
25Zij dan nu, als zij het Woord des Heeren betuigd en gesproken hadden, keerden wederom naar Jeruzalem, en verkondigden het Evangelie in vele vlekken der Samaritanen.
25Buṭrus d Yuḥenna kemmlen cehden ɣef Sidna Ɛisa, beccṛen awal n Sidi Ṛebbi, mbeɛd uɣalen ɣer temdint n Lquds. Deg webrid-nsen, țbecciṛen lexbaṛ n lxiṛ deg waṭas n tudrin n tmurt n Samarya.
26En een engel des Heeren sprak tot Filippus, zeggende: Sta op, en ga heen tegen het zuiden, op den weg, die van Jeruzalem afdaalt naar Gaza, welke woest is.
26Yiwen lmelk n Sidi Ṛebbi inṭeq-ed ɣer Filbas yenna-yas : Kker, ṛuḥ ɣer lǧiha n usammer, ɛeddi seg webrid-nni yexlan i gețṣubbun si temdint n Lquds ɣer tmurt n Ɣaza.
27En hij stond op en ging heen; en ziet, een Moorman, een kamerling, en een machtig heer van Candace, de koningin der Moren, die over al haar schat was, welke was gekomen om aan te bidden te Jeruzalem;
27Ikker, iṛuḥ. Immuger-ed deg webrid yiwen n wergaz, d aneɣlaf n Kendyas tagellit n tmurt n Ityubya ; d nețța i d lewkil ɣef lmelk-is meṛṛa , lameɛna d argaz ur nesɛi ddunit ; yusa-d ɣer temdint n Lquds iwakken ad iɛbed Sidi Ṛebbi.
28En hij keerde wederom, en zat op zijn wagen, en las den profeet Jesaja.
28Mi gțeddu ɣef tkeṛṛust-is iwakken ad yuɣal ɣer wexxam-is, yufa-t-id lḥal yeqqaṛ di tektabt n nnbi Iceɛya.
29En de Geest zeide tot Filippus: Ga toe, en voeg u bij dezen wagen.
29Ṛṛuḥ iqedsen yenna i Filbas : Ṛuḥ qeṛṛeb ɣer tkeṛṛust-ihina.
30En Filippus liep toe, en hoorde hem den profeet Jesaja lezen, en zeide: Verstaat gij ook, hetgeen gij leest?
30Filbas yuzzel ɣuṛ-es, yesla i uneɣlaf-nni n tmurt n Ityubya yeqqaṛ di tektabt n nnbi Iceɛya. Yenna-yas : Tfehmeḍ ayen akka i teqqaṛeḍ ?
31En hij zeide: Hoe zou ik toch kunnen, zo mij niet iemand onderricht? En hij bad Filippus, dat hij zou opkomen, en bij hem zitten.
31Yerra-yas : Amek ara fehmeɣ ma ulac win ara yi-d-isfehmen ? Dɣa yesserkeb-ed Filbas ɣer tama-s.
32En de plaats der Schriftuur, die hij las, was deze: Hij is gelijk een schaap ter slachting geleid; en gelijk een lam stemmeloos is voor dien, die het scheert, alzo doet Hij Zijn mond niet open.
32Atah wayen akken yella yeqqaṛ di tektabt-nni : Am izimer m'ara t-awin a t-zlun, am tixsi iggugmen zdat win i ț-ițellsen, ur d-yeldi imi-is.
33In Zijn vernedering is Zijn oordeel weggenomen; en wie zal Zijn geslacht verhalen? Want Zijn leven wordt van de aarde weggenomen.
33Yețwaḥqeṛ, ițwačč lḥeqq-is ! Anwa ara d-yeḥkun ɣef wayen yedṛan di lǧil-ines ? Anwa ara d-yeḥkun ɣef tudert-is yețwakksen si ddunit ?
34En de kamerling antwoordde Filippus en zeide: Ik bid u, van Wien zegt de profeet dit, van zichzelven, of van iemand anders?
34Aneɣlaf-nni yenna-yas i Filbas : Di leɛnaya-k ssefhem-iyi-d ɣef wanwa i d-ițmeslay nnbi-yagi, ɣef yiman-is neɣ ɣef wayeḍ ?
35En Filippus deed zijn mond open en beginnende van diezelfde Schrift, verkondigde hem Jezus.
35Dɣa Filbas s wawal-agi i gebda a s-ițbecciṛ lexbaṛ n lxiṛ yeɛnan Sidna Ɛisa.
36En alzo zij over weg reisden, kwamen zij aan een zeker water; en de kamerling zeide: Ziedaar water; wat verhindert mij gedoopt te worden?
36Mi teddun deg webrid-nsen, wwḍen ɣer yiwen wemkan i deg llan waman. Aneɣlaf-nni yenna-yas : Atnan waman ! D acu ara yi-d iḥebsen iwakken ad țwaɣedṣeɣ ?
37En Filippus zeide: Indien gij van ganser harte gelooft, zo is het geoorloofd. En hij, antwoordende, zeide: Ik geloof, dat Jezus Christus de Zoon van God is.
37Filbas yenna-yas : Ma tumneḍ seg ul-ik, tzemreḍ aț-tețwaɣeḍseḍ. Aneɣlaf-nni yerra-yas : Umneɣ belli Sidna Ɛisa Lmasiḥ d Mmi-s n Ṛebbi.
38En hij gebood den wagen stil te houden; en zij daalden beiden af in het water, zo Filippus als de kamerling, en hij doopte hem.
38Imiren yumeṛ ad ḥebsen takeṛṛust-is. Filbas d uneɣlaf-nni rsen-d, kecmen i sin ɣer waman, dɣa Filbas isseɣḍes-it.
39En toen zij uit het water waren opgekomen, nam de Geest des Heeren Filippus weg, en de kamerling zag hem niet meer; want hij reisde zijn weg met blijdschap.
39Mi d-ffɣen seg waman, Ṛṛuḥ n Sidi Ṛebbi yerfed Filbas, yexfa ger wallen uneɣlaf-nni. Aneɣlaf-nni ikemmel abrid-is s lfeṛḥ ;
40Maar Filippus werd gevonden, te Azote; en het land doorgaande, verkondigde hij het Evangelie in alle steden, totdat hij te Cesarea kwam.
40ma d Filbas yufa-d iman-is di temdint n Acdud ; syenna ikemmel abrid-is, ițeddu ițbecciṛ awal n tudert di tudrin meṛṛa i ɣef iɛedda, armi i gewweḍ ɣer temdint n Qiṣarya.