¹Daarom dan ook, alzo wij zo groot een wolk der getuigen rondom ons hebben liggende, laat ons afleggen allen last, en de zonde, die ons lichtelijk omringt, en laat ons met lijdzaamheid lopen de loopbaan, die ons voorgesteld is;

¹Ula d nukni ihi imi i ɣ-d zwaren waṭas inagan agi, a nḍeggeṛ taɛkumt-nneɣ akk-d ddnub i ɣ-iɣummen, a nexdem s ṣṣbeṛ ccɣel-agi i ɣ-d-ițțunefken.

²Ziende op den oversten Leidsman en Voleinder des geloofs, Jezus, Dewelke, voor de vreugde, die Hem voorgesteld was, het kruis heeft verdragen, en schande veracht, en is gezeten aan de rechter hand des troons van God.

²A nṛeṣṣi tamuɣli-nneɣ di Ɛisa Lmasiḥ, nețța i ɣ-d-ildin abrid n liman yerna yessawaḍ-it ɣer lekmal ; mi geẓra lfeṛḥ i t-yețṛaǧun, yeqbel leɛtab ɣef wumidag, yeqbel tamḥeqṛanit akk-d lḥecma, dɣa yeṭṭef amkan n lḥekma ɣer tama tayeffust n Sidi Ṛebbi.

³Want aanmerkt Dezen, Die zodanig een tegenspreken van de zondaren tegen Zich heeft verdragen, opdat gij niet verflauwt en bezwijkt in uw zielen.

³Xemmemet ihi ɣuṛ-es aț-țwalim amek i geqbel leɛtab n yemdanen imednuben, iwakken ur tɛeggum ara, ur tfeččlem ara ;

⁴Gij hebt nog tot den bloede toe niet tegengestaan, strijdende tegen de zonde;

⁴axaṭer kunwi mazal ur tennuɣem ara akk-d ddnub armi d lmut,

⁵En gij hebt vergeten de vermaning, die tot u als tot zonen spreekt: Mijn zoon, acht niet klein de kastijding des Heeren, en bezwijkt niet, als gij van Hem bestraft wordt;

⁵yerna tețțum lewṣayat i wen-d-ițțak am warraw-is. A mmi ur ḥeqqeṛ ara tiyita n Sidi Ṛebbi, ur feččel ara m'ara d-izzem fell-ak

⁶Want dien de Heere liefheeft, kastijdt Hij, en Hij geselt een iegelijken zoon, die Hij aanneemt.

⁶ axaṭer Sidi Ṛebbi yețqassa wid i gḥemmel, yețțak tiɣṛit i wid i geḥseb d arraw-is .

⁷Indien gij de kastijding verdraagt, zo gedraagt Zich God jegens u als zonen; (want wat zoon is er, dien de vader niet kastijdt?)

⁷Qeblet leɛtab, imi Sidi Ṛebbi iḥseb-ikkun d arraw-is ; axaṭeṛ ulac argaz ur nețqassa ara mmi-s ;

⁸Maar indien gij zonder kastijding zijt, welke allen deelachtig zijn geworden, zo zijt gij dan bastaarden, en niet zonen.

⁸lameɛna ma yella tmenɛem i tiyita-agi i gețḥazen imdanen meṛṛa, atan ihi ur tellim ara d dderya n leḥlal, meɛna tețțusemmam d arraw n leḥṛam.

⁹Voorts, wij hebben de vaders onzes vleses wel tot kastijders gehad, en wij ontzagen hen; zullen wij dan niet veel meer den Vader der geesten onderworpen zijn, en leven?

⁹Imi ibabaten-nneɣ i ɣ-d-isɛan țțaken-aɣ tiyita yerna nqudeṛ-iten, amek ur nețqadaṛ ara Ṛebbi yellan d Baba-tneɣ s Ṛṛuḥ iqedsen, iwakken a nesɛu tudert ?

¹⁰Want genen hebben ons wel voor een korten tijd, naar dat het hun goed dacht, gekastijd; maar Deze kastijdt ons tot ons nut, opdat wij Zijner heiligheid zouden deelachtig worden.

¹⁰Imawlan-nneɣ țṛebbin-aɣ dagi di ddunit akken i sen yehwa, lameɛna Baba-tneɣ n igenwan yețțak-aɣ tiɣṛit di nnfeɛ-nneɣ iwakken a nuɣal d izedganen am nețța.

¹¹En alle kastijding als die tegenwoordig is, schijnt geen zaak van vreugde, maar van droefheid te zijn; doch daarna geeft zij van zich een vreedzame vrucht der gerechtigheid dengenen, die door dezelve geoefend zijn.

¹¹S tideț m'ara ɣ-țṛebbin yețɣiḍ aɣ lḥal lameɛna m'ara tɛeddi teswiɛt-nni, a naf belli d ayen yelhan i tudert-nneɣ.

¹²Daarom richt weder op de trage handen, en de slappe knieen;

¹² Sǧehdet ihi iɣallen-nwen yeɛyan akk ț-țgecrar-nwen ifeclen.

¹³En maakt rechte paden voor uw voeten, opdat hetgeen kreupel is, niet verdraaid worde, maar dat het veelmeer genezen worde.

¹³ Ṛeṣṣit iḍaṛṛen-nwen, ddut deg ubrid n lewqam, iwakken win isquḍuṛen ur iɣelli ara meɛna ad ibedd.

¹⁴Jaagt den vrede na met allen, en de heiligmaking, zonder welke niemand den Heere zien zal;

¹⁴Nadit amek ara tilim di lehna d medden meṛṛa, nadit ɣef ṣṣfa axaṭer win ur neṣfi ara ur izmir ara ad iwali Sidi Ṛebbi.

¹⁵Toeziende, dat niet iemand verachtere van de genade Gods; dat niet enige wortel der bitterheid, opwaarts spruitende, beroerte make en door dezelve velen ontreinigd worden.

¹⁵?adret ad yili gar-awen win ara yeṭṭixṛen ɣef ṛṛeḥma n Sidi Ṛebbi, ara yesɛun lɣecc, a t-yeǧǧ ad yefk ixulaf deg wul-is alamma yuɣal d ugur ara iḍuṛṛen wiyaḍ.

¹⁶Dat niet iemand zij een hoereerder, of een onheilige, gelijk Ezau, die om een spijze het recht van zijn eerstgeboorte weggaf.

¹⁶?uṛ-wat ad yili gar-awen win ara ijehlen, ad iffeɣ i iberdan n Ṛebbi am Icaɛu yezzenzen lḥeqq-is n umenzu s uḍebsi n lmakla.

¹⁷Want gij weet, dat hij ook daarna, de zegening willende beerven, verworpen werd; want hij vond geen plaats des berouws, hoewel hij dezelve met tranen zocht.

¹⁷Teẓram mbeɛd, mi gebɣa ad iwṛet lbaṛaka s ɣuṛ baba-s ur yețwaqbel ara ɣas akken yețḥellil-it s imeṭṭawen, ur s-yufi ara abrid amek ara s-ibeddel ṛṛay.

¹⁸Want gij zijt niet gekomen tot den tastelijken berg, en het brandende vuur, en donkerheid, en duisternis, en onweder,

¹⁸Kunwi ur tqeṛṛbem ara am wegdud n Isṛail ɣer wedrar i gezmer wemdan a t-yennal, i deg tecɛel tmes ; ur twalam ara am nutni asigna d ṭṭlam akk-d țbuciḍant,

¹⁹En tot het geklank der bazuin, en de stem der woorden; welke die ze hoorden, baden, dat het woord tot hen niet meer zou gedaan worden.

¹⁹ur teslim ara am nutni i ṣṣut n lbuq neɣ i ṛṛɛud n lehḍur-nni armi eɛnan ɣer Ṛebbi ur sen-d-irennu ula d yiwen n wawal.

²⁰(Want zij konden niet dragen, hetgeen er geboden werd: Indien ook een gedierte den berg aanraakt, het zal gestenigd of met een pijl doorschoten worden.

²⁰Axaṭer ur qbilen ara imeslayen-agi : ?as d yiwen si lmal ara d-iqeṛṛben ɣer wedrar-agi, ad immet s weṛjam.

²¹En Mozes, zo vreselijk was het gezicht, zeide: Ik ben gans bevreesd en bevende).

²¹Ayagi d ayen yessexlaɛen armi ula d Sidna Musa yenna : Tekcem-iyi tugdi armi i țergigiɣ.

²²Maar gij zijt gekomen tot den berg Sion, en de stad des levenden Gods, tot het hemelse Jeruzalem, en de vele duizenden der engelen;

²²Lameɛna kunwi tqeṛṛbem ɣer wedrar n Siyun, ɣer temdint n Sidi Ṛebbi bab n tudert, ɣer temdint n Lquds yellan deg igenwan anda llant luluf n lmalayekkat.

²³Tot de algemene vergadering en de Gemeente der eerstgeborenen, die in de hemelen opgeschreven zijn, en tot God, den Rechter over allen, en de geesten der volmaakte rechtvaardigen;

²³Tqeṛṛbem ɣer tejmaɛt n wid yextaṛ Ṛebbi d imezwura yesɛan ismawen-nsen uran deg igenwan. Tqeṛṛbem ɣer Ṛebbi nețța i gḥekkmen ɣef yemdanen meṛṛa, tqeṛṛbem ɣer leṛwaḥ n iḥeqqiyen i gewwḍen ɣer lekmal.

²⁴En tot den Middelaar des nieuwen testaments, Jezus, en het bloed der besprenging, dat betere dingen spreekt dan Abel.

²⁴Tqeṛṛbem daɣen ɣer Ɛisa i ɣ-ildin abrid ɣer Ṛebbi s lemɛahda tajdiṭ akk-d idammen-is yuzzlen, yesɛan azal akteṛ n wid n Habil.

²⁵Ziet toe, dat gij Dien, Die spreekt, niet verwerpt; want indien dezen niet zijn ontvloden, die dengene verwierpen, welke op aarde Goddelijke antwoorden gaf, veelmeer zullen wij niet ontvlieden, zo wij ons van Dien afkeren, Die van de hemelen is;

²⁵?uṛ-wat ihi, smeḥsiset i win i wen-d-ițmeslayen, ur xeddmet ara am wat Isṛail yugin ad semḥessen i win i sen-d-iceggeɛ Sidi Ṛebbi akken a d-uɣalen ɣer webrid, axaṭer ma yella nutni yeɣli-d fell-asen lɛiqab n Ṛebbi amek ara nemneɛ seg-s nukni, m'ur nuɣ ara awal i win i ɣ-d-ițweṣṣin seg igenwan.

²⁶Wiens stem toen de aarde bewoog; maar nu heeft Hij verkondigd, zeggende: Nog eenmaal zal Ik bewegen niet alleen de aarde, maar ook den hemel.

²⁶Zik-nni, s ṣṣut-is yessenhez lqaɛa, ma ț-țura yefka-d lemɛahda-agi : Tikkelt nniḍen ad senhezzeɣ daɣen mačči kan ddunit meɛna ula d igenwan .

²⁷En dit woord: Nog eenmaal, wijst aan de verandering der bewegelijke dingen, als welke gemaakt waren, opdat blijven zouden de dingen, die niet bewegelijk zijn.

²⁷Imeslayen-agi « tikkelt nniḍen daɣen » sbeggnen-d belli ayen yețwaxelqen ad yenhezz ad yenger iwakken a d-yeqqim kan wayen yețdumun.

²⁸Daarom, alzo wij een onbewegelijk Koninkrijk ontvangen, laat ons de genade vast houden, door dewelke wij welbehagelijk Gode mogen dienen, met eerbied en godvruchtigheid.

²⁸?ef wannect-agi imi i ɣ-d tețțunefk tgeldit ibedden ɣef lsas iṣeḥḥan a neḥmed a ncekkeṛ Sidi Ṛebbi s weɛbad i s-iɛeǧben, s liman ț-țugdi.

²⁹Want onze God is een verterend vuur.

²⁹Axaṭer Illu-nneɣ am tmes itețțen.