1En Hij zeide ook een gelijkenis tot hen, daartoe strekkende, dat men altijd bidden moet, en niet vertragen;
1Sidna Ɛisa yewwi-yasen-d lemtel-agi iwakken ad deɛɛun daymen ɣer Sidi Ṛebbi ur feččlen ara.
2Zeggende: Er was een zeker rechter in een stad, die God niet vreesde, en geen mens ontzag.
2Yenna-yasen : Deg yiwet n temdint yella yiwen lqaḍi, ur ițțagad Ṛebbi ur yețqadaṛ imdanen.
3En er was een zekere weduwe in dezelfde stad, en zij kwam tot hem, zeggende: Doe mij recht tegen mijn wederpartij.
3Di temdint-nni tella daɣen yiwet n taǧǧalt tețṛuḥu ɣuṛ-es, teqqaṛ-as : « eḥkem s lḥeqq gar-i d wexṣim-iw. »
4En hij wilde voor een langen tijd niet; maar daarna zeide hij bij zichzelven: Hoewel ik God niet vreze, en geen mens ontzie;
4Aṭas i geqqim yegguma a s-yefk lḥeqq, meɛna ixemmem deg yiman-is yenna : « taǧǧalt-agi eɛyiɣ deg-es ! ?as ur țțaggadeɣ Ṛebbi ur ḥsibeɣ yiwen
5Nochtans, omdat deze weduwe mij moeilijk valt, zo zal ik haar recht doen, opdat zij niet eindelijk kome, en mij het hoofd breke.
5a s-fkeɣ lḥeqq akken ur d-tețțuɣal ara a yi-teṛṛeẓ aqeṛṛuy-iw. »
6En de Heere zeide: Hoort, wat de onrechtvaardige rechter zegt.
6Dɣa Sidna Ɛisa yenna : Twalam ayen i d-yenna lqaḍi agi amesbaṭli !
7Zal God dan geen recht doen Zijn uitverkorenen, die dag en nacht tot Hem roepen, hoewel Hij lankmoedig is over hen?
7Amek Sidi Ṛebbi ur d-yețțak ara lḥeqq i wid i gextaṛ, i gețɛeggiḍen ɣuṛ-es am yiḍ am ass ? A wen-d-iniɣ : ur yețɛeṭṭil ara iwakken a ten-iɛiwen, a sen-yefk lḥeqq.
8Ik zeg u, dat Hij hun haastelijk recht doen zal. Doch de Zoon des mensen, als Hij komt, zal Hij ook geloof vinden op de aarde?
8Meɛna Mmi-s n bunadem asm'ara d-yas, wissen ma d-yaf liman di ddunit ?
9En Hij zeide ook tot sommigen, die bij zichzelven vertrouwden, dat zij rechtvaardig waren, en de anderen niets achtten, deze gelijkenis:
9Yenna-d daɣen lemtel-agi ɣef kra n yemdanen iḥesben iman-nsen d iḥeqqiyen ɣer Ṛebbi, iḥeqqṛen wiyaḍ :
10Twee mensen gingen op in den tempel om te bidden, de een was een Farizeer, en de ander een tollenaar.
10Sin yergazen ulin ɣer lǧameɛ ad ẓallen ; yiwen (d ccix n lǧameɛ) n ukabar n ifariziyen, wayeḍ d amekkas (ixeddmen ɣer iṛumaniyen istɛemṛen tamurt).
11De Farizeer, staande, bad dit bij zichzelven: O God! ik dank U, dat ik niet ben gelijk de anderen mensen, rovers, onrechtvaardigen, overspelers; of ook gelijk deze tollenaar.
11Afarizi ibedd yețẓalla yeqqaṛ deg iman-is : a k-ḥemdeɣ a k-cekkṛeɣ a Sidi Ṛebbi imi ur lliɣ ara am wid yellan d imcumen, d ixeddaɛen, yețɛicin di zzna ; a k-cekkṛeɣ daɣen imi ur lliɣ ara am umekkas-agi.
12Ik vast tweemaal per week; ik geef tienden van alles, wat ik bezit.
12?țuẓumeɣ sin wussan di dduṛt, țțakeɣ leɛcuṛ seg wayen sɛiɣ.
13En de tollenaar, van verre staande, wilde ook zelfs de ogen niet opheffen naar den hemel, maar sloeg op zijn borst, zeggende: O God! wees mij zondaar genadig!
13Amekkas-nni ibedd mebɛid, issetḥa ad yerfed ula d allen-is ɣer igenni, yekkat deg idmaren-is yeqqaṛ : « a Sidi Ṛebbi, ḥunn fell-i nekk yellan d amednub ! »
14Ik zeg ulieden: Deze ging af gerechtvaardigd in zijn huis, meer dan die; want een ieder, die zichzelven verhoogt, zal vernederd worden, en die zichzelven vernedert, zal verhoogd worden.
14A wen-d-iniɣ : amekkas-nni yuɣal ɣer wexxam-is di lehna, yețwaqbel ɣer Sidi Ṛebbi, ma d afarizi-nni ur yețwaqbel ara. Kra n win yessimɣuṛen iman-is a t-id-isres Sidi Ṛebbi ; ma d win yessimẓiyen iman-is a t-issaɛli.
15En zij brachten ook de kinderkens tot Hem, opdat Hij die zou aanraken; en de discipelen, dat ziende, bestraften dezelve.
15Lɣaci țțawin-as-ed ula d llufanat iwakken ad issers afus-is fell-asen a ten-ibarek. Inelmaden-is mi walan ayagi, țnaɣen-ten.
16Maar Jezus riep dezelve kinderkens tot Zich, en zeide: Laat de kinderkens tot Mij komen, en verhindert hen niet; want derzulken is het Koninkrijk Gods.
16Sidna Ɛisa issawel asen-d yenna : Anfet-asen i warrac imeẓyanen a d-asen ɣuṛ-i ur ten-țțarrat ara, axaṭer tagelda n Ṛebbi tețwahegga i wid yellan am nutni.
17Voorwaar, zeg Ik u: Zo wie het Koninkrijk Gods niet zal ontvangen als een kindeken, die zal geenszins in hetzelve komen.
17A wen-iniɣ tideț : kra n win ur neqbil ara tageldit n Sidi Ṛebbi am weqcic ameẓyan, ur ț-ikeččem ara.
18En een zeker overste vraagde Hem, zeggende: Goede Meester, wat doende zal ik het eeuwige leven beerven?
18Yiwen umeṛkanti isteqsa Sidna Ɛisa yenna-yas : Ay argaz n lɛali, d acu i yi ilaqen a t-xedmeɣ iwakken ad sɛuɣ tudert n dayem ?
19En Jezus zeide tot hem: Wat noemt gij Mij goed? Niemand is goed, dan Een, namelijk God.
19Sidna Ɛisa yenna-yas : Acuɣeṛ i yi-d-tenniḍ « ay argaz lɛali » ? Ulac win yellan d lɛali-t anagar Sidi Ṛebbi !
20Gij weet de geboden: Gij zult geen overspel doen; gij zult niet doden; gij zult niet stelen; gij zult geen valse getuigenis geven; eer uw vader en uw moeder.
20Tessneḍ ayen i d-tenna ccariɛa n Musa : ur xeddem ara zzna, ur neqq ara, ur țțaker ara, ur țcehhid ara s ẓẓur, qadeṛ baba-k d yemma-k.
21En hij zeide: Al deze dingen heb ik onderhouden van mijn jonkheid aan.
21Argaz-nni yenna-yas : Ayagi akk xeddmeɣ-t seg wasmi lliɣ d ameẓyan.
22Doch Jezus, dit horende, zeide tot hem: Nog een ding ontbreekt u; verkoop alles, wat gij hebt, en deel het onder de armen, en gij zult een schat hebben in den hemel; en kom herwaarts, volg Mij.
22Mi gesla Sidna Ɛisa i imeslayen agi, yenna-yas : Ihi txuṣṣ-ik yiwet lḥaǧa kan : ṛuḥ zzenz ayen akk tesɛiḍ, seddeq-it i yigellilen iwakken aț-țesɛuḍ agerruj deg igenni, tuɣaleḍ-ed aț-țedduḍ yid-i.
23Maar als hij dit hoorde, werd hij geheel droevig; want hij was zeer rijk.
23Argaz-nni mi gesla i yimeslayen-agi yeɣli-d fell-as leḥzen imi d ameṛkanti i gella.
24Jezus nu, ziende, dat hij geheel droevig geworden was, zeide: Hoe bezwaarlijk zullen degenen, die goed hebben, in het Koninkrijk Gods ingaan!
24Mi t-iwala yeḥzen, Sidna Ɛisa yenna : Acḥal i sen-yewɛeṛ i wid yesɛan cci ad kecmen ɣer tgelda n Sidi Ṛebbi !
25Want het is lichter, dat een kemel ga door het oog van een naald, dan dat een rijke in het Koninkrijk Gods inga.
25Ishel i welɣem ad iɛeddi di tiṭ n tissegnit wala i umeṛkanti ad yekcem ɣer tgelda n Sidi Ṛebbi.
26En die dit hoorden, zeiden: Wie kan dan zalig worden?
26Wid i s-yeslan, nnan-as : Anwa i gzemren ad ițțusellek ?
27En Hij zeide: De dingen, die onmogelijk zijn bij de mensen, zijn mogelijk bij God.
27Sidna Ɛisa yerra-yasen : Ayen yellan d lmuḥal i wemdan yeshel ɣer Sidi Ṛebbi.
28En Petrus zeide: Zie, wij hebben alles verlaten, en zijn U gevolgd.
28Buṭrus yenna-yas : I nukkni yeǧǧan kullec iwakken a neddu yid-ek ?
29En Hij zeide tot hen: Voorwaar, Ik zeg ulieden, dat er niemand is, die verlaten heeft huis, of ouders, of broeders, of vrouw, of kinderen, om het Koninkrijk Gods;
29Sidna Ɛisa yenna-yasen : A wen-iniɣ tideț : kra n win yeǧǧan axxam-is, tameṭṭut-is, ayetma- s, imawlan-is neɣ arraw-is ɣef ddemma n tgeldit n Ṛebbi,
30Die niet zal veelvoudig weder ontvangen in dezen tijd, en in de toekomende eeuw het eeuwige leven.
30a s-d-ițunefk di ddunit-agi akteṛ n wayen yeǧǧa yerna ɣer zdat, ad yesɛu tudert n dayem.
31En Hij nam de twaalven bij Zich, en zeide tot hen: Ziet, wij gaan op naar Jeruzalem, en het zal alles volbracht worden aan den Zoon des mensen, wat geschreven is door de profeten.
31Sidna Ɛisa ijmeɛ-ed ɣuṛ-es tnac-nni inelmaden-is yenna-yasen : Aql-aɣ a nali ɣer temdint n Lquds, ad idṛu wayen akk i d-uran lenbiya ɣef wayen yeɛnan Mmi-s n bunadem.
32Want Hij zal den heidenen overgeleverd worden, en Hij zal bespot worden, en smadelijk behandeld worden, en bespogen worden.
32Ad ițțusellem ger ifassen n lkeffaṛ, ad ḍsen fell-as, ad kksen fell-as sser, a t-ssusfen.
33En Hem gegeseld hebbende, zullen zij Hem doden; en ten derden dage zal Hij wederopstaan.
33A t-wwten s ujelkkaḍ ( s ucelliṭ ), a t-enɣen ; ass wis tlata a d-iḥyu si ger lmegtin.
34En zij verstonden geen van deze dingen; en dit woord was voor hen verborgen, en zij verstonden niet, hetgeen gezegd werd.
34Inelmaden-is ur fhimen acemma deg wayen i sen-d-yenna, lmeɛna n imeslayen-agi tețwaffer fell-asen. Ur ẓrin ara d acu i gebɣa a t-id-yini.
35En het geschiedde, als Hij nabij Jericho kwam, dat een zeker blinde aan den weg zat, bedelende.
35Akken qṛib ad yaweḍ Sidna Ɛisa ɣer temdint n Yiriku, yiwen uderɣal yeqqim rrif n webrid yessutur tin n Ṛebbi.
36En deze, horende de schare voorbijgaan, vraagde, wat dat ware.
36Mi gesla i lɣaci țɛeddayen, yesteqsa d acu i gedṛan ;
37En zij boodschapten hem, dat Jezus de Nazarener voorbijging.
37nnan-as belli d Ɛisa Anaṣari i d-iɛeddan.
38En hij riep, zeggende: Jezus, Gij Zone Davids, ontferm U mijner!
38Dɣa iɛeggeḍ yenna : A Ɛisa, a mmi-s n Sidna Dawed, ḥunn fell-i !
39En die voorbijgingen, bestraften hem, opdat hij zwijgen zou; maar hij riep zoveel te meer: Zone Davids, ontferm U mijner!
39Wid yezwaren țdemmiren-t ɣer deffir qqaṛen-as : Ssusem a k-ihdu Ṛebbi ! Meɛna nețța yețɛeggiḍ akteṛ : A mmi-s n Sidna Dawed, ḥunn fell-i !
40En Jezus, stilstaande, beval, dat men denzelven tot Hem brengen zou; en als hij nabij Hem gekomen was, vraagde Hij hem,
40Sidna Ɛisa yeḥbes, yefka lameṛ a s-t-id-awin. Mi d-yewweḍ ɣuṛ-es, yenna-yas :
41Zeggende: Wat wilt gij, dat Ik u doen zal? En hij zeide: Heere! dat ik ziende mag worden.
41D acu tebɣiḍ a k-t-xedmeɣ ? Yerra-yas-d : A Sidi, bɣiɣ a yi-d-yuɣal yeẓri !
42En Jezus zeide tot hem: Word ziende; uw geloof heeft u behouden.
42Sidna Ɛisa yenna-yas : Wali ! Imi tumneḍ yis-i atan tețțusellkeḍ.
43En terstond werd hij ziende, en volgde Hem, God verheerlijkende. En al het volk, dat ziende, gaf Gode lof.
43Imiren kan yuɣal-it-id yeẓri yețwali, yedda d Sidna Ɛisa, iḥemmed Ṛebbi. Mi walan ayagi, lɣaci meṛṛa ḥemden Ṛebbi.