1Het begin des Evangelies van JEZUS CHRISTUS, den Zone Gods.
1Akka i gebda lexbaṛ n lxiṛ yeɛnan Ɛisa Lmasiḥ, Mmi-s n Ṛebbi.
2Gelijk geschreven is in de profeten: Ziet, Ik zend Mijn engel voor Uw aangezicht, die Uw weg voor U heen bereiden zal.
2Am akken yura di tektabt n nnbi Iceɛya : Ad zzewreɣ zdat-ek amceggeɛ-iw, a k-ifres abrid.
3De stem des roependen in de woestijn: Bereidt den weg des Heeren, maakt Zijn paden recht.
3 ?-țaɣect n win yețɛeggiḍen deg unezṛuf : heggit abrid i Sidi Ṛebbi, ssemsawit iberdan-is !
4Johannes was dopende in de woestijn, en predikende den doop der bekering tot vergeving der zonden.
4Iban-ed Yeḥya aɣeṭṭas deg unezṛuf , yesseɣḍas lɣaci deg waman, yeqqaṛ-asen : Beddlet tikli, aset-ed aț-țețwaɣeḍsem iwakken a wen-yeɛfu Sidi Ṛebbi.
5En al het Joodse land ging tot hem uit, en die van Jeruzalem; en werden allen van hem gedoopt in de rivier de Jordaan, belijdende hun zonden.
5Imezdaɣ meṛṛa n tmurt n Yahuda d wid n temdint n Lquds țṛuḥun-d ɣuṛ-es, țqiṛṛin s ddnubat-nsen zdat lɣaci dɣa Yeḥya yeṣṣeɣḍas-iten deg wasif n Urdun.
6En Johannes was gekleed met kemelshaar, en met een lederen gordel om zijn lenden, en at sprinkhanen en wilde honig.
6Yelsa llebsa yețwaxedmen s ccɛeṛ n welɣem, yebges tabagust n weglim ɣef wammas-is. Lqut-is d ajṛad akk-d țament n lexla.
7En hij predikte, zeggende: Na mij komt, Die sterker is dan ik, Wien ik niet waardig ben, nederbukkende, den riem Zijner schoenen te ontbinden.
7Yețbecciṛ yeqqaṛ : Win ara d-yasen deffir-i yugar iyi, yesɛa tazmert akteṛ-iw ; ur uklaleɣ ara ad knuɣ a s-fsiɣ ula d lexyuḍ n warkasen-is.
8Ik heb ulieden wel gedoopt met water, maar Hij zal u dopen met den Heilige Geest.
8Nekk sseɣḍaseɣ-kkun deg waman, lameɛna nețța a kkun-isseɣḍes s Ṛṛuḥ iqedsen.
9En het geschiedde in diezelfde dagen, dat Jezus kwam van Nazareth, gelegen in Galilea, en werd van Johannes gedoopt in de Jordaan.
9Deg wussan-nni, Sidna Ɛisa yusa-d si taddart n Naṣaret ɣer tmurt n Jlili. Yesseɣḍes-it Yeḥya deg wasif n Urdun.
10En terstond als Hij uit het water opklom, zag Hij de hemelen opengaan, en den Geest, gelijk een duif, op Hem nederdalen.
10Akken i d-iffeɣ seg waman, iwala igenwan ldin, Ṛṛuḥ iqedsen iṣubb-ed fell-as s ṣṣifa n tetbirt.
11En er geschiedde een stem uit de hemelen: Gij zijt Mijn geliefde Zoon, in Denwelken Ik Mijn welbehagen heb!
11Yiwet n taɣect tekka-d seg igenwan tenna-d : Kečč d Mmi eɛzizen ; deg-k i gella lfeṛḥ-iw !
12En terstond dreef Hem de Geest uit in de woestijn.
12Imiren kan, Ṛṛuḥ iqedsen yewwi-t ɣer uneẓruf,
13En Hij was aldaar in de woestijn veertig dagen, verzocht van den satan; en was bij de wilde gedierten; en de engelen dienden Hem.
13anda i t-ijeṛṛeb Cciṭan ṛebɛin wussan. Yețɛic ger lewḥuc n lɣaba, lmalayekkat qeddcent fell-as.
14En nadat Johannes overgeleverd was, kwam Jezus in Galilea, predikende het Evangelie van het Koninkrijk Gods.
14Mi gețwaḥbes Yeḥya, Sidna Ɛisa iṛuḥ ɣer tmurt n Jlili ; yețbecciṛ lexbaṛ n lxiṛ n Sidi Ṛebbi, yeqqaṛ :
15En zeggende: De tijd is vervuld, en het Koninkrijk Gods nabij gekomen; bekeert u, en gelooft het Evangelie.
15Tageldit n Ṛebbi tqeṛṛeb-ed ! Yewweḍ-ed lweqt-is ! Uɣalet-ed ɣer webrid tamnem s lexbaṛ n lxiṛ !
16En wandelende bij de Galilese zee, zag Hij Simon en Andreas, zijn broeder, werpende het net in de zee (want zij waren vissers);
16Mi gella ileḥḥu rrif n lebḥeṛ n tmurt n Jlili, iwala Semɛun akk-d gma-s Andriyus ṭeggiṛen acebbak ɣer lebḥeṛ, axaṭer d iṣeggaḍen i llan.
17En Jezus zeide tot hen: Volgt Mij na, en Ik zal maken, dat gij vissers der mensen zult worden.
17Sidna Ɛisa yenna-yasen : Ddut-ed yid-i, a kkun-rreɣ d iṣeggaḍen n yemdanen.
18En zij, terstond hun netten verlatende, zijn Hem gevolgd.
18Imiren kan, ǧǧan icebbaken nsen, ddan yid-es.
19En van daar een weinig voortgegaan zijnde, zag Hij Jakobus, den zoon van Zebedeus, en Johannes, zijn broeder, en dezelven in het schip hun netten vermakende.
19Ikemmel abrid-is, iwala Yeɛqub akk-d gma-s Yuḥenna yellan d arraw n Zabadi, qqimen di teflukt-nsen țxiḍin icebbaken.
20En terstond riep Hij hen; en zij, latende hun vader Zebedeus in het schip, met de huurlingen, zijn Hem nagevolgd.
20Yessawel-asen, imiren kan ǧǧan baba-tsen akk-d ixeddamen-is di teflukt, ddan d Sidna Ɛisa.
21En zij kwamen binnen Kapernaum; en terstond op den sabbatdag in de synagoge gegaan zijnde, leerde Hij.
21Sidna Ɛisa d inelmaden-is wwḍen ɣer temdint n Kafernaḥum. Deg wass n ssebt yellan d ass n westeɛfu, Sidna Ɛisa yekcem ɣer lǧameɛ yebda yesselmad.
22En zij versloegen zich over Zijn leer; want Hij leerde hen, als machthebbende, en niet als de Schriftgeleerden.
22Lɣaci i s-ițḥessisen wehmen deg uselmed ines axaṭer imeslayen-is sɛan tissas ( lhiba ), mačči am uselmed n lɛulama n ccariɛa.
23En er was in hun synagoge een mens, met een onreinen geest, en hij riep uit,
23Yella di lǧameɛ-nni yiwen n wergaz i gezdeɣ uṛuḥani, yebda yețɛeggiḍ yeqqaṛ :
24Zeggende: Laat af, wat hebben wij met U te doen, Gij Jezus Nazarener, zijt Gij gekomen om ons te verderven? Ik ken U, wie Gij zijt, namelijk de Heilige Gods.
24D acu tebɣiḍ ɣuṛ-nneɣ a Ɛisa anaṣari ? Tusiḍ-ed a ɣ-tesnegreḍ ? ?riɣ d acu-k, kečč d Imqeddes n Ṛebbi !
25En Jezus bestrafte hem, zeggende: Zwijg stil, en ga uit van hem.
25Sidna Ɛisa iɛeggeḍ fell-as yenna : Ssusem ! Effeɣ seg wergaz-agi !
26En de onreine geest, hem scheurende, en roepende met een grote stem, ging uit van hem.
26Aṛuḥani ihucc argaz-nni s lǧehd, yeffeɣ seg-s s leɛyaḍ.
27En zij werden allen verbaasd, zodat zij onder elkander vraagden, zeggende: Wat is dit? Wat nieuwe leer is deze, dat Hij met macht ook den onreine geesten gebiedt, en zij Hem gehoorzaam zijn!
27Lɣaci meṛṛa xelɛen, wa yeqqaṛ i wa : D acu-t wayagi ? D acu-t uselmed-agi ajdid yesɛan lhiba ? Argaz-agi yeḥkem ula ɣef yiṛuḥaniyen yerna țțaɣen-as awal !
28En Zijn gerucht ging terstond uit, in het gehele omliggende land van Galilea.
28Seg imiren, Sidna Ɛisa yețwassen di tmurt n Jlili meṛṛa.
29En van stonde aan uit de synagoge gegaan zijnde, kwamen zij in het huis van Simon en Andreas, met Jakobus en Johannes.
29Mi d-ffɣen si lǧameɛ, ṛuḥen ɣer wexxam n Semɛun d Andriyus, yedda Yeɛqub d Yuḥenna.
30En Simons vrouws moeder lag met de koorts; en terstond zeiden zij Hem van haar.
30Taḍeggalt n Semɛun tuḍen, tuɣ-iț tawla ; hedṛen-as fell-as i Sidna Ɛisa.
31En Hij, tot haar gaande, vatte haar hand, en richtte haar op; en terstond verliet haar de koorts, en zij diende henlieden.
31Iqeṛṛeb ɣuṛ-es, yeṭṭef-as afus, yeskker-iț-id. Imiren kan teffeɣ-iț tawla-nni, tekker tqeddec-asen.
32Als het nu avond geworden was, toen de zon onderging, brachten zij tot Hem allen, die kwalijk gesteld, en van den duivel bezeten waren.
32Tameddit mi geɣli yiṭij, wwin-as-d aṭas n imuḍan akk-d wid zedɣen iṛuḥaniyen.
33En de gehele stad was bijeenvergaderd omtrent de deur.
33Lɣaci n temdint meṛṛa nnejmaɛen-d zdat tewwurt.
34En Hij genas er velen, die door verscheidene ziekten kwalijk gesteld waren; en wierp vele duivelen uit, en liet de duivelen niet toe te spreken, omdat zij Hem kenden.
34Sidna Ɛisa yesseḥla aṭas n imuḍan i ghelken yal aṭan ; yessufeɣ aṭas n iṛuḥaniyen yerna ur ten-yețțaǧa ara a d-mmeslayen, axaṭer nutni ẓran d acu-t.
35En des morgens vroeg, als het nog diep in den nacht was, opgestaan zijnde, ging Hij uit, en ging henen in een woeste plaats, en bad aldaar.
35?ṣbeḥ zik uqbel ad yali wass, Sidna Ɛisa yeffeɣ ɣer lexla iwakken ad yedɛu ɣer Sidi Ṛebbi.
36En Simon, en die met hem waren, zijn Hem nagevolgd.
36Semɛun d imdukkal-is ffɣen ad nadin fell-as ;
37En zij Hem gevonden hebbende, zeiden tot Hem: Zij zoeken U allen.
37mi t-ufan, nnan-as : A Sidi, medden akk țnadin fell-ak.
38En Hij zeide tot hen: Laat ons in de bijliggende vlekken gaan, opdat Ik ook daar predike; want daartoe ben Ik uitgegaan.
38Sidna Ɛisa yerra-yasen : Eyyaw a nṛuḥet ɣer tudrin iqeṛben axaṭer ilaq ad beccṛeɣ daɣen dinna. ?ef wannect-agi i d-usiɣ.
39En Hij predikte in hun synagogen, door geheel Galilea, en wierp de duivelen uit.
39Dɣa iṛuḥ ɣer tmurt n Jlili, yețbecciṛ di leǧwameɛ, yessufuɣ leǧnun.
40En tot Hem kwam een melaatse, biddende Hem, en vallende voor Hem op de knieen, en tot Hem zeggende: Indien Gij wilt, Gij kunt mij reinigen.
40Yiwen wergaz ihelken lbeṛs yusa-d ɣer Sidna Ɛisa, yeɣli ɣef tgecrar, iḥellel-it yenna-yas : A Sidi, ma tebɣiḍ, tzemreḍ a yi-tesseḥluḍ.
41En Jezus, met barmhartigheid innerlijk bewogen zijnde, strekte de hand uit, en raakte hem aan, en zeide tot hem: Ik wil, word gereinigd!
41Sidna Ɛisa iɣaḍ-it wergaz-nni, dɣa yeẓẓel afus-is innul-it, yenna yas : Bɣiɣ, ili-k teḥliḍ !
42En als Hij dit gezegd had, ging de melaatsheid terstond van hem, en hij werd gereinigd.
42Imiren kan, yeḥla si lbeṛs-nni, yuɣal yeṣfa.
43En als Hij hem strengelijk verboden had, deed Hij hem terstond van Zich gaan;
43Sidna Ɛisa iserreḥ-as ad iṛuḥ, iweṣṣa-t s lḥeṛs yenna-yas :
44En zeide tot hem: Zie, dat gij niemand iets zegt; maar ga heen en vertoon uzelven den priester, en offer voor uw reiniging, hetgeen Mozes geboden heeft, hun tot een getuigenis.
44Sel-iyi-d mliḥ ! Ur țɛawad i yiwen ayen yedṛan, lameɛna ṛuḥ a k-iẓer lmuqeddem, tawiḍ asfel ɣef ṣeffu-inek akken i t-id-iweṣṣa Musa.
45Maar hij uitgegaan zijnde, begon vele dingen te verkondigen, en dat woord te verbreiden, alzo dat Hij niet meer openbaar in de stad kon komen, maar was buiten in de woeste plaatsen; en zij kwamen tot Hem van alle kanten.
45Meɛna akken kan iṛuḥ, argaz-nni yebda yețberriḥ di mkul amkan, ayen yedṛan yid-es. Daymi Sidna Ɛisa ur yezmir ara a d-isbeggen iman-is di temdint, meɛna yețɣimi di beṛṛa deg imukan iḍeṛfen. Lɣaci țțasen-d ɣuṛ-es si mkul tama.