1En toen zij Jeruzalem genaakten, te Beth-fage en Bethanie, aan den Olijfberg, zond Hij twee van Zijn discipelen uit,
1Mi qṛib ad awḍen ɣer temdint n Lquds, zdat n tuddar n Bitfaji akk-d Bitanya ɣer tama n yiɣil n uzemmur, Sidna Ɛisa iceggeɛ sin seg inelmaden-is
2En zeide tot hen: Gaat heen in het vlek, dat tegen u over is; en terstond als gij in hetzelve komt, zult gij vinden een veulen gebonden, op hetwelk geen mens gezeten heeft, ontbindt het, en brengt het.
2yenna-yasen : Ṛuḥet ɣer taddart-nni yellan zdat-wen, m'ara tawḍem aț-țafem aɣyul d amecṭuḥ yeqqen, leɛmeṛ yerkeb fell-as ula d yiwen. Fsit-as-ed cced tawim-t-id.
3En indien iemand tot u zegt: Waarom doet gij dat? Zo zegt, dat de Heere hetzelve van node heeft; en hij zal het terstond herwaarts zenden.
3Ma yella win i wen-d-yennan : « acimi txeddmem ayagi ? » Innit-as : « yeḥwaǧ-it Ssid-nneɣ, taswiɛt kan a wen-t id-yerr. »
4En zij gingen heen, en vonden het veulen gebonden bij de deur, buiten aan de wegscheiding, en zij ontbonden hetzelve.
4Ṛuḥen inelmaden-nni ufan aɣyul deg webrid yeqqen ɣer tewwurt n yiwen n wexxam, fsin-as ccedd.
5En sommigen van degenen, die aldaar stonden, zeiden tot hen: Wat doet gij, dat gij het veulen ontbindt?
5Kra seg wid yellan dinna nnan asen : D acu txeddmem akka ? Acuɣer i d-tserḥem i weɣyul-agi ?
6Doch zij zeiden tot hen, gelijk Jezus bevolen had; en zij lieten hen gaan.
6Rran-asen akken i sen-d-yenna Sidna Ɛisa, dɣa ǧǧan-ten.
7En zij brachten het veulen tot Jezus, en wierpen hun klederen daarop; en Hij zat op hetzelve.
7Wwin-d aɣyul-nni i Sidna Ɛisa, ssersen fell-as llebsa-nsen iwakken ad yerkeb fell-as.
8En velen spreidden hun klederen op den weg, en anderen hieuwen meien van de bomen, en spreidden ze op den weg.
8Aṭas i s-ițessun llebsa-nsen deg webrid, ma d wiyaḍ țessun-as tiseḍwa i d-ge?men si lexla.
9En die voorgingen en die volgden riepen, zeggende: Hosanna, gezegend is Hij, Die komt in den Naam des Heeren!
9Wid yezwaren d wid yettabaɛen țɛeggiḍen : « ?usana, ad yețțubarek win i d-yusan s ɣuṛ Sidi Ṛebbi !
10Gezegend zij het Koninkrijk van onzen vader David, hetwelk komt in den Naam des Heeren! Hosanna in de hoogste hemelen!
10Tețțubarek tgeldit i d-yusan, tageldit n Sidna Dawed baba-tneɣ ! ?usana ( tamanegt ) deg imukan ɛlayen. »
11En Jezus kwam binnen Jeruzalem, en in den tempel; en als Hij alles rondom bezien had, en het nu avondstond was, ging Hij uit naar Bethanie met de twaalven.
11Sidna Ɛisa yewweḍ ɣer temdint n Lquds, yekcem ɣer lǧameɛ iqedsen. Imuqel ayen akk i gdeṛṛun dina, imiren mi geẓra ifut lḥal, iṛuḥ ɣer taddart n Bitanya nețța d tnac inelmaden-is.
12En des anderen daags, als zij uit Bethanie gingen, hongerde Hem.
12Azekka-nni akken ffɣen si taddart n Bitanya, Sidna Ɛisa yelluẓ.
13En ziende van verre een vijgeboom, die bladeren had, ging Hij om te zien, of Hij ook iets op denzelven zou vinden; en daarbij gekomen zijnde, vond Hij niets dan bladeren; want het was de tijd der vijgen niet.
13Iwala si lbeɛd tameɣṛust yesɛan iferrawen, iṛuḥ ad iqelleb kra ibakuṛen ara yečč. Mi gqeṛṛeb ɣuṛ-es, yufa deg-s anagar iferrawen, axaṭer mačči d lawan n lexṛif.
14En Jezus, antwoordende, zeide tot denzelven: Niemand ete enige vrucht meer van u in der eeuwigheid! En Zijn discipelen hoorden het.
14Yenṭeq ɣuṛ-es zdat n inelmaden-is, yenna-yas : Ur tețțuɣaleḍ ara a d-tefkeḍ lfakya !
15En zij kwamen te Jeruzalem; en Jezus, in den tempel gegaan zijnde, begon degenen, die in den tempel verkochten en kochten, uit te drijven; en de tafelen der wisselaars, en de zitstoelen dergenen, die de duiven verkochten, keerde Hij om;
15Mi wwḍen ɣer temdint n Lquds, Sidna Ɛisa yekcem ɣer lǧameɛ iqedsen, yebda itellif wid yețțaɣen znuzun dinna. Yeqleb ṭṭwabel d ikersiyen n wid ițbeddilen idrimen akk-d wid yeznuzun itbiren.
16En liet niet toe, dat iemand enig vat door den tempel droeg.
16Ur yeǧǧi ula d yiwen ad yawi yid-es lḥaǧa ɣer daxel n lǧameɛ.
17En Hij leerde, zeggende tot hen: Is er niet geschreven: Mijn huis zal een huis des gebeds genaamd worden allen volken? Maar gij hebt dat tot een kuil der moordenaren gemaakt.
17Dɣa yesselmed lɣaci s imeslayen-agi : Eɛni ur yețwakteb ara : Axxam-iw ad ițțusemmi d axxam n tẓallit i leǧnas meṛṛa, ma d kunwi terram-t d axxam n imakaren !
18En de Schriftgeleerden en de overpriesters hoorden dat, en zochten, hoe zij Hem doden zouden; want zij vreesden Hem, omdat de ganse schare ontzet was over Zijn leer.
18Mi s-slan, lmuqedmin imeqqranen d lɛulama uggaden-t, imiren țnadin amek ara t-nɣen, axaṭer lɣaci meṛṛa wehmen deg uselmed-ines.
19En als het nu laat geworden was, ging Hij uit buiten de stad.
19Mi d-yeɣli yiḍ, Sidna Ɛisa d inelmaden-is ffɣen si temdint.
20En des morgens vroeg voorbijgaande, zagen zij, dat de vijgeboom verdord was, van de wortelen af.
20Azekka-nni ṣṣbeḥ mi d-ɛeddan syenna, inelmaden-is walan tameɣṛust nni teqquṛ armi d iẓuran.
21En Petrus, zulks indachtig geworden zijnde, zeide tot Hem: Rabbi, zie, de vijgeboom, dien Gij vervloekt hebt, is verdord.
21Buṭrus yemmekta-d ayen iɛeddan, yenna i Sidna Ɛisa : A Sidi, muqel ! Tameɣṛust-nni iwumi tedɛiḍ teqquṛ !
22En Jezus, antwoordende, zeide tot hen: Hebt geloof op God.
22Sidna Ɛisa yenṭeq yenna : A wen-d-iniɣ tideț :
23Want voorwaar zeg Ik u, dat, zo wie tot dezen berg zal zeggen: Word opgeheven en in de zee geworpen; en niet zal twijfelen in zijn hart, maar zal geloven hetgeen hij zegt, geschieden zal, het zal hem geworden, zo wat hij zegt.
23ma yenna walebɛaḍ i wedrar-agi « qleɛ syenna tḍeggṛeḍ iman-ik ɣer lebḥeṛ» ma yumen ur icukket ara, atan a d-yedṛu wayen i d-yenna.
24Daarom zeg Ik u: Alle dingen, die gij biddende begeert, gelooft, dat gij ze ontvangen zult, en zij zullen u geworden.
24Daymi i wen-qqaṛeɣ : kra wayen ara tessutrem i Ṛebbi di tẓallit, amnet belli yewweḍ-ikkun-id yerna a wen-d-ițțunefk.
25En wanneer gij staat om te bidden, vergeeft, indien gij iets hebt tegen iemand; opdat ook uw Vader, Die in de hemelen is, ulieden uw misdaden vergeve.
25M'ara tekkrem aț-țẓallem yili teṭṭfem cceḥna i walebɛaḍ, semmḥet-as, iwakken baba-twen yellan deg igenwan a wen-isemmeḥ ula i kunwi ddnubat nwen.
26Maar indien gij niet vergeeft, zo zal uw Vader, Die in de hemelen is, ook uw misdaden niet vergeven.
26[ Meɛna ma yella ur tețsemmiḥem ara i wiyaḍ, baba-twen yellan deg igenwan ur wen-ițsemmiḥ ara ddnubat-nwen daɣen i kunwi. ]
27En zij kwamen wederom te Jeruzalem. En als Hij in den tempel wandelde, kwamen tot Hem de overpriesters, en de schriftgeleerden, en de ouderlingen.
27Uɣalen ɣer temdint n Lquds. Di teswiɛt-nni, Sidna Ɛisa yella itezzi di Lǧameɛ iqedsen ; lmuqedmin imeqqranen d lɛulama akk-d lecyux, qeṛṛben-d ɣuṛ-es
28En zeiden tot Hem: Door wat macht doet Gij deze dingen? En wie heeft U deze macht gegeven, dat Gij deze dingen doen zoudt?
28nnan-as : Ansi i k-d-tekka lḥekma-agi ? Anwa i k-d-yefkan tazmert aț- țxedmeḍ ayagi ?
29Maar Jezus, antwoordende, zeide tot hen: Ik zal u ook een woord vragen; antwoordt Mij ook, en zo zal Ik u zeggen, door wat macht Ik deze dingen doe:
29Sidna Ɛisa yerra-yasen : Ula d nekk a kkun-steqsiɣ s yiwen usteqsi kan, ma terram-iyi-d, a wen-d-iniɣ ansi i yi-d-tekka lḥekma s wayes i xeddmeɣ ayagi :
30De doop van Johannes, was die uit den hemel, of uit de mensen? Antwoordt Mij.
30Anwa i d-iceggɛen Yeḥya ad isseɣḍes deg waman, d Ṛebbi neɣ d imdanen ? Erret-iyi-d !
31En zij overlegden onder zich, zeggende: Indien wij zeggen: Uit den hemel, zo zal Hij zeggen: Waarom hebt gij hem dan niet geloofd?
31Bdan țemcawaṛen wway gar asen qqaṛen : ma nerra-yas : « d Ṛebbi i t-id iceggɛen», a ɣ-d-yini : « acimi ihi ur tuminem ara s Yeḥya ? »
32Maar indien wij zeggen: Uit de mensen; zo vrezen wij het volk; want zij hielden allen van Johannes, dat hij waarlijk een profeet was.
32Ma nenna-d : « d imdanen i t-id iceggɛen... » Uggaden ma nnan-d akken, axaṭer lɣaci umnen akk belli Yeḥya d nnbi.
33En, antwoordende, zeiden zij tot Jezus: Wij weten het niet. En Jezus, antwoordende, zeide tot hen: Zo zeg Ik u ook niet, door wat macht Ik deze dingen doe.
33Ihi rran-as i Sidna Ɛisa : Ur neẓri ara ! Sidna Ɛisa yerra-yasen : Ula d nekk ur wen-d-qqaṛeɣ ara ansi i yi-d-tekka lḥekma s wayes xeddmeɣ ayagi.