1En Jezus ging uit en vertrok van den tempel; en Zijn discipelen kwamen bij Hem, om Hem de gebouwen des tempels te tonen.
1Mi d-iffeɣ si lǧameɛ iqedsen, Sidna Ɛisa iteddu ad iṛuḥ. Inelmaden-is qeṛṛben-d ɣuṛ-es, țwehhin-as iwakken ad yerr ddehn-is ɣer cbaḥa akk-d lebni n lǧameɛ iqedsen.
2En Jezus zeide tot hen: Ziet gij niet al deze dingen? Voorwaar zeg Ik: Hier zal niet een steen op den anderen steen gelaten worden, die niet afgebroken zal worden.
2Meɛna Sidna Ɛisa yenna-yasen : Twalam annect-agi meṛṛa ? A wen-iniɣ tideț : ur d-yețɣimi wezṛu ɣef wayeḍ, kullec ad ihudd.
3En als Hij op den Olijfberg gezeten was, gingen de discipelen tot Hem alleen, zeggende: Zeg ons, wanneer zullen deze dingen zijn, en welk zal het teken zijn van Uw toekomst, en van de voleinding der wereld?
3Yuli ɣer yiɣil n uzemmur iqqim weḥd-es, inelmaden-is usan-d a t-steqsin nnan-as : Melmi ara d-idṛu wayen i d tenniḍ, amek ara neɛqel ass ameqqran n tuɣalin-ik akk-d taggara n ddunit ?
4En Jezus, antwoordende, zeide tot hen: Ziet toe, dat u niemand verleide.
4Sidna Ɛisa yenna-yasen : Ɣuṛ-wat win ara wen-ikellxen !
5Want velen zullen komen onder Mijn Naam, zeggende: Ik ben de Christus; en zij zullen velen verleiden.
5Axaṭer aṭas n yemdanen ara d-yasen s yisem-iw, a d-inin : «` D nekk i d Lmasiḥ ! » Yerna ad kellxen aṭas n lɣaci.
6En gij zult horen van oorlogen, en geruchten van oorlogen; ziet toe, wordt niet verschrikt; want al die dingen moeten geschieden, maar nog is het einde niet.
6Aț-țeslem s ṭradat ț-țegrawliwin, meɛna ɣuṛ-wat a kkun-iffeɣ leɛqel. Ur țțaggadet ara, axaṭer ilaq a d-yedṛu wannect-a, meɛna mazal mačči d nnger n ddunit.
7Want het ene volk zal tegen het andere volk opstaan, en het ene koninkrijk tegen het andere koninkrijk; en er zullen zijn hongersnoden, en pestilentien, en aardbevingen in verscheidene plaatsen.
7Agdud ad yennaɣ d wayeḍ, tagelda aț-țeẓdem ɣef tayeḍ, a d-yili laẓ d zzelzlat deg waṭas n imukan.
8Doch al die dingen zijn maar een beginsel der smarten.
8Ayagi akk ara yedṛun, ad yili am lqeṛḥ amezwaru n tmeṭṭut iṭṭfen addud.
9Alsdan zullen zij u overleveren in verdrukking, en zullen u doden, en gij zult gehaat worden van alle volken, om Mijns Naams wil.
9Imiren a kkun-fken iwakken aț-țețțuɛetbem, a kkun-nɣen, leǧnas meṛṛa a kkun-keṛhen ɣef ddemma n yisem-iw.
10En dan zullen er velen geergerd worden, en zullen elkander overleveren, en elkander haten.
10Aṭas ara yeǧǧen liman-nsen, ad msekṛahen, ad țemyexdaɛen wway gar-asen.
11En vele valse profeten zullen opstaan, en zullen er velen verleiden.
11A d-nnulfun lenbiya n lekdeb, ad ɣuṛṛen aṭas n lɣaci,
12En omdat de ongerechtigheid vermenigvuldigd zal worden, zo zal de liefde van velen verkouden.
12simmal ad yețzad lbaṭel, simmal lmaḥibba n waṭas n yemdanen aț-țenqes.
13Maar wie volharden zal tot het einde, die zal zalig worden.
13Ma d win ara yeṭṭfen di liman-is alamma ț-țaggara, ad ițțusellek.
14En dit Evangelie des Koninkrijks zal in de gehele wereld gepredikt worden tot een getuigenis allen volken; en dan zal het einde komen.
14Lexbaṛ-agi n lxiṛ ɣef tgelda n Sidi Ṛebbi, ad ițțubecceṛ di ddunit meṛṛa iwakken leǧnas ad slen yis. Imiren ara d-taweḍ taggara n ddunit.
15Wanneer gij dan zult zien den gruwel der verwoesting, waarvan gesproken is door Daniel, de profeet, staande in de heilige plaats; (die het leest, die merke daarop!)
15M'ara twalim deg wemkan iqedsen win iwumi semman lmuṣiba issengaren i ɣef d-ihḍeṛ nnbi Danyel ; ( win ara yeɣṛen taktabt-agi n nnbi Danyel ad ifhem !)
16Dat alsdan, die in Judea zijn, vlieden op de bergen;
16Imiren, wid ara yilin di tmurt n Yahuda ilaq ad rewlen ɣer idurar,
17Die op het dak is, kome niet af, om iets uit zijn huis weg te nemen;
17win ara yilin s ufella n ssqef, ur ilaq ara ad ikcem ɣer wexxam iwakken a d-iddem lqecc-is,
18En die op den akker is, kere niet weder terug, om zijn klederen weg te nemen.
18win daɣen ara yilin di lexla, ur ilaq ara ad yuɣal ɣer deffir iwakken a d-iddem abeṛnus-is !
19Maar wee de bevruchten, en den zogenden vrouwen in die dagen!
19A tawaɣit n tilawin ara yilin s tadist akk-d țid ara yessuṭuḍen deg ussan-nni !
20Doch bidt, dat uw vlucht niet geschiede des winters, noch op een sabbat.
20Dɛut ɣer Ṛebbi iwakken tarewla agi-nwen ur d-tdeṛṛu ara di ccetwa neɣ deg wass n westeɛfu.
21Want alsdan zal grote verdrukking wezen, hoedanige niet is geweest van het begin der wereld tot nu toe, en ook niet zijn zal.
21Axaṭer « ad yili yiwen n leɛtab ur d-nelli seg wasmi d-tebda ddunit ar ass-a yerna ur ițțuɣal ara a d-yili ! »
22En zo die dagen niet verkort werden, geen vlees zou behouden worden; maar om der uitverkorenen wil zullen die dagen verkort worden.
22Lemmer ur issenqes ara Sidi Ṛebbi deg wussan-nni, tili yiwen ur imenneɛ, meɛna ɣef ddemma n wid yextaṛ ara yeṣṣenqes i wussan-agi.
23Alsdan, zo iemand tot ulieden zal zeggen: Ziet, hier is de Christus, of daar, gelooft het niet.
23Imiren ma yenna-yawen-d yiwen : Lmasiḥ atan dagi neɣ atan, dihin, ur țțamnet ara !
24Want er zullen valse christussen en valse profeten opstaan, en zullen grote tekenen en wonderheden doen, alzo dat zij (indien het mogelijk ware) ook de uitverkorenen zouden verleiden.
24Axaṭer a d-asen wid ara yerren iman-nsen d Lmasiḥ neɣ d lenbiya, ad xedmen lbeṛhanat d leɛǧayeb akk-d licaṛat iwakken ad kelxen ma zemren ula d wid yextaṛ Sidi Ṛebbi.
25Ziet, Ik heb het u voorzegd!
25Atan nniɣ-awen-t-id ihi :
26Zo zij dan tot u zullen zeggen: Ziet, hij is in de woestijn; gaat niet uit; Ziet, hij is in de binnenkameren; gelooft het niet.
26ma nnan-awen Lmasiḥ atan deg unezṛuf, ur țṛuḥut ara, neɣ ma nnan-awen walit, atan deg umkan-ihin yeffren, ur țțamnet ara.
27Want gelijk de bliksem uitgaat van het oosten, en schijnt tot het westen, alzo zal ook de toekomst van den Zoon des mensen wezen.
27Axaṭer asm'ara d-yas Mmi-s n bunadem, ad yili am tafat n lbeṛeq m'ara d-tfeǧǧeǧ si cceṛq alamma d lɣeṛb.
28Want alwaar het dode lichaam zal zijn, daar zullen de arenden vergaderd worden.
28Anda yella umuṛḍus ( lǧifa ), dinna ara nnejmaɛen igudar.
29En terstond na de verdrukking dier dagen, zal de zon verduisterd worden, en de maan zal haar schijnsel niet geven, en de sterren zullen van den hemel vallen, en de krachten der hemelen zullen bewogen worden.
29M'ara ɛeddin wussan-nni n leɛtab, iṭij ad inqes, aggur ur d-ițțak ara tiziri-ines, itran a d-ɣlin seg igenni, tizmar n igenwan ad rgagint.
30En alsdan zal in den hemel verschijnen het teken van den Zoon des mensen; en dan zullen al de geslachten der aarde wenen, en zullen den Zoon des mensen zien, komende op de wolken des hemels, met grote kracht en heerlijkheid.
30Imiren a d-iban Mmi-s n bunadem deg igenni, leɛṛac meṛṛa n ddunit ad meǧden, a d wwten deg idmaren-nsen m'ara walin Mmi-s n bunadem deg igenwan, yusa-d ɣef wusigna s tezmert akk-d lɛaḍima tameqqrant.
31En Hij zal Zijn engelen uitzenden met een bazuin van groot geluid, en zij zullen Zijn uitverkorenen bijeenvergaderen uit de vier winden, van het ene uiterste der hemelen tot het andere uiterste derzelve.
31A d-iceggeɛ lmalayekkat-is ad berrḥent s ṣṣut n lbuq, a d snejmaɛent wid akk yextaṛ Sidi Ṛebbi, si yal amkan, seg ixef n ddunit ɣer wayeḍ.
32En leert van den vijgeboom deze gelijkenis: wanneer zijn tak nu teder wordt, en de bladeren uitspruiten, zo weet gij, dat de zomer nabij is.
32Meyzet ɣef lemtel n tneqleț : mi lqaqit isegman-is, fsan wafriwen-is, teḥsam yewweḍ-d unebdu !
33Alzo ook gijlieden, wanneer gij al deze dingen zult zien, zo weet, dat het nabij is, voor de deur.
33Ula d kunwi, m'ara twalim yewweḍ-ed wannect-agi meṛṛa, ḥṣut belli Mmi-s n bunadem ițeddu-d, atan ɣer tewwurt.
34Voorwaar, Ik zeg u: Dit geslacht zal geenszins voorbijgaan, totdat al deze dingen zullen geschied zijn.
34A wen-d-iniɣ tideț : lǧil-agi ur ițɛedday ara alamma ideṛṛu-d wannect agi meṛṛa.
35De hemel en de aarde zullen voorbijgaan, maar Mijn woorden zullen geenszins voorbijgaan.
35Igenni d lqaɛa ad fnun, ma d imeslayen-iw ur fennun ara !
36Doch van dien dag en die ure weet niemand, ook niet de engelen der hemelen, dan Mijn Vader alleen.
36Meɛna ɣef wayen yeɛnan ass neɣ ssaɛa n wannect-agi meṛṛa, yiwen ur ten-issin, ama d lmalayekkat n igenwan, ama d Mmi-s n Ṛebbi, anagar Baba Ṛebbi i geẓran.
37En gelijk de dagen van Noach waren, alzo zal ook zijn de toekomst van den Zoon des mensen.
37Am akken i tedṛa di zzman n nnbi Nuḥ, akken daɣen ara tedṛu di lweqt n Mmi-s n bunadem.
38Want gelijk zij waren in de dagen voor den zondvloed, etende en drinkende, trouwende en ten huwelijk uitgevende, tot den dag toe, in welken Noach in de ark ging;
38Axaṭer deg ussan-nni uqbel a d-neflen waman ɣef ddunit, imdanen llan tețțen, tessen, țemyezwaǧen, zeggjen i warraw-nsen, armi d ass i deg yekcem nnbi Nuḥ ɣer lbabuṛ.
39En bekenden het niet, totdat de zondvloed kwam, en hen allen wegnam; alzo zal ook zijn de toekomst van de Zoon des mensen.
39Yiwen ur ifaq s wacemma armi d-ḥemlen waman i ten-yewwin, snegren-ten akk. AAkken ara tedṛu di lweqt n tuɣalin n Mmi-s n bunadem !
40Alsdan zullen er twee op den akker zijn, de een zal aangenomen, en de ander zal verlaten worden.
40Imiren, ger sin yergazen ara yilin deg iger, yiwen ad ițwarfed wayeḍ a d-iqqim.
41Er zullen twee vrouwen malen in den molen, de ene zal aangenomen, en de andere zal verlaten worden.
41Ger snat n tilawin yeẓẓaden s tsirt, yiwet aț-țețwarfed tayeḍ a d-teqqim !
42Waakt dan; want gij weet niet, in welke ure uw Heere komen zal.
42Ɛasset ihi ur ɣefflet ara ! Axaṭer ur teẓrim ara lweqt i deg ara d-yas Ssid-nwen !
43Maar weet dit, dat zo de heer des huizes geweten had, in welke nachtwake de dief komen zou, hij zou gewaakt hebben, en zou zijn huis niet hebben laten doorgraven.
43Rret ddehn-nwen ɣer wayagi : lemmer yeẓri bab n wexxam lweqt i deg ara d-yas umakar, tili ad iɛiwez ur iggan ara, iwakken ur t-țțakren ara.
44Daarom, zijt ook gij bereid; want in welke ure gij het niet meent, zal de Zoon des mensen komen.
44Daymi ula d kunwi heggit iman-nwen axaṭer di lweqt i ɣef ur tebnim ara, ara d-yas Mmi-s n bunadem.
45Wie is dan de getrouwe en voorzichtige dienstknecht, denwelken zijn heer over zijn dienstboden gesteld heeft, om hunlieder hun voedsel te geven ter rechter tijd?
45Anwa i d aqeddac aɛeqli i ɣef ara yețkel bab n wexxam ? D win ara iwekkel ɣef wat wexxam-is meṛṛa, iwakken a sen-yefk lqut-nsen di lawan.
46Zalig is die dienstknecht, welken zijn heer, komende, zal vinden alzo doende.
46Amarezg n uqeddac-agi ara d-yaf bab n wexxam m'ara d-yaweḍ, yelha d ccɣel-nni.
47Voorwaar, Ik zeg u, dat hij hem zal zetten over al zijn goederen.
47A wen-iniɣ tideț : a t-yerr d lewkil ɣef wayla-s meṛṛa !
48Maar zo die kwade dienstknecht in zijn hart zou zeggen: Mijn heer vertoeft te komen;
48Meɛna ma yella axeddam-agi diri-t, ad yini deg ul-is : bab n wexxam iɛeṭṭel, mazal ur d-ițas ara ;
49En zou beginnen zijn mededienstknechten te slaan, en te eten en te drinken met de dronkaards;
49dɣa ad ibdu ad ikkat iqeddacen n wexxam-nni, ad iteț, ad itess nețța d isekṛanen.
50Zo zal de heer van dezen dienstknecht komen ten dage, in welken hij hem niet verwacht, en ter ure, die hij niet weet;
50Bab n wexxam a d-yas deg wass i ɣef ur ibni ara uqeddac-nni, di lawan ur yeẓri.
51En zal hem afscheiden, en zijn deel zetten met de geveinsden; daar zal wening zijn en knersing der tanden.
51A t-iqecceɛ, a t-iɛaqeb akken țwaɛaqben at sin udmawen : imiren ara yilin imeṭṭawen d nndama tameqqrant.