¹En ik zag in de rechter hand Desgenen, Die op den troon zat, een boek, geschreven van binnen en van buiten, verzegeld met zeven zegelen.

¹Imiren, walaɣ deg ufus ayeffus n Win yeqqimen ɣef wukersi n lḥekma, yiwen wedlis yețwakteb si beṛṛa si zdaxel, yețwalṣeq s sebɛa ṭṭwabeɛ.

²En ik zag een sterken engel, uitroepende met een grote stem: Wie is waardig het boek te openen, en zijn zegelen open te breken?

²Walaɣ yiwen lmelk yesɛan tazmert tameqqrant, yeqqaṛ-ed s ṣṣut ɛlayen : Anwa yuklalen ad yeldi adlis-agi, yerna a d-iqleɛ ṭṭwabeɛ-ines ?

³En niemand in den hemel, noch op de aarde, noch onder de aarde, kon het boek openen, noch hetzelve in zien.

³Lameɛna ur ufin ula d yiwen deg igenni neɣ di lqaɛa neɣ ddaw lqaɛa i gzemren ad ildi adlis-nni neɣ a t-iɣeṛ.

⁴En ik weende zeer, dat niemand waardig gevonden was, om dat boek te openen, en te lezen, noch hetzelve in te zien.

⁴Dɣa țruɣ aṭas mi ẓriɣ ulac win yuklalen ad ildi adlis-nni neɣ a t-iɣeṛ.

⁵En een van de ouderlingen zeide tot mij: Ween niet; zie, de Leeuw, Die uit den stam van Juda is, de Wortel Davids, heeft overwonnen, om het boek te openen, en zijn zeven zegelen open te breken.

⁵Yiwen si lecyux-nni yenna yi-d : Ur țru ara, atan Yizem n lɛeṛc n Yahuda, si dderya n Dawed, yuklal ad ildi adlis-nni yerna ad iqleɛ sebɛa ṭṭwabeɛ-ines, axaṭer d nețța i gɣelben kullec.

⁶En ik zag, en ziet, in het midden van den troon, en van de vier dieren, en in het midden van de ouderlingen, een Lam, staande als geslacht, hebbende zeven hoornen, en zeven ogen; dewelke zijn de zeven geesten Gods, die uitgezonden zijn in alle landen.

⁶Walaɣ daɣen di tlemmast n ukersi-nni n lḥekma, ger lxuluq-nni, ger lecyux-nni, yiwen Izimer ibedden, iban-ed am akken yemzel. Yesɛa sebɛa wacciwen akk-d sebɛa wallen yellan d sebɛa leṛwaḥ n Ṛebbi yețțuceggɛen i ddunit meṛṛa.

⁷En Het kwam, en heeft het boek genomen uit de rechter hand Desgenen, Die op den troon zat.

⁷Izimer-agi iqeṛṛeb ɣer Win yeqqimen ɣef wukersi n lḥekma iwakken a d-iṭṭef seg ufus-is ayeffus adlis-nni.

⁸En als Het dat boek genomen had, vielen de vier dieren en de vier en twintig ouderlingen voor het Lam neder, hebbende elk citeren en gouden fiolen, zijnde vol reukwerks, welke zijn de gebeden der heiligen.

⁸Mi d-iṭṭef adlis-nni, ṛebɛa lxuluq akk-d ṛebɛa uɛecrin n lecyux nni seǧǧden zdat-es, mkul yiwen seg-sen yeṭṭef snitra d iqbucen n ddheb iččuṛen d leɛṭeṛ i d ițmettilen ddeɛwat n wegdud n Ṛebbi.

⁹En zij zongen een nieuw lied, zeggende: Gij zijt waardig dat boek te nemen, en zijn zegelen te openen; want Gij zijt geslacht, en hebt ons Gode gekocht met Uw bloed, uit alle geslacht, en taal, en volk, en natie;

⁹Cennun yiwen ucewwiq d ajdid qqaṛen : tuklaleḍ aț-țedmeḍ adlis, aț-țeldiḍ ṭwabeɛ-ines, axaṭer temmezleḍ, iwakken aț-țcafɛeḍ s idammen-ik yuzzlen, imdanen si mkul lɛeṛc, si mkul tutlayt, si mkul agdud, si mkul tamurt.

¹⁰En Gij hebt ons onzen God gemaakt tot koningen en priesteren; en wij zullen als koningen heersen op de aarde.

¹⁰Terriḍ-ten am igelliden, d lmuqedmin i Sidi Ṛebbi Illu-nneɣ, ad ḥekmen ɣef ddunit.

¹¹En ik zag, en ik hoorde een stem veler engelen rondom den troon, en de dieren, en de ouderlingen; en hun getal was tien duizendmaal tien duizenden, en duizendmaal duizenden;

¹¹Walaɣ daɣen, yerna sliɣ i ṣṣut n waṭas n lmalayekkat i d-izzin i ukersi n lḥekma, i lxuluq akk-d lecyux-nni, leḥsab-nsen d ilulufen, d ayen ur nezmir a neḥseb.

¹²Zeggende met een grote stem: Het Lam, Dat geslacht is, is waardig te ontvangen de kracht, en rijkdom, en wijsheid, en sterkte, en eer, en heerlijkheid, en dankzegging.

¹²Qqaṛen s ṣṣut ɛlayen : Izimer yemmezlen yuklal tazmert d lekyasa, lerbaḥ d lǧehd, ccan d lɛaḍima akk-d ucekkeṛ.

¹³En alle schepsel, dat in den hemel is, en op de aarde, en onder de aarde, en die in de zee zijn, en alles, wat in dezelve is, hoorde ik zeggen: Hem, Die op den troon zit, en het Lam, zij de dankzegging, en de eer, en de heerlijkheid, en de kracht in alle eeuwigheid.

¹³Ayen akk i d-ițwaxelqen deg igenni, di lqaɛa, ddaw lqaɛa, di lebḥeṛ d wayen akk yellan deg-sen, sliɣ-asen qqaṛen : A neḥmed a neckkeṛ Win yeqqimen ɣef wukersi n lḥekma akk-d Izimer, i nutni lɛaḍima d lḥekma si lǧil ɣer lǧil !

¹⁴En de vier dieren zeiden: Amen. En de vier en twintig ouderlingen vielen neder, en aanbaden Dengene, Die leeft in alle eeuwigheid.

¹⁴Ṛebɛa lxuluq-nni qqaṛen : Amin ! Ma d lecyux-nni țseǧǧiden zdat-sen.