1Mijn zoon! merk op mijn wijsheid, neig uw oor tot mijn verstand;
1¶ E taku tama, tahuri ki oki whakaaro nui, kia anga tou taringa ki toku matauranga:
2Opdat gij alle bedachtzaamheid behoudt, en uw lippen wetenschap bewaren.
2Kia u ai koe ki te ngarahu pai, kia mau ai te matauranga i ou ngutu.
3Want de lippen der vreemde vrouw druppen honigzeem, en haar gehemelte is gladder dan olie.
3Ko nga ngutu hoki o te wahine ke, kei te maturuturunga iho o te honikoma, ngawari iho tona mangai i te hinu.
4Maar het laatste van haar is bitter als alsem, scherp als een tweesnijdend zwaard.
4He kawa rawa hoki tona mutunga i te taru kawa; he koi, ano he hoari matarua.
5Haar voeten dalen naar den dood, haar treden houden de hel vast.
5Ko ona waewae e heke ana ki te mate, mau pu te reinga i ona takahanga;
6Opdat gij het pad des levens niet zoudt wegen, zijn haar gangen ongestadig, dat gij het niet merkt.
6Heoi kahore i kitea e ia te ara totika ki te ora: he kotiti ke ona ara, a kahore ia i te matau.
7Nu dan, gij kinderen! hoort naar mij, en wijkt niet van de redenen mijns monds.
7Na reira, e aku tamariki, whakarongo mai ki ahau, kei mahue hoki nga kupu a toku mangai.
8Maak uw weg verre van haar, en nader niet tot de deur van haar huis;
8Kia matara tou ara i a ia, kaua hoki e tata ki te tatau o tona whare;
9Opdat gij anderen uw eer niet geeft, en uw jaren den wrede;
9Kei hoatu tou honore ki nga tangata ke, ou tau ki te hunga nanakia:
10Opdat de vreemden zich niet verzadigen van uw vermogen, en al uw smartelijke arbeid niet kome in het huis des onbekenden;
10Kei makona nga tangata ke i tou kaha, kei riro ou mauiui ki te whare o te tangata ke;
11En gij in uw laatste brult, als uw vlees, en uw lijf verteerd is;
11A ka tangi koe i tou whakamutunga, ina poto ou kikokiko me tou tinana.
12En zegt: Hoe heb ik de tucht gehaat, en mijn hart de bestraffing versmaad!
12A ka mea, Katae toku kino ki te ako; katae te mauiui o toku ngakau ki te tohutohu!
13En heb niet gehoord naar de stem mijner onderwijzers, noch mijn oren geneigd tot mijn leraars!
13Kihai hoki ahau i whakarongo ki te reo o oku kaiwhakaako, kihai toku taringa i anga ki te hunga e tohutohu ana i ahau.
14Ik ben bijna in alle kwaad geweest, in het midden der gemeente en der vergadering!
14Wahi iti kei nga kino katoa ahau i waenganui o te whakaminenga, o te huihui.
15Drink water uit uw bak, en vloeden uit het midden van uw bornput;
15¶ Inumia he wai i roto i tau ake rua, me nga wai rere ano i roto i tau ake poka.
16Laat uw fonteinen zich buiten verspreiden, en de waterbeken op de straten;
16Kia tohatoha noa atu koia au puna wai, nga awa wai i nga huarahi?
17Laat ze de uwe alleen zijn, en van geen vreemde met u.
17Waiho ena mau anake, kauaka ma koutou tahi ko nga tangata ke.
18Uw springader zij gezegend; en verblijd u vanwege de huisvrouw uwer jeugd;
18Kia manaakitia tau puna wai: kia koa ano koe ki te wahine o tou taitamarikitanga.
19Een zeer liefelijke hinde, en een aangenaam steengeitje; laat u haar borsten te allen tijd dronken maken; dool steeds in haar liefde.
19Kia rite ia ki taua mea ahuareka, ki te hata, ki te mea ataahua ki te anaterope; kia makona koe i ona u i nga wa katoa, kia matenuitia tonutia e koe tona aroha.
20En waarom zoudt gij, mijn zoon, in een vreemde dolen, en den schoot der onbekende omvangen?
20He aha oti koe, e taku tama, ka matenui ai ki te wahine ke, i awhi ai i te uma o te wahine ke?
21Want eens iegelijks wegen zijn voor de ogen des HEEREN, en Hij weegt al zijne gangen.
21Kei mua hoki i nga kanohi o Ihowa nga ara o te tangata, a e meinga ana e ia kia papatairite ona ara katoa.
22Den goddeloze zullen zijn ongerechtigheden vangen, en met de banden zijner zonden zal hij vastgehouden worden.
22Ko ona kino ano hei hopu i te tangata kino, hei taura ona hara e mau ai ia.
23Hij zal sterven, omdat hij zonder tucht geweest is, en in de grootheid zijner dwaasheid zal hij verdwalen.
23Ka mate ia, he mea kihai i whakaakona, ka pohehe i te nui o tona wairangi.