¹Een psalm van David, voor den opperzangmeester. O God mijns lofs! zwijg niet.

¹¶ Ki te tino kaiwhakatangi. He himene na Rawiri. E te Atua, e whakamoemiti nei ahau, kei wahangu koe:

²Want de mond des goddelozen en de mond des bedrogs zijn tegen mij opengedaan; zij hebben met mij gesproken met een valse tong.

²Kua puaki hoki te mangai o te tangata kino me te mangai o te tangata tinihanga, ki te he moku: he teka o ratou arero, e korero nei moku.

³En met hatelijke woorden hebben zij mij omsingeld; ja, zij hebben mij bestreden zonder oorzaak.

³I karapotia hoki ahau e ratou ki nga kupu mauahara, a i whawhai takekore ki ahau.

⁴Voor mijn liefde, staan zij mij tegen; maar ik was steeds in het gebed.

⁴Mo toku aroha he riri ta ratou whakautu: ko ahau ia, he inoi taku.

⁵En zij hebben mij kwaad voor goed opgelegd, en haat voor mijn liefde.

⁵E homai ana e ratou ki ahau he kino mo te pai, he mauahara mo toku aroha.

⁶Stel een goddeloze over hem, en de satan sta aan zijn rechterhand.

⁶¶ Meinga he tangata kino hei rangatira mona; kia tu he hoariri ki tona ringa matau.

⁷Als hij gericht wordt, zo ga hij schuldig uit, en zijn gebed zij tot zonde.

⁷Kia tau te he ki a ia, ina whakawakia: kia waiho ano tana inoi hei hara.

⁸Dat zijn dagen weinig zijn; een ander neme zijn ambt;

⁸Kia torutoru ona ra; kia riro tana mahi tirotiro i tetahi atu.

⁹Dat zijn kinderen wezen worden, en zijn vrouw weduwe.

⁹Kia pania ana tamariki, kia pouarutia hoki tana wahine.

¹⁰En dat zijn kinderen hier en daar omzwerven, en bedelen, en de nooddruft uit hun verwoeste plaatsen zoeken.

¹⁰Kia kopikopiko noa ana tamariki, pinono ai: kia rapu kai hoki ma ratou i o ratou wahi mokemoke.

¹¹Dat de schuldeiser aansla al wat hij heeft, en dat de vreemden zijn arbeid roven.

¹¹Kia haoa e te kaituku moni ana mea katoa; kia pahuatia hoki e nga tangata iwi ke ana mauiuitanga.

¹²Dat hij niemand hebbe, die weldadigheid over hem uitstrekke, en dat er niemand zij, die zijn wezen genadig zij.

¹²Kaua tetahi hei hoatu noa i te aroha ki a ia: kaua hoki tetahi hei atawhai i ana pani.

¹³Dat zijn nakomelingen uitgeroeid worden; hun naam worde uitgedelgd in het andere geslacht.

¹³Kia hatepea putia ona uri: a i to muri whakatupuranga kia horoia rawatia atu o ratou ingoa.

¹⁴De ongerechtigheid zijner vaderen worde gedacht bij den HEERE, en de zonde zijner moeder worde niet uitgedelgd.

¹⁴Kia maharatia e Ihowa te kino o ona matua: kei murua hoki te hara o tona whaea.

¹⁵Dat zij gedurig voor den HEERE zijn; en Hij roeie hun gedachtenis uit van de aarde.

¹⁵Kia mau tonu ki te aroaro o Ihowa: kia hatepea atu ai e ia te maharatanga ki a ratou i runga i te whenua.

¹⁶Omdat hij niet gedacht heeft weldadigheid te doen, maar heeft den ellendigen en den nooddruftigen man vervolgd, en den verslagene van hart, om hem te doden.

¹⁶Mona kihai i mahara ki te mahi tohu: heoi tukino ana ia i te ware, i te rawakore, i te hunga ngakau maru, kia patua ai ratou.

¹⁷Dewijl hij den vloek heeft liefgehad, dat die hem overkome, en geen lust gehad heeft tot den zegen, zo zij die verre van hem.

¹⁷Ae ra, i pai ia ki te kanga, a kua tae mai ki a ia: kihai ia i aro ki te manaaki, heoi kua mamao tera i a ia.

¹⁸En hij zij bekleed met den vloek, als met zijn kleed, en dat die ga tot in het binnenste van hem als het water, en als de olie in zijn beenderen.

¹⁸I kakahu ia i te kanga ki a ia, ano ko tona kakahu: na kua tae tera ki roto ki a ia ano he wai, me he hinu hoki ki roto ki ona wheua.

¹⁹Die zij hem als een kleed, waarmede hij zich bedekt, en tot een gordel, waarmede hij zich steeds omgordt.

¹⁹Waiho ki a ia hei kakahu hipoki mona, hei whitiki hoki e whitikiria tonutia ai ia.

²⁰Dit zij het werkloon mijner tegenstanders van den HEERE, en dergenen, die kwaad spreken tegen mijn ziel.

²⁰Na hei utu tena ma Ihowa ki oku hoariri, ki te hunga hoki e korero kino nei ki toku wairua.

²¹Maar Gij, o HEERE Heere! maak het met mij om Uws Naams wil; dewijl Uw goedertierenheid goed is, verlos mij.

²¹¶ Kia puta tau mahi moku, e te Atua, e te Ariki, he whakaaro ki tou ingoa: na te mea he pai tau mahi tohu, whakaorangia ahau,

²²Want ik ben ellendig en nooddruftig, en mijn hart is in het binnenste van mij doorwond.

²²He ware hoki ahau, he rawakore, kua mamae hoki toku ngakau i roto i ahau.

²³Ik ga heen gelijk een schaduw, wanneer zij zich neigt; ik worde omgedreven als een sprinkhaan.

²³Ka riro ahau me te atarangi e whakawairua kau ana: e peipeia ana ahau me he mawhitiwhiti.

²⁴Mijn knieen struikelen van vasten, en mijn vlees is vermagerd, zodat er geen vet aan is.

²⁴Hurorirori kau oku turi i te nohopuku; a e kohia ana te ngako o oku kikokiko.

²⁵Nog ben ik hun een smaad; als zij mij zien, zo schudden zij hun hoofd.

²⁵Kua waiho ahau hei tawainga ma ratou: ka kite ratou i ahau, ka ruru o ratou matenga.

²⁶Help mij, HEERE, mijn God! verlos mij naar Uw goedertierenheid.

²⁶Awhinatia ahau, e Ihowa, e toku Atua: kia rite ki tou aroha tau whakaora i ahau.

²⁷Opdat zij weten, dat dit Uw hand is, dat Gij het, HEERE! gedaan hebt.

²⁷Kia matau ai ratou ko tou ringa itene: a nau tenei, e Ihowa, i mea.

²⁸Laat hen vloeken, maar zegen Gij; laat hen zich opmaken, maar dat zij beschaamd worden; doch dat zich Uw knecht verblijde.

²⁸Ma ratou e kanga, mau ia e manaaki: kia whakama ratou ina whakatika; ko tau pononga ia kia hari.

²⁹Laat mijn tegenstanders met schande bekleed worden, en dat zij met hun beschaamdheid zich bedekken, als met een mantel.

²⁹Kia whakakakahuria oku hoariri ki te whakama, a ko to ratou numinumi hei koroka hipoki mo ratou.

³⁰Ik zal den HEERE met mijn mond zeer loven, en in het midden van velen zal ik Hem prijzen.

³⁰Ka tino whakawhetai toku mangai ki a Ihowa, ae ra, ka whakamoemiti ahau ki a ia i waenganui o te mano.

³¹Want Hij zal den nooddruftige ter rechterhand staan, om hem te verlossen van degenen, die zijn ziel veroordelen.

³¹E tu hoki ia ki te ringa matau o te rawakore, hei whakaora i a ia i te hunga e whakahe ana i tona wairua.