¹Een lied, een psalm van Asaf.

¹¶ He waiata, he himene, na Ahapa. E te Atua, kei wahangu koe, kei whakarongo puku, kei ata noho, e te Atua.

²O God! zwijg niet, houd U niet als doof, en zijt niet stil, o God!

²He mea hoki, tenei ou hoariri te ngangau nei, a kua ara nga matenga o te hunga e kino ana ki a koe.

³Want zie, Uw vijanden maken getier, en Uw haters steken het hoofd op.

³Kua ata ngarahu ratou ki tau iwi, e whakatakoto korero ana hoki ratou mo au mea huna.

⁴Zij maken listiglijk een heimelijken aanslag tegen Uw volk, en beraadslagen zich tegen Uw verborgenen.

⁴Kua mea nei ratou, Tena, tatou ka huna i a ratou, kia kore ai tena iwi; kia kaua ai hoki e maharatia te ingoa o Iharaira a muri ake nei.

⁵Zij hebben gezegd: Komt, en laat ons hen uitroeien, dat zij geen volk meer zijn; dat aan den naam Israels niet meer gedacht worde.

⁵Kua kotahi to ratou ngakau i a ratou e runanga ana: kua whakatakoto ratou he tikanga kino ki a koe;

⁶Want zij hebben in het hart te zamen geraadslaagd; tegen U hebben zij een verbond gemaakt;

⁶Ko nga teneti o Eroma, o nga Ihimaeri, o Moapa, o nga Hakarini;

⁷De tenten van Edom en der Ismaelieten, Moab en de Hagarenen;

⁷A Kepara, a Amona, a Amareke, nga Pirihitini, me nga tangata o Taira:

⁸Gebal, en Ammon, en Amalek, Palestina met de inwoners van Tyrus.

⁸Kua uru hoki a Ahiria ki roto ki a ratou; kua awhinatia e ratou nga tamariki a Rota. (Hera.

⁹Ook heeft zich Assur bij hen gevoegd; zij zijn den kinderen van Lot tot een arm geweest. Sela.

⁹¶ Peratia ratou me Miriana: me Hihera, me Iapini, i te awa i Kihona:

¹⁰Doe hun als Midian, als Sisera, als Jabin aan de beek Kison;

¹⁰I mate nei ki Eneroro, i waiho nei hei whakawairakau mo te whenua.

¹¹Die verdelgd zijn te Endor; zij zijn geworden tot drek der aarde.

¹¹Kia rite o ratou rangatira ki a Orepe raua ko Teepe, ae, o ratou ariki katoa hoki ki a Tepa raua ko Taramuna;

¹²Maak hen en hun prinsen als Oreb en als Zeeb, en al hun vorsten als Zebah en als Zalmuna;

¹²Mo ratou i mea, Tatou ka tango i nga kainga o te Atua mo tatou.

¹³Die zeiden: Laat ons de schone woningen Gods voor ons in erfelijke bezitting nemen.

¹³E toku Atua, meinga ratou kia rite ki te awhiowhio puehu, ki te papapa e puhia ana e te hau.

¹⁴Mijn God! maak hen als een wervel, als stoppelen voor den wind.

¹⁴Kia rite ki te ahi e kai ana i te ngahere, ki te mura hoki e toro ai nga maunga;

¹⁵Gelijk het vuur een woud verbrandt, en gelijk de vlam de bergen aansteekt;

¹⁵Kia pera te whai o tau awha i a ratou, tau whakaohorere hoki i a ratou ki tau paroro.

¹⁶Vervolg hen alzo met Uw onweder, en verschrik hen met Uw draaiwind.

¹⁶Whakakiia o ratou kanohi ki te whakama: kia rapu ai ratou ki tou ingoa, e Ihowa.

¹⁷Maak hun aangezicht vol schande, opdat zij, o HEERE! Uw Naam zoeken.

¹⁷Kia whakama, kia ohorere ratou ake ake; ae, kia numinumi ratou, kia ngaro hoki.

¹⁸Laat hen beschaamd en verschrikt wezen tot in eeuwigheid, en laat hen schaamrood worden, en omkomen; [ (Psalms 83:19) Opdat zij weten, dat Gij alleen met Uw Naam zijt de HEERE, de Allerhoogste over de ganse aarde. ]

¹⁸Kia matau ai ratou, ko koe anake, ko Ihowa nei tou ingoa, te Runga Rawa i te whenua katoa.