¹En terstond, des morgens vroeg, hielden de overpriesters te zamen raad, met de ouderlingen en Schriftgeleerden, en den gehelen raad, en Jezus gebonden hebbende, brachten zij Hem heen, en gaven Hem aan Pilatus over.

¹Og straks om morgenen holdt ypperstepresten samråd med de eldste og de skriftlærde, hele rådet, og de bandt Jesus, og førte ham bort og overgav ham til Pilatus.

²En Pilatus vraagde Hem: Zijt Gij de Koning der Joden? En Hij antwoordende, zeide tot hem: Gij zegt het.

²Og Pilatus spurte ham: Er du jødenes konge? Han svarte ham og sa: Du sier det.

³En de overpriesters beschuldigden Hem van vele zaken; maar Hij antwoordde niets.

³Og yppersteprestene førte mange klagemål imot ham.

⁴En Pilatus vraagde Hem wederom, zeggende: Antwoordt Gij niet? Zie, hoe vele zaken zij tegen U getuigen!

⁴Da spurte Pilatus ham atter: Svarer du ikke et ord? Se hvor svære klagemål de fører mot dig!

⁵En Jezus heeft niet meer geantwoord, zodat Pilatus zich verwonderde.

⁵Men Jesus svarte ikke mere, så Pilatus undret sig.

⁶En op het feest liet hij hun een gevangene los, wien zij ook begeerden.

⁶Men på høitiden pleide han å gi dem en fange fri, hvem de bad om.

⁷En er was een, genaamd Bar-abbas, gevangen met andere medeoproermakers, die in het oproer een doodslag gedaan had.

⁷Nu var det en som hette Barabbas; han var kastet i fengsel sammen med nogen oprørere som hadde gjort et mord under oprøret;

⁸En de schare riep uit, en begon te begeren, dat hij deed, gelijk hij hun altijd gedaan had.

⁸og folket kom op og begynte å be Pilatus om det som han alltid pleide å gjøre.

⁹En Pilatus antwoordde hun, zeggende: Wilt gij, dat ik u den Koning der Joden loslate?

⁹Da svarte han dem og sa: Vil I jeg skal gi eder jødenes konge fri?

¹⁰(Want hij wist, dat de overpriesters Hem door nijd overgeleverd hadden.)

¹⁰For han visste at det var av avind yppersteprestene hadde overgitt ham til ham.

¹¹Maar de overpriesters bewogen de schare, dat hij hun liever Bar-abbas zou loslaten.

¹¹Men yppersteprestene egget folket op til å be om at han heller skulde gi dem Barabbas fri.

¹²En Pilatus, antwoordende, zeide wederom tot hen: Wat wilt gij dan, dat ik met Hem doen zal, Dien gij een Koning der Joden noemt?

¹²Da svarte Pilatus atter og sa til dem: Hvad vil I da jeg skal gjøre med ham som I kaller jødenes konge?

¹³En zij riepen wederom: Kruis Hem.

¹³De ropte igjen: Korsfest ham!

¹⁴Doch Pilatus zeide tot hen: Wat heeft Hij dan kwaads gedaan? En zij riepen te meer: Kruis Hem!

¹⁴Pilatus sa til dem: Hvad ondt har han da gjort? Men de ropte enda sterkere: Korsfest ham!

¹⁵Pilatus nu, willende der schare genoeg doen, heeft hun Bar-abbas losgelaten, en gaf Jezus over, als hij Hem gegeseld had, om gekruist te worden.

¹⁵Da nu Pilatus vilde gjøre folket til lags, gav han dem Barabbas fri og lot Jesus hudstryke og overgav ham til å korsfestes.

¹⁶En de krijgsknechten leidden Hem binnen in de zaal, welke is het rechthuis, en riepen de ganse bende samen;

¹⁶Og stridsmennene førte ham bort, inn i gården, det er borgen, og kalte hele vakten sammen,

¹⁷En deden Hem een purperen mantel aan, en een doornenkroon gevlochten hebbende, zetten Hem die op;

¹⁷og de klædde ham i en purpurkappe, og flettet en tornekrone og satte på ham,

¹⁸En begonnen Hem te groeten, zeggende: Wees gegroet, Gij Koning der Joden!

¹⁸og begynte å hilse ham: Vær hilset, du jødenes konge!

¹⁹En sloegen Zijn hoofd met een rietstok, en bespogen Hem, en vallende op de knieen, aanbaden Hem.

¹⁹Og de slo ham i hodet med et rør og spyttet på ham og falt på kne og hyldet ham.

²⁰En als zij Hem bespot hadden, deden zij Hem den purperen mantel af, en deden Hem Zijn eigen klederen aan, en leidden Hem uit, om Hem te kruisigen.

²⁰Og da de hadde spottet ham, tok de purpurkappen av ham og klædde ham i hans egne klær. Så førte de ham ut for å korsfeste ham.

²¹En zij dwongen een Simon van Cyrene, die daar voorbijging, komende van den akker, den vader van Alexander en Rufus, dat hij Zijn kruis droeg.

²¹Og det møtte dem en mann som kom ute fra landet, Simon fra Kyrene, far til Aleksander og Rufus; ham tvang de til å bære hans kors.

²²En zij brachten Hem tot de plaats Golgotha, hetwelk is, overgezet zijnde, Hoofdschedelplaats.

²²Og de førte ham til stedet Golgata, det er utlagt: Hodeskallestedet,

²³En zij gaven Hem gemirreden wijn te drinken; maar Hij nam dien niet.

²³og de gav ham vin med myrra i; men han tok den ikke.

²⁴En als zij Hem gekruisigd hadden, verdeelden zij Zijn klederen, werpende het lot over dezelve, wat een iegelijk wegnemen zou.

²⁴Og de korsfestet ham og delte hans klær imellem sig og kastet lodd om hvad hver skulde få.

²⁵En het was de derde ure, en zij kruisigden Hem.

²⁵Det var den tredje time da de korsfestet ham.

²⁶En het opschrift Zijner beschuldiging was boven Hem geschreven: De KONING DER JODEN.

²⁶Og innskriften med klagemålet imot ham lød: Jødenes konge.

²⁷En zij kruisigden met Hem twee moordenaars, een aan Zijn rechter zijde, en een aan Zijn linker zijde.

²⁷Og sammen med ham korsfestet de to røvere, en på hans høire og en på hans venstre side;

²⁸En de Schrift is vervuld geworden, die daar zegt: En Hij is met de misdadigers gerekend.

²⁸og Skriften blev opfylt, som sier: Og han blev regnet blandt ugjerningsmenn.

²⁹En die voorbijgingen, lasterden Hem, schuddende hun hoofden, en zeggende: Ha! Gij, die den tempel afbreekt, en in drie dagen opbouwt,

²⁹Og de som gikk forbi, spottet ham, og rystet på hodet og sa: Tvi dig, du som bryter ned templet og bygger det op igjen på tre dager!

³⁰Behoud Uzelven, en kom af van het kruis.

³⁰frels dig selv og stig ned av korset!

³¹En insgelijks ook de overpriesters, met de schriftgeleerden, zeiden tot elkander, al spottende: Hij heeft anderen verlost; Zichzelven kan Hij niet verlossen.

³¹Likeså spottet også yppersteprestene ham sig imellem sammen med de skriftlærde og sa: Andre har han frelst, sig selv kan han ikke frelse!

³²De Christus, de Koning Israels, kome nu af van het kruis, opdat wij het zien en geloven mogen. Ook die met Hem gekruist waren, smaadden Hem.

³²La nu Messias, Israels konge, stige ned av korset, så vi kan se det og tro! Også de som var korsfestet sammen med ham, hånte ham.

³³En als de zesde ure gekomen was, werd er duisternis over de gehele aarde, tot de negende ure toe.

³³Og da den sjette time var kommet, blev det mørke over hele landet like til den niende time.

³⁴En ter negender ure, riep Jezus met een grote stem, zeggende: ELOI, ELOI, LAMMA SABACHTANI, hetwelk is, overgezet zijnde: Mijn God, Mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten?

³⁴Og ved den niende time ropte Jesus med høi røst: Elo'i! Elo'i! lama sabaktani? det er utlagt: Min Gud! Min Gud! hvorfor har du forlatt mig?

³⁵En sommigen van die daarbij stonden, dit horende, zeiden: Ziet, Hij roept Elias.

³⁵Og da nogen av dem som stod der, hørte det, sa de: Se, han roper på Elias!

³⁶En er liep een, en vulde een spons met edik, en stak ze op een rietstok, en gaf Hem te drinken, zeggende: Houdt stil, laat ons zien, of Elias komt, om Hem af te nemen.

³⁶Men en løp frem og fylte en svamp med eddik og stakk den på et rør og gav ham å drikke og sa: Vent, la oss se om Elias kommer for å ta ham ned!

³⁷En Jezus, een grote stem van Zich gegeven hebbende, gaf den geest.

³⁷Men Jesus ropte med høi røst og utåndet.

³⁸En het voorhangsel des tempels scheurde in tweeen, van boven tot beneden.

³⁸Og forhenget i templet revnet i to stykker fra øverst til nederst.

³⁹En de hoofdman over honderd, die daarbij tegenover Hem stond, ziende, dat Hij alzo roepende den geest gegeven had, zeide: Waarlijk, deze Mens was Gods Zoon!

³⁹Men da høvedsmannen, som stod like imot ham, så at han utåndet med et sådant rop, sa han: Sannelig, denne mann var Guds Sønn!

⁴⁰En er waren ook vrouwen, van verre dit aanschouwende, onder welke ook was Maria Magdalena, en Maria, de moeder van Jakobus, den kleine, en van Joses, en Salome;

⁴⁰Men der var også nogen kvinner som så på i frastand; blandt dem var også Maria Magdalena og Maria, mor til Jakob den yngre og Joses, og Salome,

⁴¹Welke ook, toen Hij in Galilea was, Hem waren gevolgd, en Hem gediend hadden; en vele andere vrouwen, die met Hem naar Jeruzalem opgekomen waren.

⁴¹som hadde fulgt ham og tjent ham da han var i Galilea, og mange andre kvinner som hadde draget op med ham til Jerusalem.

⁴²En als het nu avond was geworden, dewijl het de voorbereiding was, welke is de voorsabbat;

⁴²Og da det alt var blitt aften - det var beredelses-dagen, det er dagen før sabbaten -

⁴³Kwam Jozef, die van Arimathea was, een eerlijk raadsheer, die ook zelf het Koninkrijk Gods was verwachtende, en zich verstoutende, ging hij in tot Pilatus, en begeerde het lichaam van Jezus.

⁴³kom Josef av Arimatea, en høit aktet rådsherre, som også ventet på Guds rike, og han vågde sig til å gå inn til Pilatus og be om Jesu legeme.

⁴⁴En Pilatus verwonderde zich, dat Hij alrede gestorven was; en den hoofdman over honderd tot zich geroepen hebbende, vraagde hem, of Hij lang gestorven was.

⁴⁴Men Pilatus undret sig om han alt skulde være død,

⁴⁵En als hij het van den hoofdman over honderd verstaan had, schonk hij Jozef het lichaam.

⁴⁵og han kalte høvedsmannen for sig og spurte ham om det var lenge siden han døde; og da han hadde fått det å vite av høvedsmannen, gav han liket til Josef.

⁴⁶En hij kocht fijn lijnwaad, en Hem afgenomen hebbende, wond Hem in dat fijne lijnwaad, en legde Hem in een graf, hetwelk uit een steenrots gehouwen was; en hij wentelde een steen tegen de deur des grafs.

⁴⁶Og Josef kjøpte fint linklæde og tok ham ned og svøpte ham i linklædet og la ham i en grav som var uthugget i klippen, og veltet en sten for døren til graven.

⁴⁷En Maria Magdalena, en Maria, de moeder van Joses, aanschouwden, waar Hij gelegd werd.

⁴⁷Men Maria Magdalena og Maria, mor til Joses, så hvor han blev lagt.