¹En Hij zeide tot mij: Mensenkind, sta op uw voeten, en Ik zal met u spreken.

¹Huan ka kiangah, Mihing tapa, na khein dingin na kiangah thu ka gen sin hi, a chi a.

²Zo kwam in mij, als Hij tot mij sprak, de Geest, Die mij stelde op mijn voeten; en ik hoorde Dien, Die tot mij sprak.

²Huan ka kianga thu a gen laiin kha keiah a hongluta, ka khein a honding saka, huan kei honhoupihpa ka ngaikhia hi.

³En Hij zeide tot mij: Mensenkind! Ik zend u tot de kinderen Israels, tot de rebellerende volken, die tegen Mij gerebelleerd hebben; zij en hun vaderen hebben overtreden tegen Mij tot op dezen zelven huidigen dag.

³Huan ka kiangah, Mihing tapa, Israel tate kiangah, helhat nam, ka tunga hel sekte kiangah ka honsawl hi: amau leh a pipute un leng hiai ni pha nangawnin ka tungah a talek sek uhi.

⁴En deze kinderen zijn hard van aangezicht, en stijf van hart; Ik zend u tot hen, en gij zult tot hen zeggen: Zo zegt de Heere HEERE!

⁴Suan paupeng leh genhakte ahi ua, a kiang uah nang ka honsawl hi; huan, a kiang uah, TOUPA Pathianin hichiin a chi, na chi ding ahi.

⁵En zij, hetzij dat zij het horen zullen, of hetzij dat zij het laten zullen (want zij zijn een wederspannig huis), zo zullen zij weten, dat een profeet in het midden van hen geweest is.

⁵Huan amau a ngaikhia uhiam, a ngaikhe kei uhiam (helhat lah a hingal ua), a lak uah jawlnei a om chih a theigige ding uhi.

⁶En gij, mensenkind! vrees niet voor hen, en vrees niet voor hun woorden, hoewel wederwilligen en doornen bij u zijn, en gij bij schorpioenen woont; vrees voor hun woorden niet, en ontzet u niet voor hun aangezicht, want zij zijn een wederspannig huis.

⁶Huan nang, mihing tapa, amaute kihta kenla, a thu uah leng lunglel sam ken, na kiangah khaulingnei leh loulingneite omin, aikam laka teng himah lechin: helhat mi hi mah le uh, a thu uh kihta kenla, a latdan uah leng lunglel sam ken.

⁷Maar gij zult Mijn woorden tot hen spreken, hetzij dat zij horen zullen, of hetzij dat zij het laten zullen; want zij zijn wederspannig.

⁷Huan a ngaikhia uhiam, a ngaikhe kei uhiam, a kiang uah ka thu na gen ding ahi: helhat tak lah ahi ngal ua.

⁸Doch gij, mensenkind, hoor hetgeen Ik tot u spreek; wees gij niet wederspannig, gelijk dat wederspannig huis; open uw mond, en eet, wat Ik u geef.

⁸Himahleh nang mihing tapa, na kianga ka gen ngaikhia in; mi helhatte bangin helhat hi tei ken: na kam ka inla, ka honpiak ne in, a chi a.

⁹Toen zag ik, en ziet, er was een hand tot mij uitgestoken; en ziet, daarin was de rol eens boeks.

⁹Huan ka ena ngaiin, khutin a honsawka, huan ngaiin huaiah laibu jial a oma;Ka maah a phalha, a sunglam leh a polam gelh ahi; khanate, lusunna te tunggikna te gelhna a om hi.

¹⁰En Hij spreidde die voor mijn aangezicht uit; en zij was beschreven voor en achter; en daarin waren geschreven klaagliederen, en zuchting, en wee.

¹⁰Ka maah a phalha, a sunglam leh a polam gelh ahi; khanate, lusunna te tunggikna te gelhna a om hi.