¹Daarna riep Hij voor mijn oren met luider stem, zeggende: Doet de opzieners der stad naderen, en elkeen met zijn verdervend wapen in zijn hand.

¹Huchiin bila ka jakin, Khopi kemmite mi chih hihmanna van tawiin hongnai uhen, chiin ngaihtakin a kikou a.

²En ziet, zes mannen kwamen van den weg der Hoge poort, die gekeerd is naar het noorden, en elkeen met zijn verpletterend wapen in zijn hand; en een man in het midden van hen was met linnen bekleed, en een schrijvers-inktkoker was aan zijn lenden; en zij kwamen in, en stonden bij het koperen altaar.

²Huan ngai in, mallam kongpi tungnung paina akipanin mi guk a hongpai ua, mi chihin hihlupna van a tawi chiat ua; huan alai ua mi khat puan malngat silhin laituibuk a kuah hi. Huan a lut ua, dal maitam chinah a ding uhi.

³En de heerlijkheid des Gods van Israel hief zich op van den cherub, waarop Hij was, tot den dorpel van het huis; en Hij riep tot den man, die met linnen bekleed was, die de schrijvers-inktkoker aan zijn lenden had.

³Huan Israelte Pathian thupina a omna cherub akipanin huai in kongpi chinah a pai toua; huan, puan malngat silh, laituibuk kuahpa a sama.

⁴En de HEERE zeide tot hem: Ga door, door het midden der stad, door het midden van Jeruzalem, en teken een teken op de voorhoofden der lieden, die zuchten en uitroepen over al deze gruwelen, die in het midden derzelve gedaan worden.

⁴Huan TOUPAN a kiangah, Khopi phang inla, Jerusalem phang suakin; a sunga thil kihhuai hihsate jiaka tunggika kap sekte a tal uah chiamtehin, a chi a.

⁵Maar tot die anderen zeide Hij voor mijn oren: Gaat door, door de stad achter hem, en slaat, ulieder oog verschone niet, en spaart niet!

⁵Huan mi dangte kiangah ka jak mahmahin, A nungah khopi phang suak unla, khut kha un, na mit un muh maih kei henla, hehpih sam kei un.

⁶Doodt ouden, jongelingen en maagden, en kinderkens en vrouwen, tot verdervens toe; maar genaakt aan niemand, op denwelken het teken is, en begint van Mijn heiligdom. En zij begonnen van de oude mannen, die voor het huis waren.

⁶Putek te, tangval te, nungak te, naupangte leh nute that siang vek un. Chiamtehna neite bel honnaih kei uh; ka mun siangthou ah pan un, a chi a. Huchiin, biakinn konga upate in a panta uhi.

⁷En Hij zeide tot hen: Verontreinigt het huis, en vervult de voorhoven met verslagenen; gaat henen uit. En zij gingen henen uit, en zij sloegen in de stad.

⁷Huan, aman ka kingah, In hihbuah unla, a um sung te mi luangin dimsak unla: pawt un, a chi a. Huan, a pawtta ua, khopi ah a gamtang ta uh.

⁸Het geschiedde nu, als zij hen geslagen hadden, en ik overgebleven was, dat ik op mijn aangezicht viel, en riep, en zeide: Ach, Heere HEERE, zult Gij al het overblijfsel van Israel verderven, met Uw grimmigheid uit te gieten over Jeruzalem?

⁸Huan, hichi ahi a, khopi ah a gamtat lai un kei bel nutsiatin ka naoma, a khupin ka puka. Aw TOUPA PATHIAN, Jerusalem tunga na heh sun buak ah Israel om sunte leng na hihmang vek sin ahia? chiin ka kikou a.

⁹Toen zeide Hij tot mij: De ongerechtigheid van het huis van Israel en van Juda is gans zeer groot, en het land is met bloed vervuld, en de stad is vol van afwijking; want zij zeggen: De HEERE heeft het land verlaten, en de HEERE ziet niet.

⁹Huchiin aman ka kiangah, Israel leh Juda inkote thulimlouhna a thupi tela ahi. Gam sisanin a dima: TOUPAN bangmah a mu sama! a chi ngal ua.

¹⁰Daarom ook, wat Mij aangaat, Mijn oog zal niet verschonen, en Ik zal niet sparen; Ik zal hun weg op hun hoofd geven.

¹⁰Ken leng ka muh maih kei dinga, ka hehpih sam kei ding hi; a gitlouh uh a buk a bekin amau ka khusak ding, a chi a.Huan ngai in, puan malngat silha laituibuk kuahpan thu a tuna, Na honthu piak bangin ka hihkhinta, a chi a.

¹¹En ziet, de man, die met linnen bekleed was, aan wiens lenden de inktkoker was, bracht bescheid weder, zeggende: Ik heb gedaan, gelijk als Gij mij geboden hadt.

¹¹Huan ngai in, puan malngat silha laituibuk kuahpan thu a tuna, Na honthu piak bangin ka hihkhinta, a chi a.